همان‌طور که گفتیم در سراسر جهان رسم است وقتی بازیکنان باشگاهی در مسابقات ملی تیم‌های خود می‌درخشند، باشگاه به افتخارشان پوستر یا پیامی منتشر می‌کند. حالا اینکه آن درخشش در مقابل تیم ملی کشور میزبان رخ بدهد، یک موقعیت پیچیده به وجود می‌آورد. با این حال، حتی همین موارد هم در دنیا مدیریت شده و خیلی‌ها به خوبی موضوعات را از هم تفکیک می‌کنند. مثلا وقتی کریم بنزما سال 2021 در فینال لیگ ملت‌های اروپا با لباس فرانسه به اسپانیا گل زد، صفحه رسمی باشگاه رئال مادرید در توییتر تصویری از صحنه گل را به انتشار رساند و نوشت: «عجب گلی!» خب چه شد؟ مسوول رسانه‌ای آنجا را آویزان کردند؟ شلاق زدند؟ تحقیر کردند؟ اینجا که اصلا داستان فرق داشته. تیم ملی ایران بازنده نشده که کسی عصبانی باشد. یک مساوی بی‌خاصیت رقم خورده و این بندگان خدا هم تصویر گلرشان را منتشر کرده‌اند. همین. آسمان به زمین آمده؟ نهایتش باید می‌گفتید اینجا بعضی‌ها فرهنگ و ظرفیت چنین مسائلی را ندارند و خلاص؛ دیگر بگیر و ببند چه معنایی دارد؟
برخوردهای اخیر حتی تا حدی بوی ضعیف‌کشی هم می‌دهد. جالب است که وقتی ایران در مسابقه قبلی همین مرحله با تنها گل مهدی قائدی از سد امارات گذشت، مهاجم ایرانی الاتحاد کلبا به خاطر اینکه در لیگ آن کشور توپ می‌زند از تماشاگران حاضر در ورزشگاه عذر خواست؛ چیزی که تقریبا می‌شود گفت شما هیچ کجای جهان نمی‌بینید. آیا در آن ماجرا کسی با قائدی کاری داشت و مثلا به او یادآوری کرد داستان مسابقات ملی و باشگاهی فرق دارد؟ تازه بعضی رسانه‌های نزدیک به تیم ملی حسابی هم برای او غش و ضعف کردند و به تمجید از ادبش پرداختند. چرا آنجا زورتان نرسید یا حتی به فکرتان نرسید که به قائدی هم یک تذکر ریز بدهید؟ کاش کمی حرفه‌ای‌تر به مسائل نگاه کنیم...
