عصر ایران؛ رضا صائمی- سینما درتمام وجوه خود همواره یکی از جذاب‌ترین مشاغل و هنرهایی است که امکان حضور در آن برای بسیاری از افراد و به ویژه نسل جوان و مشتاقان این عرصه رویایی دشوار بود که دور از دست‌رس به نظر می‌رسید.
قلم‌زنی سینمایی و حضوردربخش مکتوب سینما نیز از این قاعده مستثنا نبود. شاید اکنون این مدعا عجیب به نظر برسد اما تا یک دهه گذشته که هنوز دنیای مجازی و جهان اینترنتی به اندازه امروز گسترده نشده بود امکان راه‌یابی برای هر کسی که صرفا به سینما وحوزه نقد علاقه داشت به عرصۀ روزنامه‌نگاری سینمایی فراهم نبود ومثل ورود به بازی‌گری، موانع و دشوارهای زیادی داشت.
کافی است به خاطران منتقدان قدیمی مراجعه کنید تا راه دشواری را که آنها در این راه پیموده‌اند بشناسید. اما اینک نه فقط ورود به رسانه‌ها و نقد‌نویسی هیچ قاعده و سامانی ندارد که با گسترش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی امکان فراهم شده تا هر کس در هر زمانی که اراده کند یک رسانۀ شخصی صفحۀ شخصی برای خود خود تأسیس کرده که مدیرمسئول و سردبیرو نویسنده آن نیز یک نفر است!
هر که در صفحۀ شخصی خود درباره فلان فیلم و سریال نظر شخصی‌اش را می‌نویسد گمان می‌کند منتقد سینماست. ایجاد قارچ‌گونۀ صفحات سینمایی و وبگاه‌های تخصصی فیلم رنگارنگ این گمان را ایجاد کرده که هرکس که گوشه چشمی به سینما داشته، عشق فیلم بوده یا گمان می‌کرده نویسنده و منتقد سینمایی است یک نبش دکان مجازی در بازار سینما راه انداخته است.
آنهایی که صرفا به واسطه برخی علائق سطحی و عامیانه به سینما مثلا عشق و علاقه به فلان بازیگر یا کارگردان به ایجاد صفحه سینمایی در فضای مجازی اقدام کردند که نه تنها مطالب قابل تامل و جذابی ندارد بلکه یکسری ذوق زدگی های کودکانه و ژورنالیسم زرد را در فضای مجازی انتشار می دهند.
بسیاری از آنها صرفا جهت شهرت طلبی و ارضای نیازهای شخصی که با "خود منتقد انگاری" و توهمات نارسیستی همراه است یک تشتت و آشفتگی نوشتاری – سینمایی را در فضای مجازی دامن زده اند که پیامدهای منفی آن بدنه سینمای ایران را هم می تواند دچارآسیب و آلودگی کرده و مورد تردید قرار دهد.
این صفحه‌ها فرصتی فراهم کرده تا برخی خیالات کودکانه و توهمات خام خویش را از عالم ذهن به ساحت اینترنتی منتقل کرده و به آن عینیت ببخشند.
کافی است درجستجوگرهای مجازی هشتک فیلم و سیما را بنویسند تا انواع و اقسام این صفحات بی هویت و رنگارنگ جلوی چشمان‌تان ظاهر شوند. بسیاری از آنها فن پیچ های طرفدار فلان بازیگر زن و مردی هستند که عشق و علاقه خود را به این بازیگران از این طریق اعلام می کنند .
اینها بیشتر هواداران مجازی فلان بازیگرند که گاه به اشتباه خود را خبرنگارو نویسنده سینمایی درک می کنند. این دسته بیش ازآنکه دغدغه سینما داشته باشند دغدغه شهرت و نام و نان آوری خود را دارند. آنها به دلیل اینکه نتوانستند در عالم واقع برای خویش منزلت و شانی اجتماعی بدست آورند در عالم خیالی و مجازی، هویتی دروغین خلق می کنند تا بودن خود را اینگونه اثبات کنند که " من منتقدم پس هستم!"
