بدون شک دین اسلام پس از شصت سال که با تلاشهای پیامبر اکرم (ص) به ثمر نشسته بود بوسیله نقشه حاکمان غاصب و ستمگر که به نام اسلام ضربه های کاری زده بودند رو به خاموشی می گرایید.
درزمان معاویه و یزید که خودرا جانشینان پیامبر می دانستند و حاکم قلمداد میکردند ضدیت با اسلام رااجرا کردند تاآنجا که دست به قتل حجت خدا زدند. اما حجت خدا دردوره امامت خود به دین جدش توجه زیادی داشتند تاجایی که فرمودند اگردین جد من جز به قتل من برپا نمی شود پس ای شمشیرها مرافراگیرید.
این تشبیه حضرت نشانه تنومندی درخت اسلام و تشنه بودن دین است که به سوی خشکی میرفت. امام حسین (ع) با قیام جانانه مردم را متوجه حقیقت اسلام کرد و اسلام ناب را از اسلام دروغین امویان جدا کرد. این خون بقدری ارزش پیدا کرد که اورا ثارالله نامیدند. امام حسین (ع) باقیام و حماسه خونین خود و عزیزانش توانست این درخت الهی رااحیاء کند و فدا شدن حجت خدا برای دین خدا مطابق اصل عقلی و شرعی است.
همه آزادیخواهان و عقلای عالم حماسه امام حسین را تایید و تجلیل میکنند.