وصیت جنجالی آلن دلون در زادگاهش؛ هیچ مراسمی نمی‌خواهم غیر از ...

در حالی که ادای احترام به آلن دلون، اسطوره سینما، پس از درگذشت او در 88 سالگی از سراسر جهان سرازیر شد، به گزارش خبرگزاری فرانسه زادگاه او خود را آماده می‌کند تا دوشنبه با یکی از بزرگترین ستاره‌هایش خداحافظی کند.

 

به گزارش مهر، در حالی که بلافاصله با انتشار خبر رفتن وی چندین سینمای پاریس روز یکشنبه «پلنگ» را در سالن‌های پربازدید به نمایش درآوردند و روزنامه‌ها به فکر بستن صفحات خود برای فردا بودند، به نظر می‌رسد هیچ برنامه رسمی برای برگزاری ادای احترام ملی در نظر گرفته نشده است، زیرا دلون به صراحت گفته بود که چنین چیزی نمی‌خواهد. او گفته بود می‌خواهد پس از مرگش در کنار سگ‌هایش (32 سگ در طول سال‌ها که با وی همراه بودند) در ملکش در دوشی در مرکز فرانسه، جایی که درگذشت، دفن شود. کریستف هورو بخشدار لوآر، به خبرگزاری فرانسه گفت که او قبلاً با مقامات محلی در این باره صحبت کرده و فرمانداری هم موافقت خود را با این امر به وی اعلام کرده بود.

 

سه فرزند او، آنتونی، انوشکا و آلن فابین که ماه‌ها بر سر معالجه پزشکی او با هم مشاجره داشتند، روز یکشنبه هنگامی که مرگ پدرشان را اعلام کردند، با صدایی متحد صحبت کردند. اکنون آن‌ها باید مراسم تشییع جنازه نماد سینمای فرانسه را مدیریت کنند و تصمیم بگیرند که آیا آن را در حد خانوادگی برگزار کنند یا به دنیای سینما گسترش دهند.

دلون، طبیعتاً امروز همه صفحات اول روزنامه‌های فرانسه را به خود اختصاص داده و بسیاری از آن‌ها پرتره تمام صفحه این بازیگر از دوران اوج وی را برای صفحه اول خود برگزیده‌اند. فیگارو با انتخاب تیتر «آخرین سامورایی»، به یکی از معروف‌ترین نقش‌های دلون، به عنوان قاتل مرموز فیلم مهیج ژان پیر ملویل در سال 1967 اشاره داشت.

 

روزنامه «لوپاریزین» دلون را «افسانه سینما» خواند، در حالی که لیبراسیون او را «یکی از چهره‌های برجسته سینما، نماد مردانگی در سایه، بازیگری با کاریزمای دیوانه کننده» توصیف کرد.

 

 

درگذشت آلن دلون، اما فقط در روزنامه‌های فرانسه بازتاب نیافت که توسط روزنامه‌های سراسر جهان پوشش داده شد و نیویورک تایمز، واشینگتن پست و نیویورک پست همگی درگذشت او را تیتر خود کردند. واشینگتن پست از او به عنوان «مرد خشن سینمای بین‌المللی با چهره‌ای فرشته‌وش» یاد کرد و هالیوود ریپورتر او را «ستاره فریبنده سینمای اروپا» خواند.

 

اشپیگل آلمان او را «جیمز دین اروپا» نامید، در حالی که زود دویچه سایتونگ نوشت: «هاله فرشته زیبای مرگ از او یک افسانه ساخت».

 

در ایتالیا، جایی که او بیشتر دوران حرفه‌ای خود را آن‌جا گذراند، نیز خبر رفتن وی پوشش گسترده‌ای داشت و روزنامه کوریره دلاسرا نوشت: «هیچ وقت بازیگر دیگری مانند دلون، منحصر به فرد و جاودانه وجود نخواهد داشت». لا رپابلیکا و لا استامپا هم با افسانه سینمای فرانسه خداحافظی کردند.

 

در بریتانیا گاردین برای ادای احترام به آلن دلون، نصف نیم‌تای بالای روزنامه را به تصویر وی اختصاص دارد و نقل قولی از امانوئل مکرون را به آن افزود: «او با چهره فراموش‌نشدنی خود زندگی ما را زیر و رو کرد. او یک یادمان تاریخی فرانسه است» و پیتر بردشاو، منتقد نوشت: «آلن دلون مسحورکننده و زیبا، یکی از مرموزترین ستاره‌های سینما بود».

