عصر ایران؛ سروش بامداد- در حالی که برای دامن نزدن به شکاف‌ها و نارضایتی های اجتماعی و با تدبیر شورای عالی امنیت ملی قانون حجاب و عفاف به جای ابلاغ و اجرا مسکوت گذاشته شده برخی از نمایندگان رادیکال مخالف دولت پزشکیان هر چند روز یک بار از رییس مجلس دربارۀ زمان ابلاغ آن می‌پرسند!
حال که در سال 1403 و در مجلس اصول‌گرای فعلی و در مقابل دولت وفاق ملی مسعود پزشکیان شاهد این تقلا هستیم تا بتوانند از طریق آن زنان و دختران را به میزانی که حجاب را رعایت نمی کنند جریمه کنند خالی از لطف نیست 20 سال به عقب بازگردیم و ببینیم در سال 1383 که در واپسین سال دولت اصلاح‌طلب خاتمی به لطف قلع و قمع کاندیداها مجلس اصول گرای هفتم تشکیل شده بود دغدغه‌شان چه بوده است.
نگاهی به مطبوعات دی 1383 می‌اندازیم و می‌بینیم:
در سال 1383 یعنی 20 سال قبل تنها زن اصلاح‌طلب مجلس شورای اسلامی از فعالیت چند نماینده برای پیشنهاد طرحی خبر داد. بر اساس آن زنان ایرانی مکلف به استفاده از چادر به عنوان پوشش ملی می‌شدند. این چادر آستین‌دار بوده و شبیه به چادرهای عربی.
در دی 1383 خانم مهرانگیز مروتی به خبرگزاری سینا گفته بود: «فاطمه آجرلو» نماینده مجلس در پی ارایهٔ طرح «عفاف» به مجلس است.«عفت شریعتی» دیگر نماینده تهران و رییس فراکسیون زنان هم با جمع‌آوری امضا تلاش دارد تا این طرح هرچه سریع‌تر به هیات رییسه تقدیم و بررسی شود.
حسین نوش‌آبادی نماینده مردم ورامین هم در این باره گفته بود: اگرچه حجاب برتر استفاده از چادر است اما نباید این حجاب را برای تمام بانوان اجباری کرد.
وی با اشاره به فتواهای مراجع تقلید و امام افزود: حجاب برتر استفاده از چادر است و این امر مورد تاکید مراجع تقلید و امام بوده و مقام رهبری نیز در استفتائات خود بدان اشاره داشته‌اند اما الزامی در استفاده از چادر برای بانوان ایجاد نکردند و هر کسی که بخواهد بالاتر از نظر دینی، اسلامی و فقهی تقلید عمل کند، افراط کرده است.
به گفته نوش‌آبادی حدود و صدور حجاب حاکم به جامعه در منابع فقهی موجود است و علما و مراجع تقلید آن را تایید کرده‌اند پس باید این حجاب را تبلیغ کرد نه آن که آن را اجبار کرد.
وی معتقد است طرح برخی از موضوعات به بهانه عفاف توسط برخی از اشخاص در مجلس اصول‌گرایان ناشی از تفکر شخصی آنهاست که در جمهوری اسلامی جایگاهی ندارد و به این گونه طرحها باید عنوان دیدگاه شخصی پرداخته شود نه دیدگاه حکومتی.
نماینده ورامین تصریح کرد: خواهان جامعه اسلامی با رعایت موازین شرعی و فقهی هستیم و هر کس بالاتر از شرع و فقه سخن بگوید مورد حمایت قرار نخواهد گرفت.
نوش آبادی اظهار داشت: در خبرها آمده بود سفارش چادر برای بانوان به کشور ژاپن داده خواهد شد تا بانوان به پوشیدن چادر مبادرت ورزند، این امر قطعاً مورد توجه مسوولان جمهوری اسلامی و علمای دینی قرارنخواهد گرفت. ما باید با فرهنگ‌سازی، تبلیغات درست و اطلاع‌رسانی مناسب برای رعایت حجاب اسلامی در بین بانوان تلاش کنیم و باید بدانیم با سخنرانی، پخش بخشنامه، اجبار و اکراه کار فرهنگی راه به هیچ جایی نخواهد برد. باید فرهنگی دینی در وجود افراد و افکار جامعه ترویج پیدا کند.
