کویینسی جونز، به عنوان یکی از چهره‌های نمادین موسیقی آمریکا که با چهره‌هایی متعددی از جمله فرانک سیناترا تا مایکل جکسون همکاری کرده، در 91 سالگی درگذشت.
به گزارش ایسنا، کویینسی جونز، غول چندتخصصه موسیقی که میراث وسیعش شامل تولید آلبوم تاریخی «تریلر» مایکل جکسون، نوشتن موسیقی‌های برنده جایزه آثار سینمایی و تلویزیونی و همکاری با فرانک سیناترا، ری چارلز و صدها هنرمند دیگر می‌شود، در 91 سالگی درگذشت.
جونز از دوران جوانی‌اش با گروه‌های موسیقی در جنوب شیکاگو در ارتباط بود و توانست در مسیر خود به اوج صنعت سرگرمی و موسیقی رسید و یکی از اولین مدیران سیاه‌پوست شد که در هالیوود موفق شد و فهرست موسیقی فوق‌العاده‌ای را از خود به یادگار گذاشت که شامل برخی از پربارترین لحظات ریتم و آهنگ آمریکایی است.
طی سال‌ها، یافتن یک موسیقی‌دوست که حداقل یک آلبوم با نامی از او نداشته باشد، بعید بود. همچنین هیچ رهبری در صنعت سرگرمی و فراتر از آن وجود نداشت که هیچ ارتباطی با او نداشته باشد.
لایونل ریچی آهنگساز و خواننده آمریکایی که در نوشتن آهنگ «ما دنیاییم» (We Are the World) با مایکل جکسون و کوئینسی جونز همکاری داشته، به جونز لقب «استاد ارکستراتور» را داد. مهم‌ترین تاثیرات او به احتمال زیاد به تولیدات کوئینسی جونز با مایکل جکسون در آلبوم‌هایی چون «غیرمعمول»، «بد» و «تریلر» تعلق دارند، آلبوم‌هایی که از نظر سبک و جذابیت تقریباً جهانی بودند.
تنوع و تخیل جونز به شکوفایی استعدادهای بزرگ جکسون کمک کرد؛ زیرا او از یک ستاره کودک به پادشاه موسیقی پاپ تبدیل شد و با آلبوم «بهترین‌های 1975-1971» از گروه موسیقی راک ایگلز، برای عنوان پرفروش‌ترین آلبوم تمام دوران در رقابت بوده است.
فهرست افتخارات و جوایز کوئینسی جونز، 18 صفحه از کتاب زندگی‌نامه‌اش با عنوان «Q» که در سال 2001 منتشر شد را پر کرده است و شامل شامل 28 جایزه گرمی، دو جایزه افتخاری آکادمی اسکار و یک جایزه امی می‌شود.
او همچنین نشان لژیون دونر از فرانسه، جایزه رودولف والنتینو از ایتالیا و جایزه ویژه مرکز کندی برای مشارکت‌هایش در فرهنگ آمریکایی را دریافت کرده است. جونز موضوع یک مستند در سال 1990 به نام «گوش کنید: زندگی‌های کویینسی جونز» و یک فیلم در سال 2018 به کارگردانی دخترش راشیدا جونز بود. انتشار کتاب خاطرات جونز او را به نویسنده‌ای پرفروش تبدیل کرد.