 

صفحه اول فایننشال تایمز همچنین تصویری از دلون و مقاله‌ای درباره جزییات زندگی پرتلاطم او را دربرگرفت و از جمله به اعتراف او به داشتن ارتباط با گانگستر‌های واقعی در دوران جوانی پرداخت. بی‌بی‌سی هم نوشت: آلن دلون اسطوره سینمای فرانسه درگذشت. «لو تمپس» سوییس هم از وی با عنوان «تبهکاری واقعی با چهره فرشته وش» یاد کرد.

با درگذشت آلن دلون بازی‌های وی در برخی از بهترین فیلم‌های دهه‌های 1960 و 70 به طور گسترده مورد تحسین قرار گرفت و تاکید شد کاریزمای او بر پرده سینما ممکن نیست نادیده گرفته شود.

 

امانوئل مکرون رئیس‌جمهوری فرانسه، دیروز یکشنبه، 18 آگوست و بلافاصله پس از درگذشت این بازیگر به وی ادای احترام کرد و او را نه تنها یک بازیگر افسانه‌ای، بلکه «یادمان فرانسه» خواند. مکرون در توییتر نوشت: آلن دلون نقش‌های افسانه‌ای ایفا کرد و دنیا را رویایی کرد. با چهره فراموش نشدنی خود زندگی ما را زیر و رو کرد. مالیخولیایی، محبوب، رازدار، او بیش از یک ستاره بود: او یک یادمان تاریخی فرانسوی است.

 

ژیل ژاکوب رئیس سابق جشنواره کن، از دلون به عنوان «شیر بازیگری با نگاهی پولادین» یاد و به وی ادای احترام کرد. آلبرتو باربرا، مدیر جشنواره فیلم ونیز، گفت او نمادی است که «به المپوس جاودانه‌ها» صعود کرده است.

 

آلن ترزیان تهیه کننده فیلم فرانسوی، گفت که دلون «آخرین غول سینما» است. او به رادیو فرانس اینتر گفت: با رفتن دلون یک صفحه در تاریخ سینمای فرانسه ورق می‌خورد. ترزیان که تهیه کننده چندین فیلم دلون بود، چنین از وی یاد کرد: هر بار که به جایی می‌رفت نوعی احترام تقریباً عرفانی و شبه مذهبی وجود داشت. شخصیت او گیرا بود.

 

بریژیت باردو بازیگر 89 ساله و چهره مشهور دهه 60 گفت: او یکی از آخرین اسطوره‌های زنده دوران طلایی سینمای فرانسه در دهه 1960 بود. رفتنش خلاء بزرگی بر جای می‌گذارد که هیچ چیز و هیچکس نمی‌تواند آن را پر کند. وی گفت که دلون «بهترین نماینده پرستیژ سینمای فرانسه است. سفیر ظرافت، استعداد، زیبایی. من یک دوست، یک آلتر ایگو، یک همکار را از دست دادم».

 

هنرپیشه اسپانیایی آنتونیو باندراس، با پستی در ایکس که شامل 3 عکس از دلون در دوران اوج زندگی‌اش بود نوشت: آورووا (خداحافظ) آلن دلون. روحت شاد.

 

کلودیا کاردیناله همبازی او در فیلم «پلنگ» هم گفت «ضیافت به پایان رسید» و با اشاره به نام شخصیت وی در فیلم افزود: تانکردی برای رقصیدن با ستاره‌ها رفته است.

 

در حالی که در «سامورایی» ژان پیر ملویل، آلن دلون یکی از کهن‌الگو‌های اصلی هالیوود را در قالب قاتلی مرموز و خاموش خلق کرد و کارگردانان بزرگ از مارتین اسکورسیزی گرفته تا جان وو و کوئنتین تارانتینو همواره خود را به وام‌دار بودن وی برای خلق یک قاتل شیک اعتراف کرده‌اند، جیم جارموش کارگردان آمریکایی با عکسی از دلون از فیلم «سامورایی» در اینستاگرام خود نوشت: «روحت شاد گانگستر فرشته چهره».

