حسین (ع) نیز در سوم شعبان سال چهارم هجری (مطابق 20 دیماه سال چهارم) زاده شد و بسان برادر برایش عقیقه کردند و صدقه دادند، او نیز در چنین خاندانی پرورش یافت و پس از برادر به امامت رسید تا آنکه بر ضد حکومت جابرانه و ضد اسلامی یزید قیام نمود و در عاشورای سال 61 هجری با شهادت خود و یارانش در کربلا، پرشورترین حماسه تاریخ بشریت را آفرید و بزرگترین درس آزاده گی و شرف و استقامت را آموخت. (1)
زینب (ع)، سومین فرزند فاطمه علیها السلام در سال پنجم یا ششم متولد شد. هنگامی که به سن رشد رسید با پسر عمویش «عبد الله بن جعفر» ازدواج کرد. (2) زینب که درس مبارزه و سخنوری را از مادرش فراگرفته بود پس از واقعه کربلا وظیفه ابلاغ پیام خون شهدا را بر عهده گرفت و با رشادتی شگفت آور به افشاگری علیه رژیم ستمگر یزید پرداخت.
تولد ام کلثوم در سال هشت هجری بود، تاریخ زندگی و وفات وی بدرستی روشن نیست؛ لیکن در زمان امام حسن مجتبی (ع) یعنی بین سالهای 40 49 ه وفات یافت و بنابراین در واقعه کربلا حضور نداشت.
فاطمه زهرا ( علیها السلام) در تربیت فرزندانش سخت کوشا بود. در زیر این آسمان تنها فاطمه (ع) بود که توانست فرزندانی چون امام حسن علیه السلام قهرمان بزرگ صلح و امام حسین (ع) قهرمان بزرگ جهاد و شهادت و زینب سلام الله علیها قهرمان بزرگ صبر و استقامت را بپرورد.
آری دامن پاک فاطمه (ع) یارای پرورش چنین فرزندانی داشت و آغوش پر مهر علی چنین شایسته بود.
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را.
پی نوشت ها:
.1 انشاء الله با نشر شماره های 4 و 5 این مجموعه با تاریخ زندگانی امام حسن و امام حسین (ع) بیشتر آشنا خواهید شد.
.2 سیره ابن اسحق ص .232
