عصر ایران ؛ علی نجومی ــ زندانی سابق زندان مخوف صیدنایا، عبدو، در مصاحبه‌ای اختصاصی با خبرگزاری فرانسه، برای اولین بار از وجود "اتاق‌های نمک" پرده برداشت؛ اتاق‌هایی مخوف که تاکنون از وجود آنها بی‌خبر بوده‌ایم. این افشاگری، تصویری هولناک‌تر از آنچه تاکنون از این زندان می‌دانستیم، ترسیم می‌کند.
فیلم گزارش را این‌جا ببینید
عبدو با صدایی لرزان و اضطرابی آشکار می‌گوید: «چیزی که در آن زندان دیدم، قلبم را شکست. به اتهام اعمال تروریستی در صیدنایا زندانی بودم. وحشتناک‌ترین خاطره‌ام از آن زندان، به اتاق‌های نمک برمی‌گردد. فکر می‌کردم زندگیم در آن اتاق به پایان رسیده است.»
او با تردید و ترس، آنچه را به یاد می‌آورد، شرح می‌دهد: «روزی وارد اتاقی کم‌نور شدم. کف زمین تا قوزک پایم پر از چیزی شبیه نمک بود. سه جسد زیر نمک دفن شده بودند؛ یکی به پشت، یکی به پهلو و سومی رو به زمین.»
تحقیقات خبرگزاری فرانسه نشان می‌دهد که این اتاق‌های نمک به عنوان سردخانه‌های اولیه عمل می‌کردند و به دلیل نبود سردخانه‌های مجهز، اجساد را در نمک نگهداری می‌کردند تا از تجزیه آنها جلوگیری شود. گزارش‌ها حاکی از وجود حداقل دو اتاق از این نوع در زندان صیدنایا است که اولین آنها در سال 2013، همزمان با اوج‌گیری درگیری‌ها در سوریه، ساخته شده است.
با این افشاگری‌ها، مقایسه صیدنایا با اردوگاه آشویتس، اردوگاه مرگ نازی‌ها، چندان دور از ذهن به نظر نمی‌رسد. آشویتس، جایی که بیش از یک میلیون یهودی پس از شکنجه و گاز داده شدن در کوره‌ها سوزانده شدند، نماد وحشت و بربریت است. تصاویری که از آشویتس به جا مانده، گواهی بر شکنجه، گرسنگی و مرگ اسرا است.
شباهت‌های هولناکی میان صیدنایا و آشویتس به چشم می‌خورد. گزارش‌ها حاکی از شکنجه، قتل و شرایط غیرانسانی در زندان صیدنایا است. سازمان‌های حقوق بشری تخمین می‌زنند که در طول 13 سال جنگ داخلی سوریه، 100 هزار نفر از هر قشر و سنی، از جمله هزاران زن و کودک، در این زندان محبوس بوده‌اند. صیدنایا به عنوان یکی از بیرحم‌ترین زندان‌های جهان شناخته می‌شود و لقب "سلاخ‌خانه انسان‌ها" را به خود اختصاص داده است.
زندانیان سابق از شکنجه‌های سیستماتیک، قتل‌های فجیع و شرایط غیرقابل تحمل در این زندان سخن می‌گویند. عمر الشوگر، که در 15 سالگی دستگیر و به صیدنایا منتقل شده بود، می‌گوید: «ساختمانی چند طبقه و بشدت تاریک بود... کارشناسانی در امور شکنجه بودند که تصمیم می‌گرفتند کدام شکنجه برای کدام زندانی مناسب است.»
تصاویر منتشر شده از سردخانه بیمارستان حرستا، اجساد زندانیان شکنجه‌شده صیدنایا را نشان می‌دهد. آثار شکنجه روی اجساد کاملاً مشهود است. گزارش‌ها حاکی از استفاده از تانکرهای آب‌پاش برای از بین بردن بوی تعفن اجساد در هنگام انتقال به بیمارستان است.
با وجود آزادی برخی زندانیان، سرنوشت بسیاری از زندانیان همچنان نامعلوم است. مانیتورها تصاویر برخی از زندانیان را نشان می‌دهد، که هنوز در بند اسارت هستند و کسی نمی‌داند آنها کجا هستند.
هر روز ابعاد تازه‌تری از جنایات هولناک در زندان صیدنایا آشکار می‌شود و این زندان را به نمادی از وحشت و سرکوب در سوریه تبدیل کرده است. این گزارش را حتما ببینید تا درباره این فاجعه بیشتر بدانید.
