سرمربی تیم ملی که در حاشیه حضور در یک مجلس ترحیم با خبرنگاران مواجه شده بود، خیلی کوتاه درباره شرایط استقلال اظهارنظر کرد و در بخشی از مصاحبهاش گفت: «به هر حال این شرایط ممکن است در هر تیمی پیش بیاید. شما ببینید منچستر یونایتد بعد از الکس فرگوسن به چه وضعی گرفتار شد.» طبیعتا دهها مثال میشد زد از تیمهای مطرح دنیا که در مقاطعی روزگار چندان خوبی نداشتند، اما انتخاب منچستر یونایتد از بین آن همه، گویا با خودش پیامی هم داشته که طی دو روز گذشته خیلی از اهالی فوتبال به آن پرداختند؛ اینکه استقلال هم برای خودش سر الکس فرگوسنی داشت که بعد از جدایی او، تیم به چنین وضعی دچار شد! البته که ما نیتخوانی بلد نیستیم و نمیدانیم در سر امیرخان چه میگذرد؛ اما بعضیها میگویند منظور او از فرگوسن استقلال، خودش بوده است! به هر حال قلعهنویی یکی از موفقترین مربیان تاریخ لیگ برتر است که با استقلال سه قهرمانی در این مسابقات بهدست آورده. آبیها بعد از پایان دوران او، کلا یک بار دیگر با رهبری فرهاد مجیدی توانستند بهعنوان قهرمانی لیگ برتر برسند و لابد از همین جهت است که او خودش را در قواره فرگوسن وطنی میبیند!
امیر البته میانه چندانی با تواضع ندارد و پیش از این نیز بارها گفته بود مشکلش این است که موی بور و چشم آبی ندارد. نقل قولهای زیادی از او وجود داشته است مبنی بر اینکه اگر یک مربی خارجی چنین نتایجی بهدست میآورد، مجسمهاش را میساختند؛ هرچند بعدها برانکو ایوانکوویچ در اردوگاه رقیب نتایج مشابهی بهدست آورد و کسی مجسمه او را نساخت! اظهارنظر اخیر قلعهنویی اما غیر از فقدان فروتنی، یک ایراد دیگر هم دارد؛ اینکه فرگوسن تقریبا در دوران اوج کارش و به شکل خود خواسته از منچستر رفت؛ درحالیکه اواخر دوران حضور امیر، خیلی از هواداران استقلال به این نتیجه رسیده بودند که او عملا چیز تازهای برای افزودن به تیم ندارد. قلعهنویی در لیگ سیزدهم با استقلال پنجم شد و در لیگ چهاردهم رتبه ششم را بهدست آورد. در این فصل آخر، او هر دو دربی رفت و برگشت را به حریف دیرینه واگذار کرد که این موضوع بازتاب بسیار بدی داشت و برخی هواداران ثانیهشماری میکردند این دوران به پایان برسد و مربی دیگری روی نیمکت تیمشان بنشیند. اگر چنانکه برخی رسانهها تحلیل میکنند منظور فلعهنویی از فرگوسن استقلال خودش بوده باشد، این تفاوت مهم را نباید نادیده گرفت.
نکته آخر، سر الکس فرگوسن بعد از ترک منچستر و بازنشستگی، هنوز هم این تیم را از صمیم قلب دوست دارد و همه دیدیم که از روی سکوهای اولدترافورد با چه حرص و جوشی عملکرد شیاطین سرخ را زیر نظر میگیرد؛ ای کاش میدانستیم حس قلبی قلعهنویی به استقلال هم همینقدر غلیظ هست یا نه؟!