استمرار آلودگی هوا و افزایش سرما در هفته‌های اخیر، مسوولان را برآن داشت تا به صورت مستمر و به مدت یک هفته کشور را تعطیل کنند، اما این روش که در سال‌های قبل هم اتخاذ و اجرا شد، نشان داده که کارساز نبوده و نیست و شاید تنها راه خلاصی از این شرایط از نگاه همه این است که باران و برف ببارد تا از این بحران لاعلاج عبور کنیم. اما «آرمان سورانی یانچشمه»، متخصص و جراح مغز معتقد است آلودگی آن‌قدر در لایه‌های جو زمین زیاد شده که حتی بارش باران و برف هم تمیزش نمی‌کند.
به گزارش اعتماد، او هشدار می‌دهد که به زودی و در سال‌های نزدیک یک سونامی بزرگ با عنوان افزایش ابتلا به تومورهای مغزی در کشور راه می‌افتد که دلیل اصلی آن هم فقط آلودگی هواست، اما این موضوع برای مدیران و مسوولان کشور اهمیتی ندارد.
سوالم این است که اطلاعات زیادی در بستر رسانه‌ها و فضای مجازی از آسیب‌هایی که ممکن است آلودگی هوا به جسم و سلامتی آدم‌ها بزند، وجود دارد، اما مشخصا می‌خواهیم بدانیم آسیب‌های جدی که به بدن وارد می‌شود چه چیز است و آیا راه پیشگیری دارد؟
خب همان‌طور که خودتان در جریان هستید، بحث آلاینده‌های هوا یک بحث خیلی وسیعی است، چون عوامل متعددی در مواجهه بنی‌بشر با آلاینده‌های هوا وجود دارد. یعنی آن کسی که در تورنتوی کانادا است یک آدم است با یک محیط و یک ژنتیک و آن کسی که در چین است یک محیط است، آن کسانی که در کره یا کشورهای خاورمیانه یا حتی آفریقا هستند، شرایط خاص خودشان را دارند.
مطالعات علمی به صورت population base یکسری مطالعاتی هستند که در یک جمعیت محدودی انجام می‌گیرند در حد ملی و منطقه‌ای. اینها مطالعاتی هستند که از نظر جمعیت جهانی بررسی می‌شوند؛ به اینها population based study یا مطالعات جامعه‌محور می‌گویند که براساس بالاترین جامعه آماری است که حداقل درصد خطا را دارد.
این مطالعات انجام شد و دیدند آلاینده‌های هوا به صورت مستقیم و غیرمستقیم موجب بیماری‌های مختلفی در بدن می‌شوند که این موضوع هم در قسمت بیماری‌های روانپزشکی و هم در بیماری‌های ساختاری مغز و ستون‌فقرات ارتباط‌شان سنجیده و اثبات شده است. یعنی مثل سیگار که برای ریه، حنجره و دهان سرطان‌زا است، آلودگی هوا و یکسری آلاینده‌های هوا هم ساختار بدن انسان را به مرور نابود می‌کند.
یکسری مطالعات انجام شده که نشان دادند آلاینده‌های هوا با تومورهای مغزی ارتباط مستقیم دارند و یکسری با بیماری‌های خلقی مثل افسردگی، اسکیزوفرنی یا بایپولار یا اختلال دو قطبی ارتباط پیدا کردند. ارتباط آلاینده‌ها با تومورهای مغزی بالاخص آلاینده‌های شایع یا criteria air pollutants یا آلاینده‌های معیار یعنی آنهایی که به عنوان اندکس‌های هوایی سنجیده می‌شود- نه موارد خاص صنعتی که مثلا شاید در تمام دنیا پخش نباشد و محدود به یک منطقه خاص باشد- بررسی شده و نشان داده که آنها باعث بروز تومور بالاخص تومورهای بدخیم می‌شوند.
از نظر بیماری‌های مغز، آلاینده‌های هوا به صورت تاریخی با بیماری‌های مختلفی مثل آلزایمر، دمانس یا فراموشی، اختلالات حواس، پارکینسون، سکته از نظر بیماری‌های مغزی به شدت در ارتباط هستند. جدیدا هم که بیماری‌های دیگری مثل بیماری‌های اعصاب و روان اضافه شده است.
درباره تومور گفتید، اگر اطلاعات بیشتری به صورت آماری دارید اعلام کنید و اینکه باتوجه به اینکه این آلودگی هوا همچنان وجود دارد و روتین زندگی ما شده، باید چه کار کنیم؟
یک اشاره‌ای به تومورهای مغزی داشته باشم. طی پروژه‌ای که دو سال روی آن کار کردم، آمدیم بررسی کردیم از دیتابیس‌های مختلفی که در دنیا وجود دارد، مطالعاتی که گروه‌های مختلف پژوهشی آن را ریپورت کرده بودند و دیتایش را از سراسر دنیا به صورت خیلی مستقل و بدون وابستگی‌های مالی با شرکت‌ها و حکومت‌ها درآورده بودند؛ تمام دیتا و آمارها را جمع کردیم.
