زیباترین مخلوق خدا از نظر پیامبر

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، اخلاق و مهرورزی روزنه هایی نورانی در مسیر بندگی خداوند هستند که ممکن است به دلیل بروز برخی صفات شیطانی همچون کینه، حسادت، غرور و عداوت در روح و جانمان مسدود شده باشد.

ایسنا نوشت: همه آدم‌ها لایق محبت‌اند و آنهایی که آدم‌های بدتری هستند،بیشتر به محبت نیاز دارند، وقتی اخلاق هر کس به بهترین مولفه ها و صفات ناب آمیخته می شود مهرورزی با زیباترین شکل ممکن ظاهر می‌شود.

شاید بسیاری ازحس‌های بدی که ما در زندگی تجربه می‌کنیم نتیجه نبود این اخلاق و مهرورزی در زندگی‌مان است. پس چرا تا اخلاق و مهرورزی هست، بی‌اخلاقی و بی‌مهری را انتخاب کنیم.

مهرورزی از زیباترین آموزه‏ های اخلاقی

مهرورزی از زیباترین آموزه‏ های اخلاقی است که نقش سازنده و مؤثری را جهت گرایش انسان‏ها به سوی حق و عدالت ایفا می‏‌کند و در بسیاری از موارد ارتباطات را صمیمی‏تر کرده و آتش کینه‏ ها و اختلافات را خاموش می‏‌سازد.

حضرت علی (ع) می‏فرماید: «قلوب الرّجال وحشیّهٌ فمن تألّفها اقبلت علیه؛ دل‏های انسان‏ها بیگانه و نامأنوس است و هر کس از راه مهرورزی و محبت وارد شود، با آن الفت می‏گیرد.»

نبی مکرم اسلام(ص) به عنوان کامل‏ترین اسوه راستین بشریت، نسبت به تمام مردم بسیار صمیمی و مهربان بود. آن بزرگوار با داشتن این خصلت ستودنی توانست در طول 23 سال دل‏های بسیاری را شیفته مکتب خویش کند و از منجلاب ضلالت به صراط مستقیم هدایت نماید. قرآن کریم در این زمینه می‏فرماید: «و ما ارسلناک الّا رحمهً للعالمین؛ ما تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم.»

و پیامبر اعظم (ص) فرمود: «اگر مهربانی و ملاطفت به صورتی مجسّم شود، آن چنان زیباست که خداوند مخلوقی زیباتر از آن را نیافریده است.»

ابراز محبت و مهرورزی رسول خدا (ص) نه تنها شامل خانواده،دوستان و اهل ایمان می‏شد،بلکه مخالفین، از اخلاق نرم و شفقت‏ آمیز آن بزرگوار بهره‏ مند می‏شدند به همین جهت خداوند متعال رسول گرامی اش را در قرآن تحسین نموده و می‏فرماید: «انّک لعلی خلقٍ عظیم؛ یقیناً تو دارای اخلاق عظیم و نیکو هستی.»

مهرورزی رمز موفقیّت

راز موفقیت پیامبر(ص) در مدیریت حکومتی، عشق ورزی و عشق به مردم بود.اگر این شیوه مفید و کارآمد در مدیریت او وجود نداشت،هرگز توفیق رفع مشکلات و موانع طاقت فرسا را پیدا نمی‏کرد.

به همین جهت خداوند فرمود: «فبما رحمهٍ من اللّه لنت لهم و لو کنت فظّاً غلیظ القلب لانفضّوا من حولک…؛ به موجب رحمتی که خداوند به تو عنایت کرد،برای آنان نرم شدی و اگر خشن و تند خو بودی از اطراف تو پراکنده می‏شدند.»

محبت و ملاطفت آن حضرت بود که دشمنان کینه توز را به دوستان صمیمی تبدیل کرد و این چنین بود که دل‏ها را کانون محبت خود ساخت و میلیون‏ها دل را از این رهگذر با خداوند آشتی داد.

اخلاق مداری را می توان به دو بخش فردی و جمعی تقسیم کرد. اخلاق مداری در ساحت جمعی یا اجتماعی، رعایت اصول اخلاقی در برخورد با دیگران است. از مهم ترین این اصول می توان به مهرورزی و احسان و عدالت اشاره کرد. این اصول، خود، زیرمجموعه ها و شاخه هایی دارد؛ از جمله خوش خلقی، خوشرویی، شفقت، انصاف، قضاوت عادلانه، ترک مجادله و بدگمانی و کینه ورزی، حسد و خشم و دورویی و… . این هنجارهای اخلاقی می تواند روحیه اخلاق مداری و مهرورزی را به جامعه تزریق کند و سلامت اجتماعی را تأمین سازد.