نماینده مجلس : در متن اولین لایحه عفاف و حجاب جرائم چند ده میلیونی وجود نداشت/ بانکی پور بیشتر از دیگران پیگیر قانون حجاب بود

کاظم دلخوش، عضو کمیسیون ویژه بررسی لایحه عفاف و حجاب منتقد این قانون فعلی است و حالا می گوید با اصل هشتادوپنجی شدن این لایحه مخالف بوده و خواستار تضارب آرای نمایندگان در این زمینه بوده است.

 

قانون عفاف و حجاب گرچه فعلا مسکوت مانده است اما این سرنوشت نهایی این قانون نیست و رئیس جمهور باید مسیر درست برای تعیین تکلیف آن را پی بگیرد، قانونی که منتقدانی سرسخت دارد و اجرای آن را شوک به جامعه می دانند. اما اینکه در بین منتقدان این قانون فردی از کمیسیون ویژه بررسی لایحه عفاف و حجاب باشد، قابل تأمل است.

 

سید کاظم دلخوش اباتری نماینده کمیسیون قضایی مجلس یازدهم که بعد از اصل هشتادوپنجی شدن این قانون، عضو کمیسیون ویژه بررسی لایحه عفاف و حجاب نیز بود، از منتقدان قانون فعلی است.

 

او در گفتگو با خبرآنلاین نسبت به تصویب این قانون در پستو منتقد است و می گوید اگر در صحن بررسی می شد، هر کسی نظری می داد و چکش کاری می شد.

 

البته انتقادات دلخوش نسبت به قانون عفاف و حجاب به همین نکته معطوف نمی شود، او جریمه ها و مجازات در نظر گرفته شده در قانون مذکور را هم مورد نقد قرار می دهد و می گوید این جرائم چند میلیونی در لایحه نبود و بعد اضافه شده است.

 

در ادامه گفتگو با سیدکاظم دلخوش اباتری، عضو کمیسیون ویژه بررسی لایحه عفاف و حجاب در مجلس یازدهم را می خوانید:

 

******

 

 

قانونی که نوشته شده نقص هایی دارد، یکی از آنها این است که برای دستگاه های اجرایی که می خواهند آن را اجرا کنند، سخت و هزینه بر است و کسانی که می خواهند قانون مذکور را پیاده کنند این قدرت تشخیص را ندارند که در رابطه با هر فردی از منظر فرهنگی ورود پیدا کنند و یا مجازاتی، در نتیجه دچار چندگانگی می شوند.

 

از اول هم در کمیسیون قضائی این بحث مطرح بود که ما 32 الی 33 نهاد در کشور داریم که اینها بودجه کشور را می گرفتند و به درستی از آن استفاده نمی کردند. شرایط در حال حاضر هم به همین صورت است، که ما بعد از 45 سال نباید به همچین جایی برسیم که الان بحث عفاف و حجاب و مخالفت ها و موافقت های مختلف و شدید داشته باشیم. این نشان می دهد که دستگاه های فرهنگی کار فرهنگی خودشان را انجام ندادند، بچه های مردم را بچه های خودشان ندیدند و الان قانون می خواهد به این صورت اجرا شود.

در حالی که از یک طرف مشکلات اقتصادی و اجتماعی در جامعه وجود دارد و از طرف دیگر هم رئیس جمهور باید این مشکلات را براساس اصل 113 قانون اساسی، حل کند. همه مردم کشور زیر پرچم جمهوری اسلامی هستند و برای دولت و حاکمیت هیچ فرقی میان مردم وجود ندارد، چه اقلیت ها، چه زنان و چه مردان و چه گروه های مختلف سیاسی همه آزاد هستند براساس اصول قانون اساسی در این کشور زندگی کنند.

 

در حال حاضر فکر می کنم که این قانون عفاف و حجاب نیاز به بازنگری دارد. برای نمونه در یک چهارراه اگر حضور 200 ماشین منجر به ترافیک شده باشند و چهارراه را بند آورده باشند، این 200 ماشین عامل اصلی نیستند. الان در این شرایط مشاهده می کنیم که دختران مردم به سمت شوراهای حل اختلاف و مراکز انتظامی هدایت می شوند، که بخش زیادی از اینها اجحاف هایی است که در حق بچه های مردم انجام می شود.