چین، سوئد، دانمارک، کره، امریکا، ژاپن و کشورهای آسیایی، آفریقایی کمتر بود، اروپا، دیتای اینها را روی هم ریختیم و به این رسیدیم که یکسری گازهایی مثل ترکیبات گوگردی، نیتروژنی و از همه مهم‌تر کربن مونوکسید یا CO ارتباط بسیار معنی‌داری با بروز تومورهای مغزی بالاخص تومورهای مغز بدخیم داشتند.
وقتی ما مطالعه را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که لول CO یا همان کربن مونوکسید که در مطالعه‌ای که ما انجام دادیم به عدد معنادار بسیار قابل‌توجهی رسیدیم و آن هم این بود که فهمیدیم استنشاق این کربن باعث افزایش 7 درصدی تومورهای مغزی بدخیم در جامعه می‌شود، یعنی با در نظر گرفتن 100 میلیون جمعیت واقعی که 80 میلیون آماری است و 20 میلیون هم ثبت نشده (مهاجر قانونی و غیرقانونی و افرادی که در حاشیه مرزی کشور و شاید شناسنامه نداشته باشند و جمعیت کمی هم نیستند، به خصوص کودکان سیستان و بلوچستان) و افزایش 7 درصدی ما به زودی 7 میلیون بیمار با تومور بدخیم در آینده نزدیک خواهیم داشت. این عدد بسیار اسفبار و شوکه‌کننده است به خصوص وقتی این مطلب در مقیاس بسیار بزرگی توسط کارشناسان بهداشت و درمان طرح و مطالبه می‌شود.
به این معنی که یک گاز یا آلاینده‌ای که باعث افزایش 7 درصدی بیماری می‌شود که شاید بگوییم 7 درصد عددی نیست و حتی دو برابر هم نیست، اما در سطح جامعه، 7 درصد افزایش در بروز یک تومور، یعنی 7 میلیون بیمار، یعنی لازم است 7 هزار بیمارستان تخصصی مانند امام‌خمینی یا بیمارستان فوق‌تخصصی الزهرای اصفهان داشته باشیم و این خیلی نگران‌کننده است؛ یعنی ما باید 7 هزار ساختمان هزار تختخوابی داشته باشیم تا اینها را درمان کنیم. این 7 میلیون نفر به هر حال خانواده و عزیز دارند، هزینه‌های مالی وحشتناکی برای دولت، اطرافیان و خودشان دارند.
این تومورهای بدخیمی که شما از آن نام می‌برید، آیا شناخته شده هستند و درمانی برای آن پیدا شده است؟
تومورهای بدخیم مغزی که شایع‌ترین آن تومور بدخیم GBM یا Glioblastoma multiforme است؛ تومور گرید 4 مغزی است که از بافت خود مغز است که فرد مبتلا به آن بین 6 ماه تا 2 سال زنده می‌ماند؛ البته در کل دنیا این بیماری، بیماری بدی است؛ و کل دنیا برای آن راهی پیدا نکرده است.
دانشمندان و سیاستمداران حوزه بهداشت و سلامت جهان و در کشورهای صنعتی که با این مساله روبه‌رو هستند و در عین حال کشورهای تراز اول هم هستند، سطح آلاینده‌های‌شان را کم کردند و آرام‌آرام این آلاینده‌ها را در نواحی شهری به حداقل رساندند و صنایع‌شان را با سیاست‌های مطابق با محیط‌زیست به‌روزرسانی و این گازها را پالایش و از کاتالیزور استفاده کردند و نگذاشتند آلایندگی وارد شود.
یعنی استفاده از انرژی پاک؟
بله، انرژی پاک. اما از طرفی هم شما نمی‌توانید جامعه را با انرژی پاک کامل بچرخانید تا بازار مارکت انرژی تنظیم شود، اما همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره کردم در حال حاضر آمده‌اند از کاتالیزور استفاده کردند؛ آلاینده‌های کارخانه‌های‌شان را به حداقل رساندند. پالایشگاه آلاینده‌ها را در صنایع‌شان تولید کردند و نگذاشتند این گاز به اتمسفر وارد شود. تصوری که ما داریم این است که این گاز در اتمسفر که وارد می‌شود، پخش می‌شود؛ خیر.