در حالی که آلن دلون طرفداران زیادی در سراسر جهان داشت، زندگی شخصی و عقاید سیاسی او گاه نظرات مخالف را برانگیخت. رابطه دلون با زنان باعث جنجال شد و پسرانش او را به خشونت خانگی متهم و به سیلی زدن به زنان زندگی‌اش در حین نزاع متهم کردند که دلون آن را رد کرد.

 

دلون همچنین به دلیل دوستی با ژان ماری لوپن رهبر راست افراطی جبهه ملی که طرفدار مجازات اعدام بود زیر نقد رفت و وقتی مخالفت خود را با ازدواج همجنس‌گرایان اعلام کرد، با انتقاد مواجه شد.

او در سال‌های پایانی زندگی‌اش تا حد زیادی گوشه‌نشین شده بود، هرچند با اخبار زندگی شخصی‌اش در راس اخبار جای می‌گرفت. وی آخرین سال‌های زندگی خود را در دهکده کوچک دوشی و در عمارتی که با دیوار‌های بلند احاطه شده بود، گذراند و بین خواهر و برادران هم در رسانه‌ها و دادگاه‌ها بر سر سلامتی او بحث و جدل بود و پس از سکته مغزی وی در سال 2019 وضع بدتر هم شد. سال 2023، سه فرزند او مراقب خانگی‌اش هیرومی رولین را اخراج و علیه او شکایت و او را به آزار و اذیت و رفتار تهدیدآمیز متهم کردند.

 

بیرون از ورودی خانه او، ده‌ها هوادار برای ادای احترام گل گذاشتند. یک طرفدار با گذاشتن گل‌های سفید گفت: در ذهن ما او نمادی ابدی است و این بخشی از جوانی ماست که رفته و بسیار غم انگیز است 

 

بدون تشکر نمی‌روم. آلن دلون بازیگر دوران طلایی سینمای فرانسه بود که به خاطر شخصیت سرسختش روی پرده در فیلم‌های موفقی از جمله «سامورایی» و «بورسالینو» شناخته می‌شود.

 

دلون که زمانی به عنوان زیباترین مرد سینما شناخته می‌شد، در فیلم‌های موفق دهه 1960 از جمله «پلنگ» و «روکو و برادرانش» بازی کرد. او در هر نقشی که بازی کرد قلب طرفداران را ربود، از یک قاتل گرفته تا یک شیاد کاریزماتیک.

 

از دهه 1990 به بعد فیلم‌های او به ندرت قدرت پیشین را داشت، اما او در ردیف چهره‌های مشهور باقی ماند و در مجموع در طول دوران حرفه‌ای خود در حدود 90 فیلم بازی کرد.

 

آخرین حضور عمومی عمده دلون دریافت نخل افتخاری در جشنواره فیلم کن در ماه می 2019 بود. در این مراسم، او یک سخنرانی احساسی انجام داد و به نظر می‌رسید که با سینما خداحافظی می‌کند. او گفت: این یک ادای احترام پس از مرگ است، اما در زمان زندگی من. من می‌روم، اما بدون تشکر از شما نمی‌روم.

 

در طول چند دهه، مردم فرانسه از طریق «پاری مچ» و مجلات دیگر، نکات حرفه‌ای و زندگی عاشقانه دلون را دنبال می‌کردند. زندگی شخصی رنگارنگ او به طور مرتب در صفحات اول این مجله‌ها و نشریات قرار می‌گرفت و همه اروپا را درمی نوردید.

در سال‌های اخیر فروپاشی خانواده دلون در فرانسه خبرساز شده بود. این بازیگر دارای سه فرزند - دو پسر و یک دختر - از 2 زن مختلف بود و یک پسر سوم هم داشت که هیچگاه وی را تایید نکرد و چند سال پیش در 60 سالگی بر اثر اعتیاد از دنیا رفت.

 

فرزندان دلون در سال‌های اخیر با زدن اتهام‌های مختلف به یکدیگر، نارضایتی‌های متقابل خود را در برابر رسانه‌ها آشکار کردند. آن‌ها درباره روند درمان پزشکی او، پس از سکته مغزی در سال 2019 اختلاف نظر داشتند. یکی دیگر از مشاجرات آن‌ها هم مربوط به هیرومی رولین، مراقب خانگی دلون بود. فرزندان دلون سال گذشته او را اخراج کردند و او هم به دلیل به خطر انداختن جان دلون با امتناع از دادن داروها، شکایت کرد. در نهایت در آوریل امسال، یک قاضی، دلون را تحت «قیمومیت قانونی» قرار داد.

