قوی ترین خودروهای فراری (+تصاویر)

در 18 فوریه 1898 انزو آنسلمو فراری در شهر مودنا کشور ایتالیا و در خانواده‌ای صنعت‌گر زاده شد. انزو در جوانی علاقه زیادی به تحصیلات رسمی و آکادمیک نداشت، ولی شیفته مسابقات اتومبیل‌رانی بود. او دوران سربازی را در جنگ جهانی اول آغاز نمود، ولی در حین خدمت در سال 1916 بر اثر شیوع بیماری آنفلوآنزا به شدت بیمار و از سربازی معاف شد. در همان دوران پدر وی نیز بر اثر همین بیماری درگذشت.

بحران اقتصادی و مالی ناشی از جنگ باعث شد تا شرکت خانوادگی آن‌ها ورشکسته شود و انزو فراری پس از تلاش ناموفق برای استخدام در کارخانه فیات، در شرکت کوچکی به‌نام سی‌ام‌ان که در زمینه تبدیل انواع کامیون و وانت به خودروهای سواری فعالیت داشت، مشغول به کار شد.

فراری جوان در سال 1919 با حضور در تیم اتومبیل‌رانی شرکت سی‌ام‌ان وارد جهان مسابقات رالی شد، ولی موفقیت چندانی کسب نکرد. وی در سال 1920 شرکت سی‌ام‌ان را برای کار در شرکت آلفا رومئو ترک کرد و با تیم فرمول یک آلفا رومئو، توانست موفقیت قابل‌توجهی را در مسابقات محلی به دست آورد.

قوی ترین خودروهای کمپانی فراری

فراری 812 سوپرفست، جی تی اس/ 789 اسب بخار

فراری مونزا اس پی1، اس پی2/ 799 اسب بخار

فراری 812 کومپتیزیونه، اپرتا/ 819 اسب بخار

فراری 296 جی تی بی، جی تی اس/ 819 اسب بخار

فراری 12 چیلیندری، اسپایدر/ 819 اسب بخار

فراری دیتونا اس پی3/ 829 اسب بخار

فراری لافراری، اپرتا/ 950 اسب بخار

فراری اس اف90 استراداله، اسپایدر/ 986 اسب بخار

فراری اس اف90 اکس اکس استراداله، اسپایدر/ 1016 اسب بخار

فراری اف80/ 1184 اسب بخار

فراری پس از کسب موفقیت‌های متعدد، با علم به اینکه موفقیت وی در مدیریت تیم، بیشتر از رانندگی حرفه‌ای است، در سال 1929 تیم اتومبیلرانی فراری را تأسیس کرد و از رانندگی خودروهای مسابقه‌ای دست کشید. تیم فراری توانست با بهینه‌سازی خودروهای ساخت آلفا رومئو به موفقیت چشمگیری دست یابد. انزو فراری از سال 1938 رسماً به‌عنوان مدیر واحد تولید خودروهای مسابقه‌ای شرکت آلفا رومئو منصوب گردید. هم‌زمان با جنگ جهانی دوم دولت موسولینی شرکت آلفارومئو را مصادره نمود.

البته تغییر چندانی در واحد سرپرستی فراری پدیدار نشد و تیم فراری که بر اساس قرارداد با آلفارومئو تا چهار سال اجازه شرکت در مسابقات را نداشت، موقتاً تغییر نام داد و مدتی به ساخت ابزارآلات و قطعات هواپیما مشغول بود. در طی این مدت خودروی مسابقه‌ای «تیپو 815» را نیز عرضه کرد، که با توجه به محدودیت قانونی در مسابقات، بسیار کم فروغ ظاهر شد. کارخانه کوچک فراری در سال 1943 به شهر مارانلو نقل مکان نمود. با وجود بمباران و تخریب کامل در سال 1944 کارخانه فراری از نو ساخته شد و فعالیت خود را در سال 1946 از سر گرفت.

در همان سال فراری تصمیم گرفت خط تولید خودروهای اسپورت غیرمسابقه‌ای را جهت کسب سود مالی لازم برای تأمین بودجه تیم فراری افتتاح نماید. در همین راستا شرکت خودروسازی فراری در سال 1945 تأسیس شد.