اتمسفر مثل اسفنج است که آب می‌خورد تا به درجه اشباع برسد. بعد ما انتظار داریم که وقتی باران و برف آمد اتمسفر و هوای ما آلوده نباشد، اما این‌طور نیست علت آن هم این است که اتمسفر ما اشباع از آلاینده است یعنی تا لایه‌های فوقانی آن پر از آلاینده است که در آن باقی مانده و تا وقتی زمانی که آلاینده تولید نکنیم، ما این پاکی اتمسفر را نخواهیم داشت و آلاینده‌ها را به صورت اپیزودها یا دوره‌های مختلف آلودگی تجربه خواهیم کرد و هر روز بدتر می‌شود.
یک عدد خیلی جالب برای‌تان بگویم. یکی از این آلاینده‌ها که درباره‌اش مطالعات مختلف در دنیا انجام شده و در مجله Nature هم به چاپ رسیده بود و یکسری مطالعات دیگر در مجله لنست یا مجله‌های معتبر دیگر دنیا چاپ شده، PM2.5 یا همان particulate matter است؛ عددی که در مطالعات اثبات کردند که استنشاق آن باعث سرطان می‌شود، یک دهم عدد فعلی ما است. یعنی مثلا با عدد میانگین 11 میکروگرم به ازای هر مترمکعب هوا است و عددی که در سایت‌های معتبر ما برای این آلاینده ثبت می‌شود 167 است!
این عدد در سایت اصفهان با عنوان وضعیت ناسالم ثبت شده عدد 167 است، درحالی که در مطالعات بررسی شده این عدد در کشورهای دیگر بین 10 تا 12 یا نهایت 20 است، یعنی عددی که ما داریم که بعضا شاید عدد درستی هم نباشد 10 برابر عدد اعلام شده است. مشکل جدی ما آمارهای منتشر شده است که بعضا دستکاری می‌شوند و به درستی گزارش نمی‌شوند. وضعیت آماری بسیار افتضاح است. درنهایت باید بگویم سونامی سرطانی که در ایران می‌گویند شروع شده و در چند سال آینده کل جمعیت ایران را دربر می‌گیرد و هر خانواده حتما یک بیمار سرطانی را تجربه خواهد کرد اغراق به نظر نمی‌آید.
و دلیل همه این بیماری‌ها آلودگی هواست؟
یکی از علل اصلی‌اش، چون چیزی است که همه با آن سر و کار دارند و عجیب است که دولتمردان به فکر این مساله نیستند، با اینکه خود و خانواده‌شان در این کشور زندگی می‌کنند. انتظار ما این است که کارخانه‌ها و صنایع آلوده را خاموش کنند یا برای‌شان سوبسید درنظر بگیرند یا کمک‌شان کنند که این آلاینده‌ها را به حداقل ممکن برسانند.
در دنیا مرسوم است که هر سال دو درصد از میزان تولید آلاینده‌های هر صنعت را کم کنند، اما در ایران چه اتفاقی می‌افتد. چیزی که می‌بینیم این است که نسبت به پارسال وضعیت‌مان به شدت بدتر شده است. یعنی نه تنها آن را کم نکردیم بلکه بیشتر و بدتر شده است.
من خاطرم است که سر آلودگی هوای اصفهان که دو سال پیش بیداد می‌کرد، اساتید دانشگاه در گروه بهداشت محیط‌زیست رفتند نیروگاه منتظری اصفهان که تولید برق است و به آنها گفتند که چرا شما این کار را می‌کنید؟ خیلی وقیحانه جواب دادند که ما نه تنها کاتالیزور سر دودکش‌های‌مان نمی‌گذاریم، بلکه اجازه داریم این‌قدر میلیون لیتر هم مازوت بسوزانیم و می‌سوزانیم. تجربه و معاینات بالینی در بطن جامعه و محیط‌زیست نشان داد که بله اینها این کار را می‌کنند و آن سوخت تمیز را نه تنها استفاده نمی‌کنند، بلکه از به‌روزرسانی سامانه‌های پالایشی و به قولی فیلتراسیون‌شان هم اجتناب می‌کنند و بازسازی و به‌روزرسانی سیستم‌های بهداشتی‌شان را به تعویق انداختند و اصلا انجام نمی‌دهند.
اصلا نگرانی در این مورد ندارند، چون اصلا سلامت مردم برای‌شان اهمیتی ندارد که این نیازمند برخورد خیلی جدی حکومت با این افراد است. این صنایع آلاینده است که امنیت ملی کشور را به خطر می‌اندازد و از طرفی مساله سلامت یک بحران ملی است. یعنی ما در سلامت و بهداشت اصلا با کسی شوخی نداریم. همان‌طور که مرزهای‌مان دست سرباز است و فرمانده فرماندهی می‌کند، ما هم به عنوان فرماندهان سلامت عرض می‌کنیم و معتقدیم که گوگرد، نیتروژن، کربن مونوکسید.
