عصر ایران ؛ جعفر محمدی - سخنگوی دولت در پاسخ به پرسشی درباره تقاضا برای تجمع مخالفان فیلترینگ گفته است:
"این صدا شنیده است. مراحل انجام آن در حال اقدام است. دولت به اندازه همه کسانی میخواهند برای [رفع] فیلترینگ راهپیمایی کنند، پیگیر موضوع است و نیازی به راهپیمایی و به نوعی لشکرکشیهای خیابانی نیست و ما پیگیر مطالبات مردم هستیم."
درباره این سخن خانم فاطمه مهاجرانی چند نکته کوتاه قابل اعتناست:
1 - این که دولت می گوید صدای مردم شنیده شده است، خوب است. امیدواریم که علاوه بر شنیده شدن صدای ملت درباره فیلترینگ، صدای اکثریت - ولو خاموش - درباره موضوعات دیگر هم مانند سیاست خارجی، آزادی های سیاسی و اجتماعی، حذف رانت های موجود در بودجه و ... نیز شنیده و مهم تر از آن، بدان ها ترتیب اثر داده شود.
عجالتاً منتظر واکنش عملی دولت به صدای شنیده شده مردم درباره لزوم رفع فیلترینگ هستیم.
2 - خانم سخنگو گفته اند که چون صدای مردم در باب فیلترینگ شنیده شده، نیازی به راهپیمایی و لشکرکشیهای خیابانی نیست.
اولاً این دولت نیست که نیاز یا عدم نیاز به راهپیمایی و تجمع را تشخیص می دهد. تنها وظیفه دولت، حراست از تجمعاتی است که طبق قانون اساسی، "بدون حمل سلاح" برگزار می شوند و "مخل مبانی اسلام" هم نیستند. بنابر این، "ما صدایتان را شنیدیم، نیازی به تجمع نیست" تنها می تواند یک پیشنهاد از دولت به متقاضیان تجمع قانونی باشد نه ناظر تصمیم دولت برای جلوگیری از تجمع.
ثانیاً گویا خانم سخنگو متوجه نشده اند وجه اصلی تقاضا برای تجمع ضد فیلترینگ، پاسخ به تجمع "تجمع کنندگان همیشگی و از هفت دولت آزاد" است که خواهان استمرار فیلترینگ و تشدید محدودیت های اینترنتی هستند.
در واقع، محور اصلی تقاضای تجمع قانونی ضد فیلترینگ، نه فیلترینگ که برقراری "عدالت در بیان جمعی مطالبات" و دلخوری از این که چرا عده ای همواره می توانند هر جا که خواستند جمع شوند و هر شعاری هم که خواستند بدهند و کسی هم کاری به کارشان نداشته باشد - که نباید هم داشته باشد - ولی اکثریت مردم، نمی توانند حرف دل شان را در یک تجمع قانونی با صدای بلند بگویند؟
این تبعیض و بی عدالتی، بسیار بیشتر از فیلترینگ یا هر محدودیت دیگری، آزار دهنده است.
ثالثاً استفاده از عبارت موهن "لشکر کشی خیابانی" برای کسانی که یک تقاضای قانونی برای یک تجمع قانونی کرده اند، زیبنده خانم سخنگو و مردمی که از محدودیت های اینترنتی کلافه شده اند نیست. چگونه زمانی که آقای مسعود پزشکیان کاندیدای ریاست جمهوری بود، می شد در حمایت از ایشان تجمع کرد ولی حالا که رئیس جمهور شده اند، نام تجمع قانونی برای اجرای یکی از وعده های او، شده است "لشکر کشی خیابانی"؟!