در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
**********
روزنامههای امروز شنبه 20 مردادماه در حالی چاپ و منتشر شد که 18 مرداد؛ روزی برای ثبت در تاریخ ورزش ایران، شکست ایرانستیزان در پاریس، انتقاد رئیس جمهور از تناقضات غرب در قبال رژیم صهیونیستی و جنگ روانی و رسانهای برای انصراف از خونخواهی در صفحات نخست روزنامههای امروز شده است.
بررسی برخی رسانههای اصلاحطلب بیانگر آن است که آنان در مطالبی میکوشند تا ضمن برجسته سازی امکان پاسخ رژیم صهیونیستی به خونخواهی ایران بابت ترور شهید هنیه در تهران، اقدام به مطالبه سازی برای تقلیل سطح عملیات ایران برای خونخواهی شوند.
در همین زمینه روزنامه هممیهن در مطلبی در تلاش برای القای عدم موافقت دولت جیدی برای اقدام تنبیهی قوی نوشت:
دولت جدید در ایران به این دلیل که شعارهایش بر مبنای تنشزدایی و تعامل با جهان است، تمایلی به ورود به یک منازعه گسترده ندارد!.
این روزنامه در محور دیگری حهت تلاش برای تقلیل پاسخ قوی ایران به ترور شهید هنیه نوشت، ابعاد ترور شهید اسماعیل هنیه در تهران هنوز کامل مشخص نشدهاست، یعنی هنوز دقیقاً معلوم نیست که ابزار این ترور چه بود. اگر این ترور توسط هواپیما یا موشکی میانبرد انجام شدهبود و یا حتی اگر پهپادی بود که از خارج ایران پرواز کردهبود، شاید نحوه تصمیمگیری در مورد عکسالعمل ایران متفاوت بود. اما وقتی این احتمال مطرح شدهاست که درون ساختمان مواد منفجرهای کار گذاشتهشدهباشد یا موشکی از نزدیک شلیک شدهباشد و عوامل مزدور در داخل ایران در این اقدام تروریستی نقش داشتهباشند، آنگاه نوع پاسخ ایران متفاوت خواهد بود.
هم مهین همچنین در راستای تولید هراس در زمینه پاسخ باند تبهکار صهیونیستی تاکید کرد، ناظران نظامی و منطقهای تقریباً اجماع دارند که این بار اگر ایران بتواند آسیب قابل توجهی در حمله به اسرائیل وارد کند، برخلاف دوره قبل که واشنگتن جلوی اسرائیل را گرفت تا به تشدید مجدد تنش دست نزند، این بار احتمالاً جلوی اسرائیل را یا نتواند یا یا نخواهد که بگیرد. واقعیت این است که به دلیل شرایط پیچیده تصمیمگیری در آمریکا در خصوص اسرائیل، چندان مرز روشنی میان نخواستن و نتوانستن دولت آمریکا وجود ندارد یا قابل تشخیص نیست.
گفتنی است بررسی مطالب مطرح شده از سوی اصلاح طلبان بیانگر آن است که؛
1- آنان در اولین محور به شعار دولت جدید مبنی بر وفاق داخلی و تعامل خارجی اشاره کرده و می کوشند تا هر گونه پاسخ ایران به نقض حاکمیت ملی خود توسط باند تبهکار صهیونیستی را در تضاد با شعار دولت جدید بازنمایی کرده و این پاسخ را فشار به دولت تعریف و تفسیر کنند. در این میان اما رادیکال های اصلاح طلب هیچ اشاره ای ندارند که اتفاقا یکی از وظایف دولت پاسداری از منافع و حاکمیت ملی می باشد و بنا نیست روحیه سازشکارانه آنان مورد توجه دولت جمهوری اسلامی باشد.
2- رادیکال های اصلاح طلب از سویی تلاش می کنند که به طور ضمنی شکاف مورد ادعای غربی ها بین دولت و نیروهای نظامی را برجسته سازند این در حالی است که تصمیم برای خونخواهی امری مورد وفاق تمامی ارکان حاکمیت می باشد. از دیگر سو باید اشاره داشت که همواره تصمیماتی در حد انتقام و خونخواهی هوشمندانه و بر پایه منافع ملی و به دور از نگاه های جریانی می باشد.
3- تلاش برای تولید هراس بابت پاسخ باند تبهکار صهیونیستی به عملایت خونخواهی ایران اقدام دیگری است که می توان آن را در پازل دشمنان تعریف و تفسیر کرد و یک نوع همدستی برای بزرگنمایی دشمن میباشد.
دولت شرکت سهامی نیست!
در آستانه معرفی کابینه چهاردهم به مجلس شورای اسلامی جهت کسب رای اعتماد، رادیکال های جریان اصلاح طلب تلاش های رسانه ای – سیاسی سنگینی را برای سهم خواهی از یک سو و نیز تولید فشار برای گسیل کردن نیروهای رادیکال به دولت از جانب دیگر در دستورکار خود قرار دادهاند.
روزنامه آرمان امروز درباره ترکیب دولت مینویسد:
ترکیب کابینه آینده آقای پزشکیان ترکیب تلفیقی است، هم بانوان و هم افراد باتجربه در مدیریت بالا و هم نیروهای جوان در کابینه حضور دارند. این ترکیب کاملا مبارکیست که هم بانوان و هم جوانان با تفکر و ایدههای خلاقانه و هم افراد با تجربه میتوانند در کنار هم ترکیب بسیار مبارک ایجاد کنند و این کابینه بهترین کابینه در سالهای اخیر باشد.
در شرایطی که بسیاری از چهره های مطرح جریان اصلاحات همچون بهزاد نبوی نسبت به سهم خواهی های اصلاح طلبان از مسعود پزشکیان انتقاد کرده اند اما رادیکال های جریان اصلاحات ضمن ادامه این سهم خواهی از دیگر سو نعل وارونه زده مدعی سهم خواهی رقبای خود از دولت جدید شده اند، روزنامه اعتماد دراینباره نوشته است:
طبیعتا اصلاحطلبان به دلیل اینکه نامزدشان، بیشترین آرا را به دست آورده، به سبک دموکراسیهای موجود دنیا در پی آنند که دولت دستکم در سطح وزرا و معاونان رییسجمهور متعلق به آنها باشد. این توقع، غیرقابل قبول نیست حتی اگر بخش قابلتوجهی از رایدهندگان به آقای پزشکیان را نه اصلاحطلبان که بخش خاکستری جامعه و نیز اصولگرایان معتدل تشکیل داده باشند.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است:
موضوع دیگری که تشکیل کابینه را با مشکل روبهرو میکند، جریان رقیب است. کاندیدای جریان رقیب با رایی حدود 3 میلیون کمتر از پزشکیان، خود را نه اقلیتی شکست خورده میداند و نه حاضر است همانند کشورهای دیگر نتیجه را در عمل بپذیرد.
استقامت پزشکیان در برابر فشار سهم خواهان و رادیکال های اصلاح طلب و نوع واکنش اصلاح طلبان نشان می دهد که بزرگترین آسیب دولت وفاق ملی اصلاح طلبان رادیکالی هستند که حقیقت عرصه و صحنه را درک نکردهاند.