سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
**********
برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب در راستای مطالبه سازی‌های مورد تاکید خود از سویی و تلاش برای تولید فشار به رئیس جمهور از جانب دیگر، با بیان اینکه امید به بهبود شرایط اقتصادی حداقل 2 سال زمان نیاز دارد و جامعه تا آن زمان امیدواری های خود را از دست می دهد، اقدام فوری پزشکیان را مساله اینترنت و زنان معناسازی می‌کنند.
در این رابطه روزنامه هم‌میهن طی یادداشتی با بیان اینکه دولت پزشکیان تا مدتی می‌تواند در باد امیدواری جامعه بخوابد، می‌نویسد:
واقعیت این است که پس از این سه سال، یا بهتر است بگوییم پس از این پنج سال، مردم به این امید احتیاج داشتند. ولی این امید دائمی نیست و دیر یا زود به پایان می‌رسد و قبل از سررسید آن لازم است که دولت کارهایی را انجام دهد تا امید همچنان در دل جامعه زنده بماند. امید اصلی به بهبود وضع معیشت و اشتغال بستگی دارد که در یک شرایط طبیعی و بدون این‌همه دشواری‌های ریز و درشت که بر سر راه دولت چهاردهم هست، حداقل برای شروع به بهبود وضعیت به دو سال زمان نیاز است. «شروع به بهبود» و نه خود «بهبود»، آن هم در شرایط طبیعی و نه این شرایط غیرطبیعی موجود.
این روزنامه با طرح این سوال که حالا دولت چه می‌تواند بکند و آیا جامعه دو سال صبر خواهد کرد، تاکید می‌کند:
جامعه نمی‌تواند دو سال صبر کند و خیلی که دندان روی جگر بگذارد تا پایان سال است و تا آن‌وقت دولت باید کاری بکند تا جامعه احساس کند که واقعاً قرار است این دولت کاری انجام دهد و این کار حاصل نمی‌شود، مگر اینکه کل حاکمیت نشان دهد که وفاق شامل جامعه هم می‌شود تا امید در جامعه تداوم پیدا کند و این حس ایجاد شود که وفاق فقط یک پروژه درون‌حاکمیتی نیست؛ مردم را نیز شامل می‌شود.
به نوشته هم‌میهن:
شاید چاره‌ای جز این نباشد که به در دسترس‌ترین موضوع‌ها برای زنده نگه‌داشتن امید پرداخته شود. اول، در حوزه اینترنت و دوم، در حوزه جامعه. در حوزه اینترنت، حل معضل خودساخته فیلترینگ و در حوزه جامعه، موضوع زنان می‌تواند مهمترین تصویر وفاق با مردم باشد که حل آنها پیام امیدبخشی به جامعه ارسال می‌کند؛ پیامی که نشان می‌دهد واقعاً اتفاقی رخ داده و قرار است در پروژه وفاق، مردم هم شریک باشند.
گفتنی است بیان این مطالب نشان می‌دهد که پروژه ثابت و مستمر جریان اصلاحات در برابر دولت، تلاش برای تامین مطالبات جریانی خود و فرعی و اصلی کردن اولویت های خود می‌باشد. اصلاح‌طلبان در این رابطه و در چارچوب کسب نمایندگی از لایه هایی از جامعه اعتراضی تلاش می کنند که توان دولت را صرف سرویس‌دهی به مطالبات صرف خود نمایند.
از سوی دیگر نکته قابل تامل اینکه رادیکال‌های اصلاحات در حال اولتیماتوم به دولت چهاردهم مبنی بر داشتن فرصت 6 ماه به دولت پزشکیان هستند که در صورت عدم اقبال در حوزه فیلترینگ و حجاب، امیدواری جامعه نسبت به دولت چهاردهم کاهش خواهد یافت. به تعبیری رادیکال‌های چپ‌گرا در حال بیان ان هشدار به دولت هستند که در صورت عدم اقبال عملی طی 6 ماه آینده در خصوص فیلترینگ و حجاب، ماه عسل آنان با دولت پایان خواهد یافت.
رادیکال‌های اصلاح‌طلب همچنین در این توهم به سر می‌برند که رگ حمایت جامعه از دولت پزشکیان صرفا در اختیار و دست آنان است، ادامه توهمی که فکر می‌کنند آنان پزشکیان را به مقام ریاست جمهوری رسانده‌اند.
سیاست خارجی ایران مانع جدی توسعه است!
روزنامه اعتماد ضمن تعریف سیاست خارجی کشور به عنوان مانع جدی و توسعه ایران از سوی دیگر ضمن هجمه به سیاست خارجی دولت شهید رئیسی آن را سیاستی پرت از ماجرا تعریف کرد!.
عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد، مدعی کاهش حمایت مردم از سیاست خارجی موجود شد و ادعا کرد که سیاست خارجی بر زندگی روزمره مردم تاثیر نداشته و برای همین با کاهش حمایت مردم روبرو شده است.
وی همچنین سیاست های منطقه ای ایران را نیز به چالش کشیده و مدعی شد، گرچه پیشرفت‌هایی در سیاست‌های منطقه‌ای ایران شاهد بوده‌ایم، ولی در نقطه مقابل ناپایداری‌ها و مشکلات آن نیز فراوان است! این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه با طرح این ادعا که در هر حال وضعیت کنونی سیاست خارجی کشور تبدیل به یک مانع جدی در روند توسعه و پایداری کشور شده از سوی دیگر مدعی شد که سیاست خارجی دولت سیزدهم از مرحله پرت بوده است.
گفتنی است بیان این مطالب از سوی عباس عبدی در شرایطی صورت می‌گیرد که، سیاست خارجی جمهوری اسلامی همواره بر اساس تامین 3 مولفه، عزت، حکمت و مصلحت استوار بوده و مبتنی بر آن سیاست خارجی تنظیم شده است.
نکته اساسی اما آن است که تعریف سیاست خارجی در نگاه برخی رادیکال‌ها از هر سو نه تنها مبتنی بر این 3 اصل بوده بلکه گاها در تناقض با این 3 مولفه نیز بوده است به شکلی که در برخی دولت با وادادگی عزت کشور خدشه دار شده و به بهانه عقلانیت عقب نشینی هایی از جنس جلب رضایت کدخدا دنبال شده است.
از جانب دیگر در شرایطی سیاست خارجی به عنوان عامل ضد توسعه کشور تعریف می شود که باید اشاره داشت افرادی همچون عبدی صرفا نگاه یک سویه ای به مساله سیاست خارجی داشته و صرفا ارتباط با جهان را به معدود کشورهای آمریکایی و اروپایی معنادار می بییند و از سوی دیگر نیز همین نگاه را به مقوله توسعه داشته و نیم نگاهی به توان داخلی برای پیشرفت کشور ندارند.
از جانب دیگر اشاره‌ای به بی تصمیمی، بد تصمیمی و دیر تصمیمی برخی مدیرانی نیز نداشته‌اند که فرصت های همسایگی، فعال سازی ظرفیت ها، مناسبات و ...را به دلیل تعلقات جناحی و جریانی ذبح کرده‌اند.
