دوربردترین بمب افکن عملیاتی ایران، کابوس اسرائیل

در ساختار رزم فعلی نیروی هوایی ایران، جنگنده سوخو 24 قدرتمندترین بمب افکن عملیاتی کشور است.

 

به گزارش خبرآنلاین، سوخو 24 از دو رادار بهره میبرد. رادار اول یک رادار تهاجمی بزرگ است که کشف اهداف زمینی را با جزییات بالا ممکن می‌سازد. به دلیل قابلیت پرواز و عملیات در ارتفاع پایین به منظور دور ماندن از محدوده کشف رادار و عملیات پدافند، رادار دوم وظیفه ناوبری و مسیریابی (تعیین پستی بلندی‌های زمین) را دارد. رادار دوم زیر رادار اول قرار گرفته است. این جنگنده از دو غلاف جنگ الکترونیک PS161 و PS162 بهره میبرد.

 

نگهداری این جنگنده تماماً در کشورانجام می‌شود و از رادار تا موتور توسط متخصصان ایرانی اورهال می‌شود.

 

 

در کنار سامانه‌های پیشرفته ناوبری و هدف گذاری، طیف گسترده‌ای از موشک‌های هواپرتاب هم وارد سازمان رزم نهاجا شد و روی این جنگنده عملیاتی هستند. این موشک‌ها شامل موشک خوش نام روسی خا 29 در دو نسخه لیزری و اپتیکی، موشک خا 25 (از هدایت لیزری بهره میبرد)، موشک ضد رادار خا 58 و طیف گسترده‌ای از بمب‌های سری کاب (لیزری و اپتیکی) و سری فاب (عمدتا سقوط آزاد) هستند که نوک تیز شمشیر شمشیربازان ایرانی به شمار میروند.

 

در کنار تسلیحات وارداتی از همان دهه هفتاد برنامه‌های ارتقای پروازی و تسلیحات گسترده‌ای روی سوخو 24 اعمال شد. در بعد تسلیحاتی هماهنگی و تجهیز فنسرها به بمب‌های سری مارک و احتمالا نمونه‌های هدایت شونده (جی بی یو) آن‌ها و همچنین نسخه هدایت ماهواره‌ای (جدام) هم محتمل است.

 

همچنین در جریان رونمایی از پایگاه زیرزمینی عقاب 44 ارتش، یک فروند فنسر ایرانی مجهز به یک موشک کروز برد بلند با نام عاصف در این پایگاه مشاهده شد که با برد احتمالی +1500 کیلومتری دوربردترین سلاح هواپرتاب کشور است.

 

همچنین به علت پلتفرم یکسان این موشک با موشک کروز ضد کشتی ابومهدی، به نظر میرسد توان شکار کشتی‌های متخاصم هم به قابلیت‌های شمشیر بازان وطن اضافه شده باشد.

 

جنگنده قدرتمند ایران بدون سوختگیری می‌تواند به اسرائیل نفوذ کند ؛ شمشیرباز ارتش ایران توانایی حمل موشک بالستیک هم دارد؟

 

این جنگنده ارتقاهای مختلفی را به خود دید ولی در راستای افزایش برد عملیاتی این بمب افکن سنگین، توانایی سوخترسانی یار به یار و سوختگیری از تانکرهای 707 نیروی هوایی توسط جهاد خودکفایی (عطاالله بازرگان) به آن اضافه شد.

 

به لطف مخازن سوخت اکسترنال 2000 و 3000 لیتری PTB که در پایلون‌های ریشه بال نصب میشه و بعلاوه‌ غلاف سوخترسانی یار به یار اوپاز/یوپاز (UPAZ-1A) در کنار قابلیت دفاع از خود با هشداردهنده‌های قفل راداری SPO-10/15 و دکوی پرتاب چف/فلر APP/50A، عملاَ فنسرهای ایرانی ازدهه‌ی هفتاد شمسی توانایی حمله به اهداف مهم در عُمق فلسطین اشغالی رو پیدا کردند و از همان سال تحت ارتقا مختلف پروازی و تسلیحاتی با تکنولوژی روز قرار گرفتند. برد عملیاتی این جنگنده حدود 1500 کیلومتر ارزیابی می‌شود.