عصرخبر در یادداشتی نوشت: صبح امروز حسب عادت روزانه شروع به مرور روزنامه‌ها و اخبار سایت‌ها کردم که ناگهان چشمم به تیتر روزنامه قدیمی و پرهیاهوی کیهان افتاد؛ تیتر حاکی از انتصاب افراد ناکارآمد برای سمت‌های اقتصادی دولت چهاردهم بود.
کنجکاو شدم تا در این بازار داغ شایعات و نیز صف‌های داوطلبان مقام صدارت و وزارت که همگی احساس تکلیف کرده‌اند، خبری تازه کسب کنم. طبق معمول آن روزنامه، افرادی که نزدیک به یک جناح سیاسی بودند همگی مورد نوازش قرار گرفته بودند، دلایلی همچون کهولت سن، سابقه و عملکرد ضعیف علت نوازش این روزنامه قدیمی بود.
در حالی که غرق در خواندن بودم یکمرتبه چشمم به نام آشنایی خورد؛ عباس علی آبادی.
ابتدا فکر کردم پس از این همه تاختن به نامزدهای احتمالی فاقد صلاحیت و گمانه‌زنی‌های دور از واقعیت، نویسنده سعی کرده تا با آوردن نام او کمی فضای متن را عوض کند، اما با خواندن مطلب تعجبم بیشتر شد. از قضا من عباس علی آبادی را از سال‌ها قبل می‌شناسم و اعتقاد او را به رهبری و سیاست‌های کلی نظام که مورد تایید ایشان است، می‌دانم. برایم جای تعجب داشت که چگونه جریده مذکور، وزیری را که کمتر از یکسال، یعنی یک چهارم یکدوره دولت در دوران ریاست جمهوری شهید - آن هم در میانه راه- به دولت سیزدهم پیوسته بود مورد عتاب قرار داده است.
بنده در مقام و جایگاه نقد عملکرد یکساله آقای علی آبادی در وزارت صمت نیستم، اما زیر سوال بردن عملکرد این مدیر در گروه مپنا (که کاملا به آن آگاهم) برایم غیرقابل باور بود، زیرا فقط ذکر دو نکته از کارنامه علی آبادی خود مشتی است نمونه خروار؛ اولی رکورد نصب و سنکرون حدودٱ پنج هزار مگاواتی نیروگاه در سال 1391 و دیگری تکرار این رکورد در سال 1401 که به نظر بنده دیگر این رکوردها شکسته نخواهد شد مگر آنکه صاحب این حدنصاب درخشان، خود رکوردشکنی کند. ارزش این دو رویداد را فقط متخصصان حوزه انرژی متوجه می‌شوند و به عظمت آن واقف‌اند.
مطالعه اخبار را کنار گذاشتم و با ذهنی مغشوش به این فکر فرورفتم اگر روزنامه کیهان؛ این جریده قدیمی کشور که سابقا اعتبار رسانه‌های مکتوب در ایران بود و طی چند دهه اخیر همیشه منادی اطاعت از ولی فقیه بوده، فردی ولایی را که در خط رهبری حرکت می‌کند اینگونه بزند، دیگر از دشمنان چه انتظاری داریم؟
والسلام؛
محمد هادی
