مریخ‌نورد استقامت پس از نزدیک به 4 سال حضور روی مریخ، در دره نِرِتوا (Neretva) و در محدوده سنگ‌های «فرشته سفید» قرار دارد.
به گزارش دیجیاتو؛ استقامت در این نقطه مریخ پدیده‌های غافلگیرکننده زیادی پیدا کرده است. یکی از این کشف‌ها لکه‌های سبز عجیبی روی مریخ هستند که احتمالاً یک از نشانه‌های وجود آب سطحی در گذشته‌های دور این سیاره است.
استقامت در محلی به نام «تنداب‌های مارپیچی» (Serpentine Rapids) از ابزار خراش‌دهنده خود برای برداشتن تکه‌ای از «تل والاس» (Wallace Butte) استفاده کرد. این خراش کوچک تعدادی لکه سفید، سیاه و سبز را در سنگ‌ها آشکار کرد. دانشمندان از یافتن لکه‌های سبز تیره با حاشیه‌های سبز روشن غافلگیر شدند.
استقامت از دوربین «شرلوک» خود برای عکسبرداری از این خراش با قطر 5 سانتی‌متر و این لکه‌های سبز مریخ استفاده کرد. بزرگ‌ترین لکه در گوشه بالا سمت چپ عکس تقریباً 2 میلی‌متر قطر دارد.
بااینکه ناسا به‌تازگی گزارش این کشف را منتشر کرده، این تصویر 19 آگوست (29 مرداد) در روز مریخی 1243 مأموریت استقامت ثبت شده است.
روی زمین، سنگ‌های قرمز (که گاهی «بستر قرمز» نامیده می‌شوند) رنگ خود را عمدتاً از آهن اکسیدشده (+Fe3) می‌گیرند که گونه آهنی است که خون ما را قرمز می‌کند یا به قطعات آهنی زنگ‌زده رنگ قرمز می‌دهد.
لکه‌های سبز در تل والاس در «بسترهای قرمز» زمین فراوان هستند و زمانی تشکیل می‌شوند که آب مایع پیش از سخت شدن رسوب‌ها به داخل آنها نفوذ می‌کند. این آب زنجیره‌ای از واکنش‌های شیمیایی را آغاز می‌کند که آهن اکسیدشده را به گونه کاسته‌شده‌اش (+Fe2) تبدیل می‌کند که رنگ سبز دارد.
گاهی روی زمین، میکروب‌ها در واکنش کاهشی آهن شرکت دارند. اما این لکه‌ها ممکن است با مواد ارگانیک درحال تجزیه که شرایط کاهشی ایجاد می‌کنند، نیز تشکیل شوند. فعل‌وانفعال میان گوگرد و آهن نیز بدون دخالت میکروب‌ها شرایط کاهشی برای آهن به وجود می‌آورد.
متأسفانه استقامت شرایط داشت که مهندسان ناسا نتوانستند دوربین‌های آن را دقیقاً روی یکی از این لکه‌های سبز مریخ بگذارند؛ به همین دلیل، ترکیب دقیق آنها راز باقی می‌ماند و نمی‌توان دقیق مشخص کرد چه واکنش‌هایی باعث شکل‌گیری این لکه‌ها شده‌اند.
کشف این لکه‌ها دانشمندان را امیدوار کرده که بتوانند در آینده‌ای نزدیک، موارد ارزشمند بیشتری کشف کنند. آنها تقریباً مطمئن هستند استقامت در یکی از هیجان‌انگیزترین و غافلگیرکننده‌ترین نقاط مریخ حضور دارد. این کشف‌ها شواهدی تازه برای حضور آب سطحی در گذشته‌های دور مریخ و شواهدی برای حیات احتمالی باستانی ارائه می‌دهند.
