چنین اتفاقی از این جهت قابل تامل است که اگر قرار است قانونی برای محدودیت بریز و بپاش در فوتبال وضع شود، باید ساختاری برای آن تعریف شود؛ نه اینکه مثل لیگ برتر ایران هر وقت که دوست داشتند سقف را بالا ببرند یا یک زمان دیگر جریمه‌های آن را کلا ببخشند! برای مثال سقف دستمزد کنونی باشگاهی به عظمت بارسلونا، حداکثر میزان رقمی است که باشگاه با توجه به درآمدهای فوتبالی می‌تواند در زمستان هزینه کرده و برنامه‌های عملیاتی برای پنجره بعدی نقل و انتقالات را نیز تعیین می‌کند. این سقف دستمزد شامل ارقامی است که برای بازیکنان، سرمربی، کادرفنی، تیم رزرو، آکادمی و سایر بخش‌های فوتبالی هزینه می‌شود. دلیل افزایش آن هم این است که در تابستان 2024 بارسلونا با خروج بازیکنانی چون ایلکای گوندوغان، کلمن لنگله، ویتور روکه، مارکوس آلونسو، ژائو فلیکس، ژائو کانسلو و سرجی روبرتو و فروش چند بازیکن از تیم پایه، هم درآمد کسب کرد و همه صرفه‌جویی انجام داد. نه اینکه چون قرار است در لیگ قهرمانان شرکت کند، لالیگا تصمیم بگیرد این تیم بیشتر برای خرید بازیکن هزینه کند!