روزنامه اطلاعات نوشت: وزرای پیشنهادی رئیس جمهور رفته‌اند رای بگیرند بابت برنامه‌هایشان و گره گشایی از مشکلاتی که مدتهاست دیگر مشکل نیست بلکه بحران است و مصیبت برای زندگی فردی و جمعی مردم.
اما نمایندگانی که غالباً می‌کوشند از درصد آرایشان برای ورود به مجلس حرفی زده نشود، به نام مردم توبه نامه می‌طلبند و مته به خشخاش می‌گذارند که مثلا شاخصه‌های دولت پزشکیان را کم رنگ کنند و حتی بکوشند تا وزرای پیشنهادی همچون احمد میدری و ظفرقندی را را تایید نکنند.
خانم دکتر صادق که دخت شهید و بانویی متعهد، متدین و کارآزموده و دانشور است، از همان ابتدا آنقدر شعار درباره شهدا و انقلاب و مقدسات داد که منتظر بودیم آخرسر شهادتین هم بگوید تا نمایندگان خالصه قبول کنند مسلمان است! آیا از بین بردن عزت وزرا و تواب سازی از مدیران پرشور و شجاع، نتیجه‌ای جز ترس خوردگی و انحطاط و عدم مسئولیت پذیری در لحظات سخت دارد؟
نمی‌دانم چه در سر دارند و به چه می‌اندیشند که سوزنی را در انبار کاهی می‌یابند اما آتشی فروزان را بر خرمنی بزرگ نمی‌بینند. انگار نه انگار که انباشت مطالبات و رسوب مشکلات، دارد کمر مردم را می‌شکند و ظرفیت‌ها و سرمایه‌های اندک را می‌سوزاند و امنیت و اقتدار کشور را سست می‌کند.
