عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - لاکهید دی-21 (به انگلیسی: Lockheed D-21) یک پهپاد شناسایی فراصوت دارای موتور رمجت ساخت کارخانه لاکهید کورپوریشن در کشور آمریکا است. آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا) نخستین استفاده کننده این هواگرد بوده است.
آشنایی با پهپاد لاکهید دی-21
لاکهید دی-21 برای نخستین بار در 22 دسامبر 1964 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. این پهپاد که در ابتدا با کد «Q-12» شناخته می شد از بال های مثلثی شکل همانند هواپیمای «A-12» استفاده می کرد و در سرعت های بالا از پشت پرنده مادر جدا شده و به صورت خودکار پروازش را آغاز می کرد.
این پهپاد همانند «A-12» از تکنولوژی بدنه تیتانیومی و طراح رادارگریز لبه برش استفاده می کرد، از این رو، سطح مقطع راداری آن به قدری پایین بود که در رادارهای کشورهای شرقی تقریباً نامرئی بود.
وزن پهپاد پنج تن، ارتفاع پروازیش (27 تا 29) کیلومتر و برد عبوری آن (5600) کیلومتر بود. پس از پایان ماموریت نیز ماژول «Hatch» رها شده و توسط یک فروند هرکولس با همان شیوه گرفتن عکس های ماهواره ای میان زمین و آسمان بازیابی می شد. اگر هرکولس موفق به گرفتن ماژول نمی شد، پهپاد درون آب می افتاد و شناور می ماند تا توسط ناوهای موجود در منطقه بازیابی شود. پس از باز طراحی پهپاد در سال 1963 نام آن به «D-21» تغییر یافت.
تاریخچه
نخستین رهاسازی در مارس 1966 صورت گرفت که نزدیک بود به فاجعه ختم شود زیرا پهپاد پس از رها شدن چند ثانیه بین سکانهای عمودی هواپیمای «M-21» پرواز کرد، اما خطر از بیخ گوش گذشت.
رهاسازی دوم در آوریل 1966 بود و پهپاد به حداکثر سرعت 3600 کیلومتر بر ساعت و ارتفاع 27 کیلومتری دست یافت، اما به دلیل از دست رفتن یکی از پمپ های هیدرولیک پس از طی مسافت 2200 کیلومتر سقوط کرد.
بار سوم در ماه ژوئن پهپاد دی-21 تمام مسیر 2900 کیلومتری تعیین شده خود را طی کرد، اما موفق به رهاسازی «Hatch» نشد. رهاسازی چهارم در ماه ژوئیه صورت گرفت که به فاجعه ختم شد. در این پرواز هواپیمای مادر برای کمک به رهاسازی پهپاد مانوری انجام داد، اما پهپاد مشکل پیشرانه داشت و پس از جدا شدن نتوانست فاصله بگیرد و به سکان عمودی هواپیمای مادر برخورد کرد که باعث سقوط آن شد. هر دو خلبان ایجکت کردند که یکی زنده ماند و دیگری در آب های اقیانوس غرق شد.
بازنشستگی
سرانجام در ژوئیه 1971 برنامه پهپاد دی-21 به کلی لغو شد که دلایل مهم آن موفقیت پایین عملیاتی، معرفی ماهواره های عکاسی جدید و بهبود رابطه چین با آمریکا بود. در مجموع 38 فروند «D-21B» ساخته شد که 21 فروند از آن استفاده شد و 17 فروند دیگر در پایگاه های مختلف آمریکا دست به دست شدند. سرانجام، آنها برای آموزش مفاهیم پرواز، رمجت و غیره به صورت ماکت ثابت زمینی به کار گرفته شدند.
منبع: ویکیپدیا
