دانستنی‌های جالب از بحرین

شانزدهم و هفدهم دسامبر هر سال، روز ملی بحرین است که سال 1971 پس از یک دوره طولانی سلطه بریتانیا به استقلال رسید. این روزها سرآغاز فصلی پررونق و صلح‌آمیز برای بحرین بود که توسط خود بحرینی‌ها رقم خورد، به همین دلیل در این کشور اهمیت بسیار زیادی دارد.

به گزارش ایمنا، پادشاهی بحرین کشوری جزیره‌ای در خلیج‌فارس و متشکل از مجمع‌الجزایری زیبا از 50 جزیره طبیعی و 33 جزیره مصنوعی است. این جزیره و چندین قلمروی دیگر خلیج‌فارس در دهه 1960 تحت حمایت بریتانیا بود و بر اساس معاهده منعقدشده، بریتانیا در صورت حملات دریایی از بحرین حمایت می‌کرد، در عوض بحرین از ایجاد روابط بین‌المللی با هر کشور دیگر بدون رضایت انگلیس منع شد؛ این توافق در عمل به بریتانیا اجازه کنترل غیرمستقیم، اما مطلق بر بحرین را داده بود.

جنگ جهانی دوم تغییرات گسترده‌ای را در چشم‌انداز جهانی ایجاد کرد و بحرین نیز از این قاعده مستثنی نبود. نارضایتی از حکومت بریتانیا مدتی بود که شکل گرفته بود و به اعتراضات متعددی تبدیل شد. درگیری و شورش رایج‌تر شد و در پانزدهم آگوست 1971 دو کشور سرانجام توافق‌نامه‌ای را امضا کردند که بحرین را از تحت حمایت بودن بریتانیا آزاد می‌کرد؛ چهار ماه بعد بریتانیا کنار رفت و بحرین به کشوری مستقل تبدیل شد.

نخستین امیر بحرین، عیسی بن سلمان آل خلیفه، با استقلال این کشور بر تخت سلطنت نشست. او که پادشاه محبوب مردمش بود، مسئول اصلاحات متعددی شد که اقتصاد و ثبات این کشور را متحول کرد. بحرین در طول سلطنت 38 ساله وی به قطب مالی خلیج‌فارس تبدیل شد، بنابراین مردم این کشور استقلال واقعی خود را زمانی می‌دانند که او در شانزدهم دسامبر 1971 بر تخت نشست و هر سال این روز و فردای آن را با آتش‌بازی، برگزاری نمایش و مجموعه‌ای از رویدادهای فرهنگی گرامی می‌دارند.

حقایق جالب در مورد بحرین

بحرین با 780 کیلومتر مربع مساحت کوچک‌ترین کشور خاورمیانه است.

تعداد جزایر بحرین به‌دلیل پروژه‌های احیای زمین تغییر می‌کند که در آن‌ها ماسه از آب‌های اطراف لایروبی و برای گسترش جزایر مصنوعی موجود یا ایجاد جزایر جدید استفاده می‌شود. این فرایند شامل استخراج شن و ماسه از مکان‌های تعیین‌شده و قرار دادن آن در مکان‌های احیا به‌منظور ایجاد تدریجی زمین‌های جدید از دریا است.

قدمت بحرین به حدود 4500 سال می‌رسد و تاریخ آن با تمدن دیلمون شروع می‌شود که در حدود 2500 سال قبل از میلاد تأسیس شد. در متون سومری از بحرین به‌عنوان «سرزمین زندگان» یاد شده که دلیل آن به‌احتمال زیاد وجود چشمه‌های آب شیرین فراوان است.

قلعه بحرین پایتخت تمدن آن بوده است و در سال 2005 به میراث جهانی یونسکو تبدیل شد. اگرچه تنها 25 درصد از محوطه این قلعه کاوش شده است، باستان‌شناسان ساختمان‌های مسکونی، عمومی، تجاری، مذهبی و نظامی بسیاری را در این منطقه کشف کرده‌اند. این سایت همچنین دارای ویرانه‌های یک قلعه پرتغالی قرن پانزدهمی است که بهترین شاهد حفظ‌شده از تمدن دیلمون و یک موزه بزرگ در محل به‌شمار می‌رود.

پرچم بحرین نشان‌دهنده تاریخ این کشور است. از لحاظ تاریخی، بحرین از یک پرچم قرمز ساده استفاده می‌کرده است اما برای متمایز کردن آن از پرچم‌های مشابهی که توسط دزدان دریایی در منطقه استفاده می‌شد، یک نوار سفید به آن اضافه شد. در سال 1932 نیز یک لبه دندانه‌دار به آن افزوده شد تا پرچم بحرین را از پرچم سایر کشورهای مجاور متمایز کند.

تعداد دندانه‌های پرچم بحرین در طول قرن بیستم چندین بار کاهش پیدا کرد تا در سال 2002 به‌طور رسمی به پنج دندانه تثبیت شد که نماد پنج ستون اسلام است. رنگ قرمز به‌طور سنتی با منطقه خلیج‌فارس مرتبط و نشان‌دهنده مسیر استقلال بحرین است و رنگ سفید نماد صلح محسوب می‌شود.

بحرین بزرگترین سایت غواصی در جهان را دارد که در سپتامبر 2019 به‌عنوان یک سایت صخره‌های مصنوعی عظیم افتتاح شد که ویژه غواصان طراحی شده است. این سایت 25 هکتاری که در عمق 10 تا 20 متری زیر خلیج‌فارس قرار دارد، بزرگترین مرکز غواصی مصنوعی در جهان است. قسمت مرکزی این سایت از یک بوئینگ 747 از کار افتاده تشکیل شده که به‌عنوان یک صخره مصنوعی آماده شده است. هامورها، اسناپرها، مجموعه‌های مرجانی و سایر گونه‌ها در این هواپیما قرار گرفته و یک اکوسیستم زیر آبی را ایجاد کرده است.

حکومت بحرین از حکومت قبیله‌ای به سلطنت مشروطه تبدیل شده است. خاندان آل‌خلیفه از سال 1783 بر این کشور حکومت می‌کنند. در زمان پادشاه حمد بن عیسی آل خلیفه اصلاحاتی از جمله پارلمان دو مجلسی در بحرین به اجرا گذاشت و سال 2002 حکومت آن به سلطنت مشروطه تبدیل شد.

بحرین مسابقات فرمول یک را به خاورمیانه آورد. پیست بین‌المللی این کشور در سال 2004 به‌عنوان نخستین پیست فرمول یک در خاورمیانه افتتاح شد. مدار 15 دور 5.412 کیلومتری آن توسط معمار آلمانی هرمان تیلکه طراحی شده است. این پیست بیابانی 70 هزار صندلی دارد و به‌دلیل مسیرهای مستقیم طولانی، مناطق ترمز شدید و توانایی میزبانی مسابقات شبانه خود شناخته شده است. اقتصاد بحرین ترکیبی از تولید آلومینیوم، صادرات نفت و خدمات مالی است.