برندگان نوبل صلح درباره جنایت های اسرائیل چه موضعی گرفته اند؟

به جز چند چهره مسلمان و یک برنده ایرلندی پای کار فلسطین، طی یک سال گذشته در برابر جنایات جنگی اسرائیل در غزه و کرانه باختری و لبنان سکوت کرده و یا با انتشار بیانیه های کلی، تلاش کردند علیه اسرائیل صریحا موضع نگیرند.

از زمان آغاز جنگ در غزه و ارتکاب جنایت های جنگی از سوی اسرائیل علیه غیرنظامیان فلسطینی در غزه و کرانه باختری (و اکنون در لبنان) برخی برندگان نوبل صلح به صورت جمعی و فردی با صدور بیانیه های مشترک و اظهارنظرهای فردی خود رژیم اسرائیل را بابت ارتکاب جنایات جنگی در غزه محکوم کرده اند.

به گزارش عصر ایران، پس از آغاز جنگ غزه جمعی از برندگان نوبل صلح زبانی صریح تر در انتقاد از اسرائیل بابت ارتکاب جنایات جنگی در غزه داشته اند که از جمله آنها می توان به خانم "مایرید ماگوایر" 80 ساله ایرلندی (برنده نوبل صلح در 1976) اشاره کرد که مواضعی قاطع و صریح علیه جنایات جنگی اسرائیل در غزه داشته و بارها از نسل کشی فلسطینی ها از سوی اسرائیل انتقاد کرده است.

او طی یک سال گذشته امضای خود را بر چند بیانیه مشترک با فعالان صلح و همتایان نوبلی دیگر خود درباره ضرورت آتش بس در غزه و پایان دادن به جنایات اسرائیل علیه غیرنظامیان فلسطینی در باریکه غزه گذاشته است.

البته این فعال صلح ایرلندی از سال ها پیش از زمره حامیان حقوق ملت فلسطین بوده و بارها و بارها از حقوق فلسطینیان در برابر تجاوزگری های اسرائیل حمایت و دفاع کرده و هزینه های آن را نیز پرداخت کرده است.

"محمد البرادعی" مصری 82 ساله ( برنده نوبل صلح در سال 2005) از دیگر حامیان فلسطین طی یک سال گذشته بوده و با اظهارنظرها و هشدارها درباره طرح های اسرائیل و جنایات رزیم تل آویو علیه مردم غزه تلاش کرده توجه جامعه جهانی را به این باریکه در مجاورت کشورش مصر جلب کند.

"توکل کرمان" فعال حقوق بشری (برنده نوبل صلح در سال 2011) دیگر فردی بوده که طی یک سال گذشته بارها علیه اسرائیل موضع گرفته و جنایات جنگی و نسل کشی اسرائیل در غزه انتقاد کرده است.

او گفته است: "جهان در برابر این نسل‌کشی و پاکسازی قومی علیه مردم فلسطین در غزه ساکت است."

خانم کرمان این اظهارات را در جریان کنفرانسی در واتیکان بیان کرده و در پی آن سفارت خانه اسرائیل در واتیکان واکنش نشان داده و سخنان او را "دروغ" و در یک مراسم "آلوده به سخنرانی‌های آشکارا یهودستیزانه" نسبت داد.

"ملاله یوسف زی" دیگر برنده نوبل صلح از پاکستان (2014) نیز دیگر فردی بوده که در طی یک سال گذشته زبان به انتقاد صریح از اسرائیل گشوده است؛ به ویژه پس از حمله جنایتکارانه و هولناک اسرائیل به بیمارستان المعمدانی غزه، این اقدام صهیونیست ها را به شدت محکوم کرده و خواستار آتش بس فوری و سریع در غزه شده و علاوه بر آن 300 هزار دلار به سه موسسه خیریه داده که به فلسطینی‌ها کمک کنند.

در مجموع از میان برندگان نوبل صلح در دو دهه اخیر اکثریت آنها در قبال جنایات کم سابقه اسرائیل در غزه سکوت کرده و یا با نوشتن بیانیه هایی دو طرف را به آتش بس دعوت کرده و خواستار "حفظ جان غیرنظامیان دو طرف" شده اند و در بیانیه های آنها اثری از محکومیت صریح و قاطع نسل کشی و کودک کشی اسرائیل در غزه دیده نمی شود و این در حالی است که در یک سال گذشته شاهد بزرگ ترین نسل کشی تاریخ معاصر یا دستکم قرن بیست و یکم در جهان بوده ایم.

سهل است که حتی برخی از آنها به جای محکومیت اعمال شنیع و غیرانسانی اسرائیل در کشتار بیرحمانه زنان و کودکان و غیرنظامیان، زبان به انتقاد از حماس گشوده اند و با زدن انگ "تروریستی" به این گروه مقاومت فلسطینی که از خاک و مردم خود در برابر تجاوز، محاصره غیرانسانی و اشغالگری و اعمال تبعیض نژادی و آپارتاید دفاع می کند، به نوعی جنایات اسرائیل در غزه و کرانه باختری را تطهیر کرده اند.

برندگان زنده نوبل صلح طی 2 دهه اخیر به ترتیب سال عبارتند از:

"شیرین عبادی" در سال 2003

"وانگاری ماتای" در سال 2004 ( در سال 2011 فوت شده)

"محمد البرادعی" مصری در سال 2005

"محمد یونس" بنگلادشی در سال 2006/ او هم اینک رهبر موقت دولت بنگلادش

"ال گور" سیاستمدار دموکرات آمریکایی در سال 2007

"مارتی آهتیساری" رئیس جمهوری سابق فنلاند در سال 2008

"باراک اوباما" رئیس جمهوری سابق اوباما در سال 2009

"لیو شیائوبو" فعال حقوق بشری چینی در سال 2010

"الن جانسون سیرلیف" 85 ساله رئیس جمهوری سابق لیبریا در سال 2011

"توکل کرمان" فعال حقوق بشری یمنی در سال 2011

"ملاله یوسف زی" در سال 2014