 

وقتی برای یک دختر پرونده سازی شود، بهرحال سابقه او لکه دار می شود. از این رو به نظر بنده رئیس جمهور باید با دستگاه های ذی ربط  جلسه بگذارد چراکه بحث حجاب در جامعه ما باید در حوزه فرهنگی مطرح شود. البته با برخی که برخورد نادرست با دین و دیانت مردم می کنند، باید برخورد شد اما این شامل همه افراد جامعه نمی شود. در راهپیمایی ها و مراسمات همین خانم های و دخترانی که کم حجاب هستند، مشارکت دارند. در مجموع به نظرم لازم است که اصلاحاتی در مورد قانو عفاف و حجاب صورت بگیرد.

 

 

قانون عفاف و حجاب از قبل بود ولی «گر بناست که مست گیرند/ در شهر هر آنچه هست گیرند» این 32 دستگاهی که بعد از انقلاب پول و بودجه گرفتند و نتوانستند، در مورد نمایش ها، فیلم و ایجاد تفریحات سالم برای مردم کار کنند، نباید این انتظار را داشته باشند که امروز بدون اینکه زمینه فرهنگی ایجاد شده باشد، بخواهند با بخشی از جامعه برخورد شود و من فکر میکنم این قانون تعدیل شد، الان هم شورای امنیت کشور اعلام کرد قابلیت اجرایی ندارد و رئیس جمهور هم گفت من باید این را به دولت بیاورم و اصلاح کنم.

 

این جرایم در جریان بحث و گفتگوها اضافه شدند. در حقیقت از کمیسیون فرهنگی و قضائی پیگیر این قضیه بودند، از طرفی جلسات مختلفی در مشهد، شیراز اصفهان و تهران برگزار شد که در نهایت دیدگاه های مختلف منجر به این شد که این مصوبه به عنوان مصوبه مجلس به صحن بیاید و چون هشتاد و پنجی شده بود، مجلس اجازه داده بود که کمیسیون هر کاری دلش می خواهد انجام دهد.

به همین دلیل ما از روز اول با اینکه قانون به این مهمی به کمیسیون بیاید، مخالف بودیم چراکه در صحن مجلس 290 نماینده حضور داشتند، تضارب آراء پیش می آمد، نقطه نظرات همه گرفته می شد اما به دلیل اینکه مجلس این اختیار خودش را براساس اصل 85 به کمیسیون داد، کار را محدود کرد و در کمیسیون هم با همکاری برخی از کمیسیون ها مانند فرهنگی، این لایحه را تبدیل به مصوبه قانونی مجلس کردند.

 

اگر این اتفاق افتاده باشد می توان راحت صحت سنجی کرد، چراکه آنچه تصویب شده، مدتی معطل مانده و می شود با آن مصوبه اولیه تطبیق داد، اگر دستکاری شده باشد که من بعید می دانم اما احتمالش وجود دارد. من هنوز مصوبات را ندیدم اما گفتند جرائم بالای چند ده میلیونی است، در صورتی که در روزهای اول در کمیسیون بحث ها بسیار جزئی تر بود.

 

 

تا زمانی که فقها و حقوقدان های شورای نگهبان از نظر قانون اساسی و شرعی بودن مصوبات مجلس به نتیجه نرسند، به عنوان مصوبه تلقی نمی شود، آنجایی که شورای نگهبان تایید کند یعنی با قانون اساسی و شرع مقدس تطبیق داده که این هم قابل بررسی است. البته زمانی که قانون عفاف و حجاب در کمیسیون نوشته می شد، مادرم به رحمت خدا رفت و در مراسم بودم و الان هم قانونی که بیرون آمده را مشاهده نکردم.

 

به نظرم براساس آنچه رئیس جمهور گفت باید فرصتی داشته باشد چراکه دولت مجری است. متاسفانه برخی از دستگاه ها قبل از ابلاغ قانون خودسرانه اقدام می کردند که این کار خوبی نبود.

 

شورای نگهبان تابع فشار نیست. این شورا دو موضوع را در دستور کار دارد که یکی بحث قانون اساسی است، دیگری هم شرع مقدس است.

 

 

در برخی موارد بله اما در مواردی هم خود شورای نگهبان دیدگاه ها و نظراتی داشت.

 

شورای نگهبان وقتی مصوبه ای را نهایی می کند یعنی آنچه تصویب شده را قبول دارد. از کمیسیون فرهنگی آقایان آقاتهرانی و بانکی پور در کمیسیون بررسی لایحه عفاف و حجاب حضور داشتند و در همه جلسات آقای بانکی پور به کمیسیون قضائی می رفت و او یکی از کسانی بود که بیشتر پیگیر بود.