عصر ایران - در سال 1985 اریش هونکر طی قراردادی با کوچ بیلدر خودرو در برلین به نام "فریدریخ رومچ" سه دستگاه رنجروور کابریولت با فاصله بین محورهای افزایش یافته(+500 میلی‌متر) سفارش داد. این خودروها با سقف متحرک هیدرولیکی که ساختار آن از رولز-رویس کورنیش آمده بود، بروزرسانی شدند.
در این تبدیل، سقف و ستون‌های C حذف شدند و ستون‌های A و B به‌طور خاص طراحی شدند تا امکان بلند کردن 50 میلی‌متر از خط سقف فراهم شود و فضای داخلی احساس "بازتری" پیدا کند. اما مهم‌ترین ویژگی این خودرو، ایجاد تکیه گاهی برای اسلحه شکار در درب‌های عقب بود. این سیستم توسط یک موتور برف‌پاک‌کن از مزدا هدایت می‌شد که مکانیزم بلند کردن متحرک را به کار می‌انداخت تا ارتفاع تکیه گاه به‌طور الکتریکی قابل تنظیم باشد.
در بیرون، محافظ جلو با وینچ برقی قدرتمند از برند Warn و دو چراغ جستجو از برند Hella روی ستون A نصب شده بودند. همچنین موتور V8 با حجم 3.5 لیتر دست‌نخورده باقی ماند، اما یک باتری اضافی، ژنراتور با توان بالا و بخاری وباستو در محفظه موتور نصب شد. سیم کشی خودرو نیز به طور اختصاصی و متناسب با تغییرات انجام شد.
تمام این تغییرات حدود یک سال طول کشید تا توسط شرکت رومچ تکمیل شود و سرویس امنیتی جمهوری دموکراتیک آلمان مبلغ 290,000 مارک آلمان را به‌صورت نقدی برای انجام این تبدیل پرداخت کرد. نسخه دوم این خودرو در موزه فناوری آلمان در برلین به نمایش گذاشته شده است و گفته می‌شود نسخه سوم آن در اسپانیا قرار دارد.
شرکت "فریدریخ رومچ" که در سال 1924 تأسیس شد، یکی از شرکت‌هایی بود که در اروپا برای مشتریانی که خودروهای خود را به صورت شاسی خالی خریداری کرده بودند، بدنه‌های سفارشی ساخته و نصب می‌کرد. این شرکت در سال 2000 بسته شد.
