در 30 اکتبر 1961، اتحاد جماهیر شوروی، قوی‌ترین بمب اتمی که تاکنون منفجر شده است را به مجمع‌الجزایر نوایا زملیا در قطب شمال پرتاب کرد و این بمب در آنجا منفجر شد.
به گزارش خبرآنلاین، انفجار این بمب، نیرویی معادل 50 مگاتن داشت که گفته می‌شود حدود 3300 برابر قوی‌تر از بمب 15 کیلوتنی است که بر هیروشیما انداخته شد. این بمب هیدروژنی که با نام «RDS-220 اتحاد جماهیر شوروی» شناخته می‌شود، نام‌های دیگری مانند «ایوان بزرگ» و «وانیا» نیز دارد. ولی محبوب ترین نام آن بمب تزار (به معنی شاه بمب‌ها) است.
الکس ولرستین، مدیر برنامه مطالعات علمی و فناوری موسسه فناوری استیونز، در مقاله‌ای که در سال 2021 منتشر کرد، گفت: این بمب می‌توانست قوی‌تر باشد. به گونه‌ای طراحی شده بود که انفجاری با قدرت 100 مگاتن را ایجاد کند. توپ آتش(یا فایربال) حاصل از انفجار این بمب، حدود 9.7 کیلومتر قطر داشت که می‌توانست تمام مناطق مرکزی شهرهای واشنگتن یا سانفرانسیسکو، و یا حتی تمام منهتن و حومه آن را تخریب کند.
