همان زمان گفته شد در میانه‌های نیمه دوم بین برخی بازیکنان بر سر بازوبند کاپیتانی درگیری به وجود آمده است. آن ادعاها که بسیار هم جنجالی بودند، نه‌تنها تکذیب نشد، بلکه به تازگی از سوی خداداد عزیزی مورد تایید هم قرار گرفته است. مشاور سابق امیر قلعه‌نویی که از زمان قطع همکاری با تیم ملی به سرسخت‌ترین منتقد این مجموعه تبدیل شده، به تعبیر خودش گفته «بازیکنان به خاطر یک تکه پارچه نزدیک بود همدیگر را بکشند» و همچنین ادامه داده: «بعد از بازی در رختکن جلسه گذاشتند و گفتند فلان بازیکن دیگر نباید دعوت شود.» با رصد کلی اردوهای تیم ملی در ماه‌های اخیر، می‌شود فهمید که منظور خداداد چیست و کدام بازیکن قدیمی و مرتبط با بازوبند کاپیتانی دیگر دعوت نشده است!
آنچه می‌بینیم و می‌شنویم، تصویری کلی و غم‌انگیز از فضای حاکم بر تیم ملی کشورمان است. شما (مثل ما) می‌توانید با کاراکتر خداداد عزیزی موافق نباشید و انتقادات زیادی را به او وارد بدانید. با این حال عزیزی در آن مقطع دقیقا کنار تیم ملی بوده و بسیار بعید است روایت تکان‌دهنده‌ای که ارائه می‌دهد، نادرست یا حتی اغراق‌آمیز باشد؛ مخصوصا که قبلا هم شبیه همین حرف‌ها از آن بازی درز کرده بود. حتی مهدی طارمی هم بعدها در یک مصاحبه تلویزیونی ابراز امیدواری کرد اتفاقات بازی با ازبکستان دیگر تکرار نشود.
با این همه اما سوال مهم‌تر چیز دیگری است؛ اینکه پس چرا با این همه تشنج و جنجال، هیچ برخوردی صورت نگرفت؟ مگر نه این است که الان ماه‌هاست احمد نوراللهی به جرم اعتراض به سکونشینی‌اش در بازی با هنگ‌کنگ مورد غضب امیر قلعه‌نویی قرار گرفته و دیگر به اردوها دعوت نمی‌شود؟ اگر او خطایی کرده، حتما باید مجازات شود و در این مورد تردیدی وجود ندارد. با این حال ضرورت دارد کادرفنی تیم ملی در این زمینه وحدت رویه داشته باشد. چطور است که نوراللهی در بهترین روزهای فوتبالش با چنین اتهامی این‌طور از بیخ و بن کنده می‌شود و حتی جام ملت‌های آسیا را هم از دست می‌دهد، اما نمی‌شنویم که مثلا با مهدی طارمی برخوردی صورت گرفته باشد؟
حتی فقط همین یک مورد هم نبوده. پیش از این نیز در نخستین روزهای حضور امیر قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی، سردار آزمون و سامان قدوس بی‌هیچ بهانه‌ای دعوت او را رد کردند، اما موضوع از نظر سرمربی تیم ملی چندان مهم تشخیص داده نشد، هر دو نفر به اردوهای بعدی هم فرا خوانده شدند و جزو نفرات فیکس این تیم به شمار می‌آیند. خب این یک بام و دو هوا چه معنایی دارد؟ آیا اعمال قانون و قواعد اخلاقی فقط مربوط به بازیکنان کم‌سروصدا است؟ انصافا اگر همین نوراللهی از حضور در یک اردوی تیم ملی سر باز می‌زد، دوباره دعوت می‌شد؟ قانونی ارزنده است که مجری‌اش توانایی اعمال آن برای قدرتمندان را هم داشته باشد. از ما گفتن بود...
