درباره این حرف جلیلی که پرسیده بود: عده ای ملت ما را از جنگ می ترسانند؟!

عصر ایران - سعید جلیلی با اشاره به این که دشمن با همه توانش نتوانسته است حماس را در غزه شکست دهد، به برخی رقبای داخلی توپیده و گفته که آنها دارند ملت ایران را از جنگ می ترسانند!

این که حماس و کلا مردم غزه در جنگ کنونی، مقاومت گسترده ای در برابر رژیم ظالم و غاصب صهیونیستی داشته اند، امری مسلم و ستودنی است و امید که بتوانند بر دشمن غالب شوند و روزی تمام فلسطین آزاد شود و به صاحبان واقعی اش بازگردد.

اما باید عقلگرایانه گفت که جنگ، اساساً پدیده ترسناکی است و هر انسان عاقلی باید از جنگ بترسد و بپرهیزد و البته اگر جنگی علیه او شکل گرفت باید تا پای چان در برابر متجاوز بایستد، همان گونه که ملت صلح طلب ایران، 8 سال تمام در برابر ارتش بعثی عراق ایستادند و نگذاشتند حتی یک وجب از خاک این میهن، از دست برود.

جنگ در شعار و ادبیات و حماسه سرایی، البته چیز پرشکوهی است ولی در ذات خود، مرگ و نابودی و فراق و اندوه دارد و کدام انسان عاقلی خواهان این هاست.

همین غزه را که آقای جلیلی به درستی از آن حمایت می کند و به غلط به آن استناد می کند که نباید از جنگ ترسید را ببینید: در جنگ اخیر 120 هزار نفر از اهالی این منطقه که عمدتاً هم کودک هستند شهید و مجروج شده اند،
قریب به اتفاق مردم این منطقه درگیر قطحی گسترده اند و کودکان معصوم در برابر چشمان پدران و مادران خود به دلیل گرسنگی و بیماری جان خود را از دست می دهند و والدین شان کاری جز شیون و گریه از دست شان بر نمی آید،
تقرییاً تمام غزه با خاک یکسان شده و همه زیرساخت های از بیمارستان و مدرسه گرفته تا مزارع کشاورزی و مساجد و ... از بین رفته اند،
بیماری های مختلف در فقدان سیسم درمانی در حال شیوع است و مشخص نیست چه تعداد از مردم مظلوم غزه را به کام مرگ خواهد کشاند و ...

این صحنه های رقت انگیر که سند جنایت های اسرائیل در غزه است دقیقاً پیش روی ماست و همه با چشم خود می بینند که جنگ چه آثار مخرب و وحشتناکی دارد و آن وقت، جناب جلیلی خیلی راحت و آسوده خاطر می کند ببیند که دشمن نتوانسته حماس را شکست دهد؟ پس ما را از جنگ نترسانید!


اهل شعار و هیاهو، انگ ترسو بودن نزنند که ما همان ملتی هستیم که در درازنای تاریخ برای وطن مان از دادن سرهایمان نیز دریغ نکرده ایم و پایش بیفتد، باز هم برای ایران خواهیم جنگنید. اما ترس عاقلانه از جنگ منافاتی با شجاعت حماسی در جنگ ندارد:

ما از جنگ می ترسیم چون نمی خواهیم عزیزان مان جلوی چشمان مان پرپر شوند، همان طور که  جگرگوشه های مردم غزه، مقابل دیدگان شان می سوزند و از بین می روند.
ما از جنگی می ترسیم چون نمی خواهیم بناهایی که در طول سال های دراز، آجر به آجر ساخته ایم، از کارخانه و سد و نیروگاه گرفته تا جاده و بیمارستان و مدرسه و دانشگاه، با فرویختن بمب ها در لحظه ای نابود شوند.
ما از جنگ می ترسیم چون هنوز آثار خرابی های جنگی که 35 سال قبل تمام شده، در خوزستان و بسیاری جاهای دیگر باقی است
ما از جنگ می ترسیم چون هنوز بسیاری از خانواده ها چشم انتظار عزیزان مفقودالاثرشان هستند
ما از جنگ می ترسیم چون هنوز برادران و پدرانمان در آسایشگاه های جانبازان بستری اند
ما از جنگ می ترسیم چون نمی خواهیم باز هم 300 هزار تن از بهترین فرزندان این مملکت را از دست بدهیم
ما از جنگ می ترسیم چون نمی خواهیم خانه هایمان بر سر خانواده هایمان آوار شوند
ما از جنگ می ترسیم چون می دانیم که هر جنگی، توسعه ما را دهها سال و شاید بیشتر عقب خواهد انداخت
ما از جنگ می ترسیم چون می دانیم حتی اگر پایانش پیروزی ما باشد، راهش از میان دریای خون خودمان خواهد گذشت
ما از جنگ می ترسیم و به همین دلیل جلیلی و ظریف را فرستادیم که بروند و با قدرت های جهانی مذاکره کنند و الا به جای این که آنها از این پایتخت به آن پایتخت بفرستیم، یکراست می رفتیم و با همه آنها می جنگیدیم.

 خرمشهر 35 سال بعد از آزادی

بله آقای جلیلی! اگر دادن شعارهای حماسی در ستایش جنگ در جمع هواداران تان که برایتان هورا  می کشند برای شما رأی می آورد ولی برای میهن ما، چیزی جز خون و خرابی ندارد.
بله! ما از جنگ می ترسیم ولی اگر نیاز باشد، از جنگیدن نخواهیم ترسید و شجاعانه برای ایران خواهیم جنگید که خون مان از خون  ایرانیانی شجاعی که در طول تاریخ برای این مرز و بوم جنگیدند و جان دادند رنگین تر نیست اما برخلاف بعضی ها، جنگ را دوست نداریم.

پی نوشت:
چقدر بد است که برای این که ثابت کنی "جنگ بد است"، باید کلی بنویسی!