PM ها، particulate matterها و black carbon که به وفور در شهرهای بزرگ‌مان مثل اصفهان، تهران، شیراز، مشهد و تبریز داریم، قطعا بحران زیستی و بایولوژی برای مردم ما طی 5 تا 10 سال آینده ایجاد می‌کند و الان هم ایجاد کرده است. آمار سرطان‌های بدخیم مغزی طی 5 سال اخیر افزایش داشته، اما هیچ مرکزی نیست که آمار بدهد، علتش این است که نمی‌خواهند آمار بیرون بیاید، به خصوص در وزارت بهداشت قبلی آقای دکتر عین‌اللهی اجازه چنین آماری را اصلا نمی‌داد و اجازه تحقیق و تفحص هم در این مورد نمی‌داد.
ان‌شاءالله با امید اینکه آقای دکتر ظفرقندی به عنوان متولی وزارت بهداشت این پروژه را ران و بررسی کند که بروز و شیوع تومورهای مغزی در کشورمان چقدر است. قطعا بالاست، چون ما با تومورهای مغزی مواجهه داریم و جراحی‌شان می‌کنیم و این آمار به صورت عجیبی نسبت به سراسر دنیا بسیار بالاتر است.
غیر از ایجاد تومور مغزی دچار چه بیماری‌های دیگری می‌شویم؟
از نظر بیماری‌های اعصاب، شایع‌ترین آن اختلالات خلق و خویی است. یعنی بیماری‌هایی مثل دمانس (اختلال حافظه و هوش و حواس)، آلزایمر، پارکینسون، بیماری‌های خیلی شایع دیگر که به‌شدت با همین آلودگی هوا ارتباط دارند یا حتی بیماری‌هایی مانند اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی و اختلالات بایپولار. مطالعات مختلفی انجام شده از سال 2020 به بعد واضحا اثر آلاینده‌های هوا را در بروز اختلالات خلقی و هوشی اثبات کرده که این هم بسیار حائزاهمیت است.
مثلا یک مطالعه در یک منطقه شهری انجام شد که مطالعه خیلی قوی بود و روی 7/1 میلیون نفر در ایتالیا انجام شد که آمار خیلی بالایی هم نبود که نشان داد که دلیل اختلالات خلقی و هوشی آنها آلاینده‌ها هستند. اگر ما این عددها را در مورد خودمان بخواهیم حساب کنیم باید سر به بیابان بزنیم، چون ما آلاینده‌های‌مان بسیار بالاست، در صورتی که ایتالیا هوای پاک و بسیار تمیز دارد. با این حال ارتباط متقابلی دیده شده و این زنگ خطری برای هموطنان است.
آمارها چه می‌گویند
ایران از نظر آلودگی هوا در مقایسه با سایر کشورها، رتبه 21 را در بین 131 کشور دارد و کشورهایی مثل چاد، عراق، پاکستان، بحرین و بنگلادش بدترین کیفیت هوا را در جهان دارند.
آلودگی هوا چهارمین عامل مرگ و میر زودرس در جهان بعد از فشارخون بالا، استعمال دخانیات و سوءتغذیه است و سالانه موجب مرگ زودرس
7 میلیون نفر می‌شود.
سالانه حدود 45 هزار نفر در کشور به دلایل منتسب به آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند. از این میزان حدود 9 هزار مرگ منتسب به آلودگی هوا مربوط به ساکنان پایتخت است.
بیش از 13درصد مرگ‌های طبیعی در ایران منتسب به آلودگی هوا است و این آمار در حال افزایش است.
سال گذشته 26 هزار و 307 نفر فرد بالای 30 سال با دلایل منتسب به آلودگی هوا جان خود را از دست دادند که این آمار 26درصد بالاتر از آمار مرگ‌های سال 1400 است.
حدود 9 هزار مرگِ منتسب به آلودگی هوا سالانه در شهر تهران اتفاق می‌افتد، حدود 60درصد از مرگ‌ها در فصل‌های سرد و 40درصد در بهار و تابستان رخ می‌دهد.
از 45 تا 50 هزار مرگِ منتسب به آلودگی هوا در کل کشور که سالانه رخ می‌دهد، 700 تا هزار مورد مربوط به کودکان زیر 5 سال است.
از هر 10 مرگ کودکان، یک مورد مربوط به آلودگی هوا است و البته بیشترین تعداد موارد مرگ منتسب به آلودگی هوا مربوط به گروه سنی بالای 50 سال است، نه کودکان.
سه بیماری سرطان ریه، سکته‌های قلبی و سکته‌های مغزی ارتباط معنی‌داری با آلودگی هوا دارند.
آلودگی هوا همچنین عامل 20درصد مرگ نوزادان نارس اعلام شده است.
یافته‌های جدید پژوهشگران نشان می‌دهد که حتی بروز اختلال اوتیسم نیز در برخی موارد بی‌ارتباط با آلودگی هوا نیست.
