جنایات بسر ابن ابى ارطاة از طرف معاویه

عمال معاویه دستور داشتند که از هیچ کارى نسبت به شیعیان فرو گذار نکنند، حتى از نوامیس آنها، بسر ابن ابى ارطاه جنایت کار معروف و سرسپرده معاویه بفرمان معاویه با سپاه خود به مکه و مدینه و نجران و یمن حمله کرد، و افراد بسیارى را به خاک و خون کشید، و در یمن بود که دو طفل فرماندار یمن را (که از طرف حضرت امیر در آنجا حاکم بود) خودش با کارد سر برید، بانوئى به او اعتراض کرد که تو مردها را کشتى ، چرا این دو بچه را مى کشى ؟ بخدا اینها را نه در جاهلیت و نه در اسلام نمى کشتند، اى پسر ارطاه آن حکومتى که قدرتش جز با کشتن کودکان و پیرمردان و بى رحمى و قطع رحم شکل نگیرد، حکومت زشتى است (1).
او در صنعاء چهل نفر از ریش سفیدان را به جرم اینکه دو کودک مذکور در خانه زنى از فرزندان آنان مخفى شده بودند، به قتل رسانید، در تاریخ نوشته اند: این شخص وقتى که از شام حرکت کرده تا وقتى که دوباره برگشت سى هزار نفر را کشته بود و عده اى را هم به آتش سوزانیده است .
کار به جائى رسید که این ملعون ، زنان مسلمان قبیله همدان را اسیر کرد و بعنوان کنیز در بازار در معرض فروش قرار داد، و اینان اول زنان مسلمانى بودند که اسیر و در معرض فروش قرار گرفتند(2).
اینان به خانه هاى مسلمانان حمله مى کردند و آنها را غارت مى کردند، حتى زیورآلات بانوان را مى ربودند، بیهوده نیست که حضرت امیر علیه السلام بر این شخص نفرین بوده و عرضه داشت : خدایا بسر، دین به دنیا فروخته و محارم تو را هتک نمود، و اطاعت مخلوق فاجر را بر اطاعت شما ترجیح داده ، خدایا او را نمیران تا اینکه عقلش را بگیرى و هرگز او را مستحق رحمت قرار نده ، خدایا بسر و عمرو ابن عاص و معاویه را لعنت نما، اندکى بعد، بسر دیوانه شد و هذیان مى گفت ، صدا مى زد شمشیر بدهید تا بکشم ، یک شمشیر چوبى به او مى دادند او به بالشتى حمله مى کرد، آنقدر مى زد تا غش مى کرد، مدتى چنین بود تا مرد(3).

پی نوشت:

1- تاریخ طبرى 6: 77 - 81 و تاریخ ابن عساکر و ابن کثیر و غیرهم و کامل ابن اثیر 3:162-167 (الغدیر ج 11 ص 20)
2- کشف الهاویه ص 255
3- کشف الهاویه ص 255.