چرا احساس می شود شیعیان بیشتر اوقات ناراحت هستند و گریه می‌کنند در حالی که قرآن گفته نباید غمگین باشیم؟

1-اینکه گفته میشود شیعیان بیشتر اوقات ناراحتند وگریه میکنند دروغ وتهمت است. مذهب تشیع که همان اسلام حقیقی است. دارای برنامه های صحیح درتمام زوایای زندگی  اعم ازاقتصاد و سیاست و اخلاق و تربیت و خانواده و اجتماع است.
افراط وتفریط مردود است. وجامعه اید ه آل برنامه مکتب تشیع است. حسن خلق و خوش رفتاری با همسایه و حسن معاشرت بازن و فرزند وصله رحم و احسان به نیازمندان و پرهیز ازظلم  نسبت به انسانها و محیط زیست ... ازبرنامه های مکتب اسلام وتشیع است حال چگونه ممکن است درچنین مکتبی توصیه شود که شیعیان بیشتر اوقات گریه میکنند.

2-شیعیان در 2 ماه محرم و صفر درایام شهادت پیشوایان دین واولیای خود عزاداری و سوگواری میکنند و این عزاداری بخشی ازاعتقادات شیعیان است. البته این بدان معنا نیست که درطول 2 ماه بی وقفه گریه کنند بلکه کارهای روزانه و فعالیت زندگی راسروسامان میدهند اما درمجالس روضه نیزحضور دارند تاارادت خود را به پیشوایان خود که مورد بزرگترین ظلم و ستم قرار گرفته اند ابراز کنند.

نسبت های دروغ و تهمت های ناروا به شیعیان تازگی ندارد. ازگذشته تابه امروز براثر دشمنی و بغض با شیعیان ادامه دارد که چنین قضاو ت های را بیان میکنند اما عده ای به جهت بی خبری از زندگی شیعیان به این نسبت های ناروا دامن میزنند.
اما نشاط حقیقی و شادمانی فطری و واقعی را شیعیان دارا هستند. چون جهت وهدف خوشحالی و اندوه آنان تحصیل رضایت پروردگار است.