شاپور مرحبا نماینده تهران در مجلس و عضو کمیسیون اجتماعی نیز تاکید کرد: این گونه طرحها در مجلس راه به جایی نمی‌برد و مطرح کردن طرح‌هایی چون طرح عفاف به مصلحت نظام نیست.
به گفته وی، اسلام حدود پوشش بانوان را مشخص کرده است و همه در کشور اسلامی بدان واقف هستند. همه ما می‌دانیم که در اسلام زنان دوشادوش مردان در جامعه حرکت می‌کنند و در چارچوب قوانین اسلامی حرکت آنها تداوم بیشتر می‌یابد.
مرحبا اظهار داشت: پوشش زنان از نظر اسلام مشخص است و نباید با این گونه طرحها وقت مجلس را هدر بدهیم.
فاطمه آلیا نماینده تهران با تایید بر این که این طرح در مجلس مطرح شده است گفت شورای زنان به زنان به مجلس ارایه داده است.
وی از تشکیل جلسه مشترک شورای عالی فرهنگی زنان و فراکسیون زنان مجلس خبر داد و گفت: مسایل مختلفی در این جلسه مطرح شده است که از آن جمله تاکید بر همکاری بیشتر زنان با یکدیگر برای مرتفع ساختن موضوعاتی که مرتبط با زنان در بخش فرهنگی و اجتماعی و قانون مدنی است بود.
آلیا اظهار داشت: شورای عالی زنان طرحی را که منشور حقوق و مسوولیت‌های زنان را بررسی و به تصویب رسانده بود و طرح توسعه فرهنگ عفاف نیز چند سال پیش توسط شورای انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و پس از آن شورای عالی انقلاب فرهنگی مقرر کرد تا فراکسیون زنان مجلس برای به اجرا درآمدن طرح توسعه عفاف یک کمیته مشترک تشکیل دهد تا این موضوع به تصویب مجلس برسد.
(آنچه در بالا نقل شد مربوط به 20 سال قبل است).
با ملاحظه خبر بالا در 20 سال قبل به چند نکته می رسیم:
1. هر گاه مجلس اصول گرا تشکیل شده و دولت اصلاح طلب یا اعتدالی است هر چند شعارها اقتصادی و معیشتی است اما می‌روند سراغ موضوع حجاب زنان.
2. دغدغه 20 سال قبل این بود که چادر را برای زنان اجباری کنند و در مرحله طرح بودند و بعد از 20 سال به دنبال آن هستند که قانون جریمه شال اجرا شود.
به بیان دیگر نه تنها به حداکثر مورد نظر خود نرسیدند که به ضرب و زور جریمه حالا به دنبال حداقل‌های اجباری هستند.
3. در مجلس هفتم زنان اصول‌گرا به دنبال طرح هایی از این دست بودند و در مجلس فعلی زنان دخالت علنی ندارند و چند نماینده مرد پی‌گیرند. (احتمالا از نتایج اتفاقات 1401 باشد).
4. برای اولین بار یک رییس جمهور گفته ابلاغ و اجرا نخواهد کرد و عملا مصوبه را کنار گذاشته است.
5. 20 سال قبل شاید قادر به جذب چند صد نفر در حمایت از طرح‌شان بودند. اکنون و در فراخوان‌هایی که می‌دهند شمار تجمع کنندگان به صورت موتوری بین 17 تا 26 موتور سوار گزارش شد.
این اشاره هم خالی از لطف نیست که در سال 83 که مجلس هفتم و در دولت خاتمی پی گیر طرح چادر اجباری آستین دار بود قیمت دلار زیر هزار تومان بود!
