ایتالیا، پرتغال نیست!

او این هفته بیش از 20 دقیقه برابر ونزیا رده هجدهمی به میدان رفت، اما ارسال 5 پاس که تنها 3 تای آن موفق بود، تنها دستاوردش در جریان پیروزی خانگی اینتر محسوب می‌شد. خط حمله قدرتمند نراتزوی شاید اجازه بازی مستمر را به مهاجم ایرانی ندهد و به تبع آن او دچار افت شود، اما فراموش نکنید این انتخاب خود طارمی بود به تیمی بیاید که دو گلزن ثابت شده دارد و خودش هم از اول می‌دانست احتمالا نیمکت‌نشین لائوتارو مارتینز و مارکوس تورام می‌شود. البته این را هم در نظر بگیرید که خود مارتینز هم این روزها خیلی در اوج نیست و برابر ونزیا پس از 249 روز توانست در یک بازی خانگی سری A موفق به گلزنی شود! یعنی حتی با این شرایط هم قرار نیست اوضاع بر وفق مراد طارمی باشد، چرا که او به هیچ‌وجه نتوانسته خودش را به سیمونه اینزاگی ثابت کند. در 9 بازی که فوروارد تیم ملی در لیگ ایتالیا به میدان رفته، تنها یک پاس گل ثبت کرده و اوضاع در لیگ قهرمانان برایش کمی بهتر بوده که حداقل یک گل به ثمر رسانده است. طعنه‌آمیز اینکه جانشین او در پورتو یعنی سامو اومورودین، در 11 بازی، 11 گل وارد دروازه رقبا کرده و در پرتغال هم کسی دلتنگ طارمی نیست! جایی که او در آن خوب گل می‌زد، اما حالا تفاوت سطح را به‌شدت حس می‌کند.