امام رضا علیه السلام تنبیه می کند

دربان خلیفه هشتم رسول خدا صلی الله علیه وآله حضرت امام رضا علیه السلام شرفیاب شد و عرض کرد : چند تنی آمده و اجازه شرفیابی می خواهند ، خود را شیعه علی علیه السلام معرفی می کنند .

امام فرمود : بگو بروند ، کار دارم .

روز دوم آمدند و همان گونه با دربان سخن گفتند . جواب هم همان بود .

روز سوم آمدند و چنان گفتند و چنین شنیدند . تا دو ماه بر این منوال گذشت ، آنان هر روز می آمدند و سخن خود را تکرار می کردند ، ولی جواب همان بود .

وقتی که از سعادت زیارت آن حضرت ناامید شدند ، به دربان گفتند :

خدمت امام عرض کن ، ما شیعیان پدرت علی بن ابی طالب هستیم و بر اثر این که شما ما را به حضور نطلبیده اید مورد سرزنش دشمن قرار گرفته ایم ؛ اگر این باربر گردیم و موفق به زیارتت نشویم ، آن قدر شرمنده شده ایم که از شهر و دیار خودمی گریزیم ، چون طاقت شنیدن سرزنش های تلخ دشمنان را نداریم . امام هشتم اجازه داد . آن ها شرفیاب شدند . سلام کردند . امام جواب سلامشان را نداد و اجازه نشستن هم عنایت نفرمود . همان طور که ایستاده بودند عرض کردند : یا بن رسول الله ! این همه بی لطفی و اجازه شرفیابی ندادن از چیست ؟ آیا برای ما دیگر چیزی می ماند ؟ امام فرمود : بخوانید :

« ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم ؛ .

هر چه به شما رسیده ، از دست خودتان بوده است . »

من در این کار از خدا و رسول صلی الله علیه وآله و اجداد طاهرینم پیروی کردم ، آن ها بر شما خشمگین هستند .

عرض کردند : چرا یا بن رسول الله ؟

امام فرمود : چون به دروغ ادعا کردید که شیعه علی بن ابی طالب هستید ، وای بر شما ! شیعه علی ، ابوذر است و سلمان ، مقداد است و عمار و محمد بن ابی بکر ، کسانی که نافرمانی علی علیه السلام را نکردند و بر خلاف نواهی او قدمی برنداشتند . شما می گویید :

ما شیعه علی علیه السلام هستیم ، ولی بیش تر رفتارتان با رفتار علی علیه السلام مخالف است ، دراطاعت از اوامر او کوتاهی می کنید ، در ادای حقوق برادرانتان ، سستی نشان می دهید ، جایی که بایستی تقیه کنید نمی کنید و جایی که نباید بکنید می کنید . اگر شما می گفتید : ما دوستان علی هستیم و دوستدار دوستان او و دشمن دشمنان او ، ادعای شما را ناپسند نمی شمردم ، ولی این مقام عالی را که ادعا کردید ، اگر کردار شما بر راستی گفتارشما گواه نباشد ، هلاک خواهید شد ، مگر آن که رحمت پروردگار شامل حالتان بشود .

گفتند : یابن رسول الله ! ما از این گفته استغفار می نماییم و توبه می کنیم ، همان طورکه حضرتت که بر همه ما پیشوا هستید ، به ما تعلیم فرمودید . ما می گوییم : ما دوستان شما هستیم و دوستدار دوستان شما و دشمن دشمنان شما .

خلیفه هشتم ، حضرت امام رضا علیه السلام فرمود : آفرین بر شما ای برادران من و اهل دوستی من ، بالا بیایید ، بالا بیایید . امام آن ها را آن قدر بالا برد تا به خود بچسبانید ، سپس به دربان رو کرد و پرسید : چند بار این ها را بر گردانیدی ؟ عرض کرد شصت بار .

امام فرمود : اکنون از طرف من ، شصت بار پی در پی ، نزدشان می روی و سلام مرا می رسانی و از وضع آن ها و عیالاتشان استفسار می کنی و به آن ها کمک می کنی و مورد عطا قرارشان می دهی ، چون گناه خود را با توبه و استغفار شستند و اکنون شایسته احترامند ، زیرا که ما را دوست دارند . (1).

پی نوشت :

1 ) بحارالانوار ، ج 65 ، ص 158 .