انتخابات آمریکا و یک پنسیلوانیا: آیا کمدی هینچکلیف سرنوشت ساز خواهد شد؟

 کمتر از شش روز تا انتخابات آمریکا باقی مانده است. به روشنی می توان گفت که از هفت ایالت چرخشی رقابت نهایی به 4 ایالت کارولینای شمالی، ویسکانسین، نوادا و پنسیلوانیا خلاصه شده است و به نظر می رسد هر کاندیدایی بتواند آراء پنسیلوانیا با 19 رای الکترال را کسب کند بیشترین شانس را برای ریاست جمهوری آمریکا خواهد داشت و اگر هریس پنسیلوانیا را ببازد دیگر شانس او برای ریاست جمهوری به حداقل رسیده یا اساسا منتفی خواهد شد.

 

 

از دیگر نشانه هایی که موجب شده است، بسیاری از محافل سیاسی احتمال پیروزی ترامپ را بیشتر ببینند، انصراف ناگهانی واشینگتن پست از حمایت از هریس است. در حالی که «واشینگتن پست»  در تمام این سالها از مخالفان سرسخت  ترامپ محسوب می شد، و هفته گذشته نیز تصمیم هیات مدیره ی آن اعلام حمایت از هریس بود، اما روز جمعه ناگهان اعلام شد که واشینگتن پست تصمیم گرفته است از هیچ کاندیدایی حمایت نکند. 

 

بررسی نقش ابرسرمایه داران از جمله «جف بیزوس» یا «ایلان ماسک» در انتخابات اخیرآمریکا نیازمند یادداشت جداگانه ایست. با توجه به تجاری سازی سیاست توسط ترامپ، به نظر می رسد، در صورت برنده شدن ترامپ در انتخابات آمریکا باید جهان و «جهانی شدن» شاهد تغییر علنی ماهیت سیاست در آمریکا به یک «ابر بنگاه اقتصادی» باشد که  همه چیز حول محور «ابر سرمایه داران جهان» با رهبری سیاسی - نظامی دونالد ترامپ و سلطه ی اقتصاد دیجیتالی ایلان ماسک ها و جف بیزوس ها وبازیگری کارتل ها و تراست های بن سلمان ها و شیخ زائدها و امثال آن خواهد بود و به نوعی با فراملی شدن پیوند سرمایه داران و نقش آفرینی آنها در آینده اقتصاد و سیاست بین الملل در ذیل قدرت سیاسی، نظامی و اقتصادی آمریکا به ویژه در رقابت با چین مواجه خواهیم شد.

 

نام ها و برندها در کمپین های انتخاباتی نقش آفرینی ویژه ی خود را دارند. هریس می توانست یا داشتن پشتوانه ی معترضان جنگ غزه، امروز شرایط دیگری داشته باشد. اما عملا بایدن و او راهی را رفتند که منجر به ناامیدی جنبش های پیشرو شد. این روزها برنی سندر چهره ی شاخص منتقد اسرائیل برای قانع کردن طرفداران فلسطین و باراک اوباما برای قانع کردن رنگین پوستان و بیل گیتس برای حمایت مالی از دموکرات ها به صحنه آمده اند. باراک اوباما، صریحترین و شدیدترین انتقادات را متوجه ترامپ کرده است و برنی سندرز می کوشد که بی تصمیم ها را قانع سازد که گرچه بایدن و هریس در مدیریت جنگ غزه، راه نادرستی را رفته اند، اما ترامپ از آنها بسیار بدتر و فاجعه بار تر است. 

 

روز یکشنبه، «تونی هینچکلیف» کمدین حامی ترامپ، «پورتوریکو» را « جزیره ای شناور از زباله» نامید.  ساکنان پورتوریکو، حق رای در انتخابات ریاست جمهوری را ندارند. با این همه آن دسته از مردم پورتوریکو که در آمریکا زندگی می کنند (حدود هشت و نیم ملیون)، می توانند در انتخابات رای بدهند.

کمپین ترامپ سعی کرده است خود را از اظهارات نژاد پرستانه و توهین آمیز  «هینچکلیف» دور نگه دارد، اما  در رقابتی که بسیار نزدیک است، چنین  اظهارات جنجالی، می تواند بسیار گران تمام شود.

 

 قابل ذکر آن که طبق آخرین آمار منتشره در گاردین، حدود 472000  از ساکنان  پنسیلوانیا، پورتوریکویی هستند. اگر در روزهای آینده چرخش آٰراء پنسیلوانیا به اندازه کافی به نفع ترامپ نباشد، آنگاه چه بسا همین سه کلمه ی توهین آمیز کمدین طرفدار ترامپ که پورتوریکو را «جزیره ای شناور از زباله» نامید، به قیمت باخت ریاست جمهوری او تمام شود. 

 

فعلا، در انتخاباتی که به بخت آزمایی شبیه شده است، نظرسنجی ها و شرط بندی ها و اغلب پیش بینی ها می گویند که بادها گویی به سمت ترامپ می وزند و هریس نیازمند اقبال روزهای آتی است، اما در انتخاباتی که از یک سو دست های پنهان و آشکار مافیایی دست اندرکارند و از سوی دیگر شدت رقابت ها به مو بند است، و یک ایالت می تواند سرنوشت کل انتخابات را تغییر بدهد، هر روز داستان خود را دارد و عقل و منطق می گوید تا روز انتخابات و حتی تا اعلام نتیجه ی نهایی که با اما و اگرهای فراوانی مواجه خواهد شد، نمی توان به عدد های روی کاغذ و نظرسنجی ها اکتفا کرد.