به گزارش ایمنا، تاکنون بیش از هزار مکان تاریخی به عنوان میراث جهانی در یونسکو ثبت شده است، از این تعداد، حدود 830 مورد مراکز فرهنگی هستند و از لحاظ تاریخی، فرهنگی یا علمی بسیار باارزش و معروف توصیف می‌شوند. تاکنون قراردادهای زیادی برای حفاظت از این آثار امضا شده است، اما حدود 50 مورد از این آثار در معرض نابودی کامل قرار دارند و نیازمند توجه فوری است که در ادامه به تعدادی از آن‌ها اشاره می‌شود.
منطقه باستان‌شناسی چان‌چان، پرو
چان چان شهری خشتی است که پایتخت چی مور بود. این شهر در دره رودخانه موچه احداث شده بود که اکنون در کنار تروخیو است. دلیل اهمیت چان‌چان این است که به عنوان بزرگترین شهر قبل از کشف قاره آمریکا شناخته می‌شود. چان چان در سال 1986 در یونسکو ثبت شد و در همان سال نیز جزو آثار تاریخی در معرض نابودی شناخته شد. دلایل این امر کشاورزی غیراصولی، مداخله برای مالکیت قانونی زمین و توسعه بی‌رویه شهری و زیرساخت‌ها است.
منطقه باستان‌شناسی سیرنه، لیبی
شهر سیرنه توسط یونانی‌های ساکن جزیره تروا احداث شد و یکی از شهرهای مهم دوران هلنی بود. رومی‌ها این شهر را تصرف کردند و تا زمان زلزله سال‌های 262 و 365 به توسعه آن پرداختند. بر اساس گزارش روزنامه لیبی آبزرور، یونسکو در سال 2016 به دلیل ناآرامی‌های داخلی کشور لیبی، این شهر و پنج مکان باستان‌شناسی دیگر را به فهرست آثار در معرض خطر اضافه کرد.
شهر بندری لیورپول، انگلستان
لیورپول شهر یکی از مراکز اصلی تجاری در قرن 18 و 19 بود و اسکله‌های این شهر دروازه‌های مهم تجاری بودند. در سال 2012 طرحی برای توسعه عظیم اسکله‌های این شهر تصویب شد و سپس یونسکو این شهر را به فهرست میراث جهانی در معرض خطر افزود.
بناهای قرون وسطایی در کوزوو
بناهای قرون وسطایی شامل صومعه دچانی، صومعه ایلخانی، کلیسای حواریون و کلیسای باکره مقدس نشان‌دهنده اوج شکوفایی معماری بیزانسی-رومی هستند. با افزایش بی‌ثباتی در منطقه و نبود مدیریت و محافظت درست این بناها، یونسکو در سال 2006 آن‌ها را به فهرست میراث جهانی در معرض خطر اضافه کرد.
شهر سبز، ازبکستان
منطقه سبز که به کش یا کیش معروف است، در جنوب جاده ابریشم قرار دارد. این شهر با قدمتی دو هزار ساله به عنوان مرکز فرهنگی، سیاسی و تجاری قرن 14 و 15 شناخته می‌شود. با توسعه زیرساخت‌های گردشگری که موجب تخریب مکان‌های تاریخی می‌شود، این شهر در سال 2016 جزو آثار در معرض خطر شناخته شد.
شهر باستانی حلب، سوریه
این شهر نقطه تقاطع مسیرهای مختلف تجاری در هزاره دوم پیش از میلاد بود و چندین امپراطوری و تمدن از جمله هتی‌ها، آشوری‌ها، اعراب، مغول‌ها و عثمانی‌ها در این شهر بودند. با افزایش درگیری در سوریه، حلب و شش شهر سوری دیگر جزو مناطق در معرض خطر شناخته شدند.
منطقه صنعتی همبرستون و سانتا لورا، شیلی
در نیمه اول قرن 20، هزاران کارگر در کارخانه‌های منطقه صنعتی همبرستون و سانتا لورای شیلی مشغول به کار بودند، اما از سال 190 این منطقه صنعتی متروکه شد. در سال 2005 زلزله‌ای موجب آسیب زیاد به این منطقه شد.
بافت تاریخی وین، اتریش
شهر وین در ابتدا رومی بود و در طول دوران قرون وسطا و باروک توسعه یافت و سپس به عنوان پایتخت امپراتوری اتریش-مجارستان انتخاب شد. از آن دوران وین به عنوان پایتخت موسیقی جهان شناخته می‌شود. به گفته یونسکو پروژه ساخت ساختمان‌های بلند می‌تواند تأثیر منفی بر شهر داشته باشد و به همین علت در سال 2007 وین را شهر در معرض آسیب تشخیص داد.
شهر سامرا، عراق
سامرا در گذشته پایتخت امپراتوری عثمانی بود. این شهر در سال 2007 در یونسکو ثبت شد، اما در همان سال به دلیل بی‌توجهی و مراقبت نامناسب مسئولان جزو مکان‌های در معرض خطر نیز شناخته شد.
آرامگاه آسکیا، مالی
این مکان هرمی‌شکل 17 متری در سال 1495 ساخته شد و مقبره آسکیا محمد اول، یکی از امپراتورهای سونگهای است. این منطقه به دلیل وجود درگیرهای مسلحانه در فهرست آثار در معرض خطر قرار گرفت.
پوتوسی، بولیوی
شهر پوتوسی با ارتفاع چهار هزار متری از سطح دریا یکی از مرتفع‌ترین شهرهای جهان است. در قرن 16 این شهر به دلیل وجود معادن نقره بزرگترین مجتمع صنعتی دنیا شناخته می‌شد. در سال 2014 به دلیل عملیات استخراج معدن کوهی در این منطقه تخریب شد و یونسکو این شهر را در فهرست آثار در معرض خطر قرار داد.
ابومناع، مصر
ابومناع به دلیل وجود صومعه‌ها و زیارتگاه‌ها و مقبره منا اسکرانی اهمیت پیدا کرده است. در سال 2001 بعضی از فعالیت‌های کشاورزی موجب افزایش سطح آب در خاک شده و به این منطقه آسیب رسانده است.
پورتوبلو، سان لورنزو، پانامه
در قرن هفدهم امپراتوری اسپانیا برای کاهش خطر در طول سفرهای تجاری دریایی در آتلانتیک، مکان‌های دیده‌بانی و نگهبانی در این مکان احداث کرد. توسعه نامناسب شهری و عوامل زیست‌محیطی از جمله دلایلی است که این منطقه در فهرست آثار در معرض خطر قرار گرفته است.
کورو، ونزوئلا
کوروی ونزوئلا در سال 1527 احداث شده و به دلیل سنت‌های ویژه و معماری اسپانیایی و هلندی معروف است. کورو شهری بندری است و پس از بارندگی شدید در سال 2005 به فهرست شهرهای در معرض آسیب اضافه شد.
