به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله العظمی جوای آملی 13 بهمن در دیدار جعفریان، رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر ضرورت توجه بیشتر به جنبههای معنوی انسان در علومی مانند پزشکی گفت: انسان دو بعد دارد: بعد حیوانی و بعد آسمانی، وجه تمایز انسان و حیوان در بعد آسمانی و معنویی انسان است که انسان را به فرشتگان نزدیک میکند. اگر به این بُعد مهم وجودی انسان که وجه تمایز انسان و حیوان است توجه نشود، پزشکی با دامپزشکی تفاوتی نخواهد داشت. بنابراین توقف پزشکی در این بعد حیوانی انسان، تبدیل طب به بیطاری است.
ایشان علم پزشکی در عصر حاضر را مبتلا به تفکر باطل اومانیسم دانست و بیان کرد: در عصر حاضر بسیاری از افراد گرفتار تفکّر اومانیستی هستند؛ خدای سبحان فرمود من انسان را جانشین خود قرار دادم در حالی که در اومانیسم، انسان به نوعی جایگزین خداست، در این تفکر انسان آنچه را که خداوند به وسیله انبیاء خود در اختیار او گذاشته است بر فکر خودش عرضه میکند اگر مطابق تشخیصش درست آمد او را می پذیرد و در غیر این صورت آن را رد میکند.
این مفسر قرآن ادامه داد: کسی که حرف انبیا را بر فکر خودش تطبیق کند و آن را میزان سخن انبیا و به اصطلاح میزان الوحی قرار بدهد و هر گونه قبول و نکولش به این معیار، باشد، این خود را جایگزین خدا میداند و نه جانشین خدا؛ اومانیسم هم همین حرف را میزند اگر ما باور کردیم که انسان دو بُعدی است هم زمینی است هم آسمانی، باید به هر دو بعد به صورت همزمان توجه کنیم.
آیت الله العظمی جوای آملی با اشاره به برخی بیماریهای معنوی انسان از منظر قرآن کریم اظهار داشت: بعضی از بیماریهای معنوی را قرآن کریم تشریح میکند که در فضای پزشکی امروز اینها بیماری محسوب نمیشود، در قرآن کریم فرمود اگر کسی به نامحرم طمع کرد مریض است، این را که آزمایشگاههای امروزی نمیتواند جواب دهد ،در جایی دیگر میفرماید برخی منتظرند که از بیگانه چه صدایی میرسد که معاذ الله نظام اسلامی را به هم بزنند، فرمود اینها که منتظرند نظام اسلامی فرو بپاشد و بیگانه بیاید دچار مرض سیاسی هستند، اینگونه بیماریها را ازمایشگاههای پزشکی تشخیص نمیدهد در حالی که این بیماریها محلّ ابتلای امروز جامعه ماست.
ایشان بیان کرد: ما اگر باور کنیم که نگاه به نامحرم مرض است و یا اختلاس غُدّه سرطانی است، ناگزیر به دنبال راه حل و درمان آنها خواهیم رفت که البته دین علاوه بر بیان این بیماریها، درمان آنها را نیز در اختیار بشر گذاشته است.
استاد برجسته حوزه علمیه توجه به مسئله مرگ و ابدیت انسان را درمان بسیاری از بیماریهای معنوی انسان برشمرد و گفت: اگر مرگ عبارت از پل است و بعد از مرگ، حیات ابد است و حیات را نمیشود با دست خالی تأمین کرد، پس یک آزمایشگاه دیگر هم لازم است که آن آزمایشگاه جواب بیماریهای بُعد دیگر انسان را به ما بدهد. ما وقتی بیماری و مرض را میفهمیم که مرگ را بفهمیم چون پایان بیماری مرگ است اگر مرگ، چاله باشد آنچه آدم را به چاله میاندازد ما آن را بیماری میدانیم، اگر مرگ، عبور به سمت حیات ابد باشد چیزی که مزاحم آسایش آن طرف است را مرض میدانیم الآن تمام مشکلات ما این است که نمی دانیم حیات و ممات چیست؟!.
ایشان افزود: مرض در حقیقت بدون مرگ شناخته نمیشود اگر مرگ گودال نیست و معبر است پس مرض هم باید با آن تفسیر شود این اختصاصی به دانشکده پزشکی و فنّ شریف طبابت ندارد این درد مشترک همه علوم و همه ماست به هر کجا بروی همین درد هست، ما هیچ مشکلی در مملکت نداریم مگر اینکه انسان را نشناختیم.
چهارمین همایش طبیب روحانی با تجلیل از مقام علمی و معنوی آیتالله العظمی جوادی آملی در اردیبهشت سال آینده برگزار خواهد شد. پیش از این از چهرههایی مانند آیت الله العظمی محمدتقی بهجت، آیت الله کشمیری و آیت الله علامه حسن زاده آملی در دورههای گذشته این همایش تجلیل به عمل آمده است.