در حالی که بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات، مجاهدان شنبه از در و دیوار دفتر و ستادهای مسعود پزشکیان بالا می روند تا بلکه بتوانند سهمی از کیک قدرت در دولت آینده را نصیب خود کنند، رفتار موقر و متین برخی چهره های سیاسی و مدیریتی کشور، هر چند در میان هیاهوی سهم خواهان گم می شود ولی شایسته پررنگ شدن و بهتر دیده شدن است.
یکی از این افراد که برغم قرار گرفتن در فهرست های اصلی جهت تصدی پست مهم و راهبردی وزارت نفت، از پذیرش این سمت عذرخواهی کرده ، مسعود کرباسیان است.
با این حال، خبرهای رسیده حاکی از آن است که بسیاری از کارشناسان صنعتی و اقتصادی از مسعود پزشکیان خواسته اند شخصاً او را برای پذیرش یکی از این پست ها متقاعد کند. طبیعتاً تفاوت بسیار وجود دارد بین کسی که می کوشد به هر نحو ممکن اعضای کمیته های تعیین نامزدهای وزارت را متقاعد کند تا نامش ولو در حد کاندیدا در لیست باشد با کسی که کناره می گیرد و رئیس جمهور منتخب می خواهد او را متقاعد به پذیرش پست و سمت کند.
رئیس جمهور منتخب باید از افرادی که ولع قدرت دارند و با لابیگری می خواهند خود را به دولت برسانند، به طور جدی دوری کند و تمرکز خود را از هیاهوی کاندیداهای "تشنه قدرت" برگیرد و به حاشیه ها ببرد چرا که مدیران "شیفته خدمت" معمولاً در گوشه و کنارها هستند و خود را برای گرفتن پست و مقام به آب و آتش نمی زنند.
کرباسیان دکترای مدیریت و برنامه‌ریزی دارد و علاوه بر سوابق مدیریتی در وزارتخانه های نفت، اقتصاد، صنعت، دارای تالیفات و ترجمه های متعددی در حوزه های علمی مرتبط به ویژه در عرصه جهانی شدن است که از آن جمله می توان به "مدیریت کیفیت از بازبینی محصول تا تعالی سازمانی"، "راهبرد سیاست خارجی در شرایط جدید بین‌الملل"، "نظریه‌های جهانی شدن ( دیوید هلد و آنتون مک گرو)"، "صفحه بعدی جهانی شدن(کنیچی اومای )"،"جهانی شدن و مخالفان آن (دیوید هلد و آنتونی مک گرو)"، "جامعه‌شناسی جهانی شدن(ساسکیا ساسن)"، "نظریه پردازان مدیریت نوین(کریس لویر)" و ... اشاره کرد.
