در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
**********
روزنامههای امروز دوشنبه پنجم شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شد که بیانات رهبر انقلاب در مراسم عزاداری دانشجویان به مناسبت اربعین حسینی با تیترهایی همچون «کارزارجبهه حسینی با جبهه یزیدی تمام نشدنی است»، «معرکه تمامنشدنی» و «یک وقت راه کربلاست، یک وقت راه فلسطین» در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
یک روزنامه اصلاح طلب تاکید کرد که برجام مرده و سخن از آن یک طنز سیاسی آزار دهنده برای افکار عمومی است.
روزنامه آرمان ملی با بیان اینکه احیای برجام یک طنز سیاسی است، نوشت:
خود عراقچی به خوبی میداند که این مساله مانند خنده او بر بسیاری از مسائل میماند. فلذا او در این دام نخواهد افتاد. باید از برجام عبور کرد و ارادهای ملی برای انجام و حل مسائل سیاست خارجی داشت. این معنا دیگر نمیتواند جوابگوی وضعیت کنونی باشد.
اساسا بیان مجدد برجام بعد از شروط رهبر انقلاب و پس از آن شروط وزیر خارجه ترامپ پمپئو، پاره کردن برجام توسط ترامپ در سال 2018 و خروج 6 مرحلهای ایران از برجام و متوقف شدن خروح کامل ایران از برجام بعد از بازگشت تلویحی بایدن به برجام همه این اقدامات منحر به احیای برجام نمیشود. هیچکدام از اینها در تلاقی با یکدیگر به برجام شوک وارد نمیکند. چه خروج پلکانی به عنوان یک عامل مثبت از سوی ایران، چه بازگشت تلویحی آمریکا و دولت بایدن به برجام و مذاکرات دولت رئیسی در وین هیچکدام نتوانست جان برجام در اتاق ویژه ICU را نجات دهد.
به باور این روزنامه اصلاح طلب، اکنون جسد برجام بر زمین است و از این رو گفتن سخن از برجام یک طنز سیاسی آزار دهنده برای افکار عمومی است. لذا باید اراده ملی در ایجاد سیاست خارجی اثر بحش مورد توجه قرار گیرد. ایران باید در گفتمان سیاست خارجی خود تحولی بزرگ ایجاد کند و تا این تحول بزرگ ایحاد نشود نه عراقچی، نه پزشکیان و نه هیج فرد دیکری نمیتواند در دستگاه دیپلماسی فیل هوا کند.
روزنامه شرق طی یادداشتی ضمن به چالش کشیدن گزاره برخی اصلاح طلبان مبنی بر مسلوب الاختیار بودن رئیس جمهور تاکید کرد که متاسفانه ادبیات برخی اصلاح طلبان بر اساس ستیز می باشد نه وفاق.
شرق با بیان اینکه رایآوری همه وزرای پیشنهادی پزشکیان در مجلس، موجب استنتاجهای منفی میان برخی منتقدان وضع موجود شود، نوشت:
در واقع شاید بتوان گفت که داستان سوار شدن ملانصرالدین و پسرش بر الاغ بود که به هر نحوی سوار آن شدند، مورد اعتراض و تمسخر عدهای قرار گرفت. اگر کابینه پیشنهادی رای نمیآورد به یک گونه تخطئه میکردند، اگر حمایت نمیشد، به گونه دیگر، حالا که رای آورده به شکل دیگری نقد و حتی محکوم میکنند.
شرق در ادامه با اشاره به فشارها و سهم خواهی های برخی اصلاح طلبان در ماجرای کابینه تصریح کرد، طرف چند روز در ستاد تبلیغاتی فعالیت کرده، انتظار دارد که رییسجمهور در تعیین کابینه ملاحظات او را مدنظر قرار دهد، البته چنین خواستهای در حد متعارف ایرادی هم ندارد، خوب هم هست، ولی یک لحظه از خودش نمیپرسد که پس چرا رییسجمهور در تعیین کابینه نباید با عناصر اصلی ساختار قدرت هماهنگی کند؟ فرض کنیم که نباید چنین کند، خب مجلس به وزرایش رای ندهد چه میشود؟ آیا او را محکوم نمیکنیم که چرا پیش از این هماهنگ نکرد تا دچار این مشکل نشود؟.
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه با نابخردانه خواندن برخی اظهارات مبنی بر مسلوب الاختیار خواندن رئیس جمهور تاکید کرد، اینکه گفته شود رییسجمهور مسلوبالاختیار است. باید گفت قطعا خیر و این برداشت نابخردانه است. چگونه ممکن است که رییسجمهور مسلوبالاختیار باشد و ظفرقندی و میدری و افراد مشابه دیگر را معرفی کند. این برداشتها سادهلوحانه است.
شرق در ادامه کابینه رامحصول قدرت توافقسازی دانست و با انتقاد از ادبیات ستیز برخی اصلاح طلبان نوشت، متاسفانه در گذشته هم که جریان اصلاحات شکل گرفت ولی همچنان نزد فعالان سیاسی و نخبگان، ادبیات ستیز بر ادبیات اصلاحات غلبه یافت و این ادبیات یکی از مشکلات اصلی آن جریان شد. اکنون هم رسوبات آن ادبیات در میان اصلاحطلبان رواج دارد. ادبیاتی که در جریان تحولخواهان و براندازان به وفور و بیشتر دیده میشود.
این روزنامه اما در خاتمه تاکید می کند، واقعیت این است که وارد دوران جدیدی از سیاست شدهایم. الگوی کنشگری قدیم در همه گرایشهای سیاسی که مبتنی بر قاعده ستیز بود باید تغییر مشی بدهند و با منطق وفاق و اجماعسازی مشی جدید خود را تعریف کنند. باید فرآیند اعتمادسازی تکمیل شود.
گفتنی است اظهارات نشان میدهد که شکاف میان طیف اصلاح طلبان رادیکال و اصلاح طلبان میانه رو و عملگرا روز به روز در حال شدت گرفتن است به طوری که نحوه مواجهه آنان با دولت پزشکیان، مواجههای با ادبیات ستیز تعبیر و تفسیر میشود.