عصر ایران ؛ مصطفی داننده - 9 بیمار به دلیل عوارض عمل جراحی آب‌مروارید در یک روز بینایی خود را از دست داده‌اند. خبری شوک‌آور و تراژیک!
عمل آب‌مروارید یک جراحی کم‌خطر است، اما همین عمل ساده در بیمارستان «نگاه» تهران به از بین رفتن آینده 9 انسان انجامیده است.
تصور کنید به امید بهبود بینایی به بیمارستان مراجعه کنید و در نهایت بینایی خود را از دست بدهید. این چیزی جز یک فاجعه انسانی نیست.
پس از انتشار این خبر، انتظار می‌رفت وزارت بهداشت و کمیسیون بهداشت مجلس به میدان بیایند، از رسانه‌ها برای اطلاع‌رسانی با وجود سکوت بیمارستان تشکر کنند و مردم را در جریان جزئیات ماجرا قرار دهند.
اما، متأسفانه، در این کشور انتظار پاسخگویی مسئولان اغلب بیهوده است.
واکنش آقای شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس، به این حادثه را بخوانید:
«بیش از یک ماه از این موضوع گذشته و هر روز گروهی می‌خواهند این موضوع را برجسته کنند و حیثیت حوزه بهداشت و درمان را که افتخار نظام جمهوری اسلامی است، خدشه‌دار کنند. ممکن است از این اتفاقات بیفتد و قبلاً هم افتاده، اما نمی‌دانم چرا این‌بار رسانه‌های خارجی هم به آن پرداخته‌اند. این نشان می‌دهد که پشت این جریانات اتفاقات دیگری هست و ما در داخل باید بگذاریم مراحل قانونی پیگیری و انجام شود.»
آقای دکتر شهریاری، که خود از پزشکان این بیمارستان هستند، به جای همدلی با قربانیان و پیگیری ماجرا، رسانه‌ها را مواخذه کرده‌اند که چرا این خبر را برجسته می‌کنند.
جناب شهریاری، شاید شما کار خود را بلد نباشید، اما ما اهالی رسانه وظیفه خود را خوب می‌دانیم: اطلاع‌رسانی و پیگیری چنین فجایعی تا کسانی که با جان مردم بازی می‌کنند، پاسخگو باشند.
آیا این یک اتفاق کوچک است؟ 9 نفر بینایی خود را از دست داده‌اند! این کار حیثیت نظام پزشکی کشور را خدشه‌دار می‌کند یا انتشار خبر آن؟
در هر کجای دنیا چنین اتفاقی رخ دهد، بیمارستان به‌شدت تحت بازرسی قرار می‌گیرد تا همه ابعاد ماجرا روشن شود. اما در ایران، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس به‌جای حمایت از مردم، جانب همکاران خود را گرفته و می‌گوید: «شتر دیدید، ندیدید!»
آقای شهریاری، شما، وزارت بهداشت و مسئولان بیمارستان «نگاه» باید به مردم توضیح دهید چرا چنین اتفاقی رخ داده است. رسانه‌ها نیز موظف‌اند این پرونده را پیگیری کنند تا حقیقت مشخص شود.
در بیمارستانی که شما پزشک آن هستید، شماره عینک بیمار اشتباه نشده است؛ او بینایی خود را از دست داده است. پیشنهاد می‌کنم یک روز چشمان خود را ببندید و زندگی را بدون بینایی تجربه کنید تا شاید اندکی به عمق این فاجعه پی ببرید.
نه‌تنها بیمارستان، بلکه شما نیز که در تلاش برای «ماست‌مالی» این ماجرا هستید، باید پاسخگو باشید. مردم باید بدانند نمی‌توان با جان بیماران بازی کرد و به راحتی از مسئولیت گریخت.
آقای شهریاری، فرض کنید این روزها انتخابات در پیش است و به رأی مردم نیاز دارید. بهتر است به مشکلات مردم بپردازید و دغدغه‌هایشان را پیگیری کنید. پنهان‌کردن مشکلات زیر فرش، نه‌تنها چیزی را تمیز نمی‌کند، بلکه فضا را آلوده‌تر می‌سازد.
آقای رئیس‌جمهور، که خود پزشک هستید، لازم است به این ماجرا ورود کنید و وزیر بهداشت را موظف کنید تا این مسئله را با جدیت پیگیری کند. نباید اجازه داد این تصور ایجاد شود که می‌توان بینایی انسان‌ها را گرفت و به زندگی عادی ادامه داد.
