عصر ایران - در پیچیده ترین وضعیت امنیتی منطقه و مشخصاً ایران که اسرائیل مدام در حال تهدید کشورمان است و نیروهای مسلح نیز در آماده باش هستند تا هر گونه تجاوزی را پاسخ دهند و جنگ ایران و اسرائیل وارد مرحله ای جدی و جدید شود، فکر می کنید کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس چه دغدعه ای دارد؟ مثلاً درباره تجهیز نیروهای دفاعی ایران جلسه می گذارند؟ تهدیدی که متوجه کشور است را بررسی می کنند؟ درباره نحوه پدافند صحبت می کنند؟ در خصوص ابعاد پاسخ ایران حرف می زنند؟ درباره روش های دیپلماتیک رفع خطر همفکری می کنند؟ یا ...؟
خیر! جلسه گذاشته اند که چطور محمدجواد ظریف را از معاونت راهبردی رئیس جمهور عزل کنند؟ مصوبه گذرانده اند که انتصاب ظریف را به صحن علنی بفرستند تا اگر مجلس رأی داد، پرونده او و پزشکیان را به عنوان تخلف از اجرای قانون به قوه قضاییه بفرستند تا بدون نوبت رسیدگی شود.
آنها معتقدند که انتصاب ظریف خلاف قانون است چون فرزندانش زمانی که او در آمریکا تحصیل و کار می کرده، به دنیا آمده اند و چون تابعیت در آمریکا بر اساس سیستم خاک است، آنها تابعیت مضاعف دارند و لذا پدرشان نمی تواند در ایران پست حساس بگیرد.
این که قانون چه می گوید و آیا درباره ظریف رعایت شده یا خیر، موضوع دیگری است که در جای خود باید بدان پرداخت ولی آیا سر بزنگاه تهدیدات اسرائیل و ادعای بایدن که حتی زمان و مکان های مورد حمله را می داند و شرایط واقعاً خاص و خطیر حاضر، اولویت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، باید انتصاب یا عدم انتصاب یک معاون رئیس جمهور، آن هم در حوزه داخلی و نه امنیتی و خارجی باشد؟ اگر هم قرار به رسیدگی باشد - که حق مجلس است و باید هم رسیدگی شود - قاعدتاً باید کمیسیون سیاست داخلی به موضوع ورود کند نه سیاست خارجی؛ گویا یادشان رفته، ظریف، خیلی وقت است که وزیر خارجه نیست!
وقتی اولویت ها جابجا شوند، حال خوب کشور نیز با حال بد، جابجا می شود؛ فهم اش سخت نیست!
زیاده عرضی نیست!
