عصر ایران - اگر معمار، مهندس یا طراح هستید، بیضی احتمالا یکی از اشکالی است که با آن زیاد سر و کار دارید. برای رسم بیضی روش های مختلفی وجود دارد، اما یکی از ساده ترین آنها استفاده از بیضی نگار است که به نام های خاگار و ترامل نیز شناخته می شود.
یکی از شکل های رایج بیضی نگار به عنوان ترامل ارشمیدس شناخته می شود. این ابزار شامل دو قسمت متحرک است که در دو کانال یا ریل عمود بر هم حرکت می کنند و دارای بازویی است که توسط محورهایی قابل تنظیم به این قسمت های متحرک متصل می شود.
همانطور که دو قسمت متحرک در امتداد کانال خود به جلو و عقب حرکت می کنند، بازوی این ابزار در مسیرهای بیضوی حرکت می کند.
خاگار کهن دیگری که در معماری سنتی ایرانی نیز کاربرد داشته است، بیضی نگار دو میخ است. این ابزار از دو میخ و یک نخ تشکیل می شود. دو میخ که نقش نقاط کانونی بیضی را ایفا می کنند در یک خط مستقیم نصب می شوند و نخ به دور آنها بسته می شود. با استفاده از قلم، نخ از محور اصلی بیضی دور شده و سپس با چرخاندن پرگاروار آن به دور دو میخ تکیه گاه می توان یک بیضی رسم کرد. بیضی نگار دو میخ همچنان ساده ترین روش برای کشیدن بیضی محسوب می شود.