خبرگزاری فرانسه با انتشار گزارشی از هواداران آلن دلون که در خارج از عمارت وی در حومه شهر در دوشی-مونتکوربون، در جنوب پاریس و همان جایی که این اسطوره سینمای فرانسوی اوایل یکشنبه در 88 سالگی درگذشت، جمع شده بودند از غم آن‌ها گفت. تحسین‌کنندگان گل‌هایی را به نشانه قدردانی از این ستاره سینما در برابر خانه وی گذاشتند.

 

ژان پیر لکلوز که 22 سال در ملک دلون کار می‌کرد، در حالی که چشم هایش خیس اشک بود، از وی به عنوان مردی شگفت‌انگیز و غول مقدس سینما یاد کرد و گفت: هیچ وقت خاطراتمان و اولین باری که او را ملاقات کردم فراموش نمی‌کنم. خاطره‌انگیز بود.

 

گل فروشی محلی که معمولاً یکشنبه‌ها در‌های خود را می‌بندد هم دیروز باز ماند و اگنس بورگوین، گلفروش گفت: تلفن در تمام طول روز زنگ می‌خورد، گاهی اوقات از راه دور. حتی یک مشتری از جنوب فرانسه تماس گرفت تا سفارش گل برای عمارت آلن دلون بدهد.

 

شهردار هم برای بررسی پروتکل‌های امنیتی در محل حاضر بود و ده‌ها افسر پلیس آنجا مستقر بودند. شهردار گفت: 2 سال بود که او را ندیده بودیم، اما او همیشه یک چهره قابل توجه در روستا بود.

 

همسایه وی هم گفت: او صمیمی بود، ولی همه مراقب بودند و هیچکس چیزی نمی‌گفت که موجب مزاحمت شود.

 

آلن دلون در نیم قرن گذشته در این خانه روستایی ساکن و آنجا را اقامتگاه خود کرده بود. مردم محلی به یاد دارند که در دهه‌های 1970 و 80 او را تنها در رستورانی نزدیک، یا حتی در جشن سالانه مدرسه با میری دارک، بازیگر و یکی از عشق‌های بزرگ زندگی‌اش مشاهده می‌کردند. یکی از اهالی گفت: وقتی من یک دختر مدرسه‌ای بودم، آن‌ها برای جشن پایان سال به مدرسه می‌آمدند.

 

کریستین، دیگر گلفروش دهکده هم به یاد داشت که گل‌های مورد علاقه آقای بازیگر رز‌های قرمز و سفید و نیلوفر‌های سفید بود و او بار‌ها این گل‌ها را به عمارت وی تحویل داده است. وی گفت: او همیشه بسیار شوخ طبع بود و از شوخی خوشش می‌آمد، اما خودنما نبود و هرگز اینجا نقش ستاره یا هنرمند را بازی نکرد. او یک محلی محسوب می‌شد.

 

در همین روستا در 140 کیلومتری جنوب شرقی پاریس بود که دلون اعلام کرد مایل است در قبرستانی که برای بیش از 30 سگ محبوبش ساخته و در کنار آن‌ها به خاک سپرده شود و در همین جا بود که پس از ماه‌ها درگیری عمومی، فرزندان دلون متحد در غم رفتن او نشستند تا بیانیه‌ای مشترک بنویسند: آلن فابین، انوشکا، آنتونی و همچنین [سگ او]لوبو، با اندوه عمیقی خبر درگذشت پدرشان را اعلام کردند.

 

پیش از درگذشت دلون، خانواده تایید کرد که مطابق با قوانین فرانسه، دارایی او، که برآورد‌های بسیار متفاوتی بین 50 تا 300 میلیون یورو تخمین زده شده به 4 قسمت تقسیم می‌شود و 25 درصد به هر فرزند وی اختصاص می‌یابد. آلن 25 درصد سهم خودش را به دخترش انوشکا واگذار کرده بود.

 

دلون برای دریافت نخل طلای افتخاری جشنواره فیلم کن در سال 2019، آخرین حضور عمومی بزرگ خود را روی فرش قرمز انجام داد.