به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، بنابراین میکو هاوتالا، سفیر فنلاند در ایالات متحده در آن زمان، به‌طور خصوصی با دونالد جی.ترامپ، رئیس‌جمهور سابق صحبت کرد تا او را درباره شایستگی پیوستن کشورش به ائتلاف متقاعد کند. هدف این بود که جلوی هرگونه مخالفت ترامپ را بگیرد که مدت‌هاست آشکارا با ناتو خصومت می‌کند.این استراتژی مفید واقع شد. ترامپ که احتمالا می‌توانست با یک پست منفی در رسانه‌های اجتماعی مخالفت جمهوری‌خواهان را برانگیزد، علنا سکوت کرد و سنا با 95رای موافق در برابر یک‌رای مخالف، پذیرش فنلاند در ائتلاف را در اوت2022 تصویب کرد. اگر ترامپ علیه این اقدام صحبت می‌کرد، برای جلوگیری از اکثریت دو سومی که برای تصویب لازم است تنها 34رای لازم بود.
در حدود چهار سالی که ترامپ ازکاخ سفید دور است، او به‌عنوان یک رئیس‌جمهور در سایه در امور بین‌الملل عمل می‌کند. دولت‌های خارجی حتی قبل از اینکه او برای بازپس‌گیری دفتر قدیمی‌اش تلاش کند، متوجه شدند که دونالد ترامپ هنوز یک نیروی قابل توجه در سیاست آمریکاست و باید او را در معاملات خود با ایالات متحده در نظر بگیرند. اکنون هم که او نامزد جمهوری‌خواهان برای ریاست‌جمهوری در انتخابات ماه آینده است، رهبران خارجی بیش از پیش با ترامپ در حال رایزنی هستند.
رژه رهبران جهان از جمله رهبران اوکراین، اسرائیل، لهستان، مجارستان، آرژانتین، قطر، امارات متحده عربی و دیگر کشورها به مارالاگو یا برج ترامپ در نیویورک تاییدی بر این موضوع است. چندی پیش ولیعهد عربستان با تلفن همراه ترامپ تماس گرفت و صحبت کرد. نخست‌وزیر تازه منتخب بریتانیا ماه گذشته برای صرف شام در منزل او حاضر شد. جرمی شاپیرو، یکی از مقامات سابق وزارت خارجه که اکنون مدیر برنامه ایالات متحده در شورای روابط خارجی اروپا است، گفت: «برای یک رئیس‌جمهور سابق بسیار غیرمعمول است. فکر می‌کنم این از وضعیت او به‌عنوان رئیس‌جمهور سابق و احتمالا آینده ناشی می‌شود که البته منحصربه‌فرد است.»
شاپیرو افزود: «به‌عنوان یک رئیس‌جمهور سابق، او تماس‌ها و روابط خود را دارد. او به‌عنوان یک رئیس‌جمهور احتمالی آینده، قدرت بالقوه‌ای دارد که برای رهبران خارجی این موضوع عیان است و ممکن است تا چند وقت دیگر بالفعل شود.» دیپلماسی پیچیده با دوئل روسای‌جمهور دوگانه عنوان کتابی از روزنامه‌نگار شهیر آمریکایی باب وودوارد است که روز سه‌شنبه منتشر می‌شود. این کتاب به این موضوع پرداخته است. کتاب «جنگ» توضیح می‌دهد که یکی از دستیاران ترامپ که نامش فاش نشده، به وودوارد گفته است که رئیس‌جمهور سابق از زمان ترک قدرت، شاید هفت بار با ولادیمیر وی.پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، صحبت کرده است. ترامپ و کرملین این سخنان را رد کرده‌اند و 20مقام فعلی و سابق بایدن و دولت ترامپ و مقامات اطلاعاتی به نیویورک‌تایمز گفته‌اند که نمی‌توانند آن را تایید کنند. اما چندین مقام کهنه‌کار ایالات متحده گفتند که این امکان وجود دارد که آن دو بدون ردیابی این تماس‌ها توسط سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا، با یکدیگر صحبت کرده باشند.
بسیاری از روسای‌جمهور سابق پس از خروج از کاخ سفید با رهبران خارجی ارتباط برقرار می‌کنند. ریچارد نیکسون مرتبا به‌عنوان یک سیاستمدار بزرگ با سران کشورها ملاقات و به دور دنیا سفر می‌کرد. جیمی کارتر هم خود را درگیر نظارت انتخاباتی در دموکراسی‌های شکننده می‌کرد. بیل کلینتون، جورج دبلیو بوش و باراک اوباما اغلب همتایان خود را در خارج از کشور در طول سفر، در کنفرانس‌ها یا از طریق برنامه‌های مربوط به امور خیریه می‌بینند. در بیشتر موارد، آن روسای جمهور مانند ترامپ در ایالات متحده به‌عنوان دلال قدرت که خواهان ماندگاری در سیاست است، دیده نمی‌شوند و آنها عموما در چارچوب پارامترهای خاصی عمل می‌کنند و معمولا با کاخ سفید یا وزارت خارجه هماهنگ می‌شوند.