اولین خودروی غیرمسابقه‌ای فراری در سال 1947 با نام فراری اس125 عرضه شد. این خودرو مجهز به موتوری 12 سیلندر بود، که فقط 1500 سی‌سی حجم داشت. این خودرو در روز یازدهم ماه مه همان سال توسط «فرانکو کورتزه» در پیست پیاچنزا آزمایش شد و دو هفته بعد قهرمانی جایزه بزرگ رم را به دست آورد. دیگر خودروهای فراری سمبل زیبایی صنعت خودروسازی شده بودند که این امر حاصل به خدمت گرفتن طراحان و استودیوهای طراحی معروف ایتالیا بود.

پس از به ثمر رسیدن سرمایه‌گذاری‌ها و سرازیر شدن درآمد حاصل از تولید خودروهای غیرمسابقه‌ای درخشش خودروهای فراری در مسابقات جهانی آغاز شد. تیم فراری در سال 1950 در مسابقات فرمول یک شرکت کرد و اولین پیروزی خود را در سال 1951 در جریان مسابقه بزرگ انگلستان به دست آورد.

سال بعد آلبرتو اسکاری راننده معروف آرژانتینی، اولین مدال قهرمانی جهان را برای تیم فراری کسب کرد و بدین ترتیب، روند موفقیت فراری آغاز شد. فراری که قدیمی‌ترین تیم فرمول یک به حساب می‌آمد، تقریباً تمام رکوردهای فرمول یک از جمله 15 عنوان قهرمانی رانندگان و 16 عنوان قهرمانی خودروسازان را به دست آورد. موفقیت این تیم مرهون جدیت و جسارت مردی بود که تا هنگام مرگ در سن 90 سالگی همچنان مدیریت تیم خود را در دست داشت.

آلفرد فراری پسر انزو در سال 1956 در سن 24 سالگی درگذشت و پس از مرگ او انزو بیش از پیش گوشه‌گیر شد و تا پایان عمرش در غم از دست دادن فرزندش همواره عینک آفتابی به چشم داشت، ولی هیچ‌گاه علاقه به اتومبیل‌رانی را از دست نداد و تا آخرین لحظات مشغول اداره تیم خود بود.

وی به دلیل مشکلات مالی بالاخره در سال 1965 مجبور شد اندکی از سهام فراری را به شرکت فیات بفروشد. میزان سهام شرکت فیات در سال 1969 به 50٪ افزایش یافت.

در سال 1988 سهام شرکت تقسیم شد و فیات 56٪، بانک ایتالیایی مدیوبانکا 15٪، بانک آلمانی کومرزبانک 10٪، برادران لیمن 7٪ و پیرو فراری (پسرخوانده انزو) 10٪ از سهام شرکت را در اختیار داشتند. در سال 2008 فیات سهام شرکاء بجز پیرو فراری را خریداری کرد و میزان سهام آن به 85٪ افزایش یافت. در حال حاضر شرکت فیات 90٪ از سهام فراری را در اختیار دارد و پیرو فراری نیز همچنان مالک 10٪ از سهام شرکت می‌باشد.

در ماه مه سال 2009 یک نمونه «تستا روسا» مدل 1957 فراری در مارانلو، ایتالیا به حراج گذاشته شد و به مبلغ 12 میلیون دلار فروش رفت، که در آن زمان یک رکورد محسوب می‌شد. اکثر خودروهای فراری امروزه به رنگ قرمز تولید می‌شوند، که این به پیشینه فراری در مسابقات و زمانی که فدراسیون اتومبیلرانی، قرمز را به‌عنوان رنگ کشور ایتالیا تعیین کرد، بازمی‌گردد.

انزو فراری به پاس خدمات شایسته و کسب اعتبار برای کشورش به دریافت عالی‌ترین نشان‌های کشور ایتالیا؛ از جمله شوالیه و فرمانده نائل گشت و علاوه بر آن چندین لقب افتخاری در دیگر کشورها را نیز دریافت نمود.

امروزه شرکت فراری علاوه بر تولید خودرو برای مسابقه و جاده به شرکت تجاری بازرگانی بزرگی تبدیل شده که دامنه متنوعی از محصولات شامل عینک، عطر، لباس، دوچرخه‌های پیشرفته، تلفن‌های موبایل، هدفون‌های جذاب و حتی کامپیوترهای همراه را به بازار عرضه نموده‌است. این شرکت با بیش از 30 هزار کارمند، در سال 2011 درآمدی بالغ بر 12 میلیارد یورو کسب کرد.(ویکیپدیا)