تاثیر این رویکرد آن است که پیروزی ترامپ در انتخابات را آسان‌تر می‌کند. نظرسنجی‌های جدید نشان می‌دهد که رای‌دهندگان در ایالت‌هایی که بایدن طبیعتا باید بیشترین میزان رای را داشته باشد، علیه او شوریده‌اند. در نتیجه، برتری او درنظرسنجی‌ها ممکن است حتی در ایالت‌هایی که پیش از این ازنظر کسب آرا مطمئن محسوب می‌شدند، مانند ویرجینیا، مینه‌سوتا و نیومکزیکو، در خطر باشد.اکنون دیگر برای فوت وقت زمانی باقی نمانده و دموکرات‌ها لازم است با این واقعیت روبه‌رو شوند که در صورت هرگونه تعلل و عدم اتخاذ اقدام فوری در مقطع کنونی، دونالد ترامپ قطعا پیروز میدان انتخابات خواهد بود. برای نوسازی صحنه سیاست آمریکا که به وضوح به آن نیازمند است، هنوز برای ایجاد تغییر دیر نیست.
دموکرات‌ها به درستی استدلال می‌کنند که ترامپ گزینه مناسبی برای تکیه بر مسند ریاست‌جمهوری نیست. اما مناظره بایدن با ترامپ نشان داد که او هم شایسته انتخاب شدن مجدد نیست. اول بهدلیل افت توانایی‌های ذهنی؛ درست است بایدن همچنان می‌تواند در جریان برنامه‌های کوتاه مقابل دوربین ظاهری پویا و پر انرژی از خود به نمایش گذارد، اما نمی‌توان اداره امور یک ابرقدرت را صرفا با اتکا به نگاه از روی دستگاه متن‌خوان ادامه داد. آیا می‌توان به فردی که نمی‌تواند یک جمله کامل درباره نظام سلامت کشور بگوید، اعتماد کرد و کدهای مربوط به سلاح‌های هسته‌ای را در اختیار او قرار داد؟ البته نمی‌توان بایدن را بهدلیل تحلیل رفتن قوای جسمی و افزایش سن سرزنش کرد. اما آنچه بایدن به خاطر آن شایسته سرزنش و انتقاد است، اصرار او با حمایت خانواده‌اش، کارکنان ارشد و نخبگان حزب دموکرات برای تداوم حضور در یکی از سخت‌ترین مشاغل جهان است. ادعای بایدن مبنی بر اینکه این انتخابات نبرد بین حق و باطل است، با این واقعیت که ادامه کارزار انتخاباتی او صرفا به یک دروغ وابسته است، نقش بر آب می‌شود.
دموکرات‌ها حزب جمهوری‌خواه را به خاطر رفتار بزدلانه در مقابل ترامپ تمسخر می‌کنند. بسیاری از جمهوری‌خواهان دروغ‌های او را طوطی‌وار تکرار می‌کنند و شجاعت اخلاقی لازم برای صحبت علیه سوءاستفاده‌های او را ندارند.
حزب دموکرات و اول از همه شخص بایدن، باید در آینه نگاه کنند. او اذعان می‌کند که در این مناظره بهدلیل خستگی ناشی از سفر هوایی طولانی، شکست خورده است. طرفداران او استدلال می‌کنند که آن 90دقیقه وحشتناک نباید سه سال و نیم گذشته را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما آیا آنها می‌توانند شرایط چهار سال بعد را پیش‌بینی کنند؟ دموکرات‌های ارشد که این توجیهات ناامیدانه را تکرار می‌کنند یا در سکوت منتظرند تا شخص دیگری ابتدا صحبت کند، ممکن است فکر کنند که وفاداری خود را نشان می‌دهند؛ اما آیا این سکوت، وفاداری به کشور است یا وفاداری به جایگاه و موقعیت کاریشان؟تاکتیک پوشاندن معایب خود با «شیطان‌سازی» از حریف مدت‌هاست که عرصه سیاست در آمریکا را مخدوش کرده است، اما استفاده از تهدید ترامپ به عنوان یک «دیکتاتور» برای جبران ناتوانی آشکار بایدن نوعی «باج‌خواهی» است. رئیس‌جمهور آمریکا بهعنوان رهبر کشور، باید مظهر فضایل جمهوری باشد. بایدن هرچه بیشتر در نظر افکار عمومی بهعنوان یک پیرمرد لجوج که انجام امور واقعی را به زیردستان خود واگذار می‌کند، دیده شود، ایمان مردم آمریکا نسبت به نظام حکمرانی کشورشان سست‌تر می‌شود.
بایدن امروز بهعنوان نماینده آمریکا در واقع چهره‌ای فرتوت و ضعیف از آمریکا در نظر جهانیان ترسیم می‌کند که بیش از همه موجب شادمانی رقبای این کشور از جمله چین و روسیه و ناامیدی متحدان آمریکا می‌شود.اما گزینه دیگری وجود دارد؛ بایدن باید از کارزار انتخابات کناره‌گیری کند. در این صورت، انتخابات ممکن است انرژی و نفس تازه‌ای را بر بدنه سیاست بدمد. فضیلت دموکراسی آن است که رای‌دهندگان می‌توانند حاکمان خود را انتخاب کنند، اما بایدن و ترامپ در واقع دو گزینه بین فردی ناتوان و فرد نالایقی هستند. واقعیت آن است که آمریکا لایق رئیس‌جمهوری بهتر از این دو چهره است.
