بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که بخش‌هایی از خط ساحلی کالیفرنیا، به‌ویژه در مناطق اطراف لس‌آنجلس و سان‌فرانسیسکو، به‌طور تدریجی در حال فرونشست هستند. این پدیده باعث می‌شود که سطح دریا در این نواحی، بیش از دو برابر پیش‌بینی‌شده‌های قبلی افزایش یابد و خطرات بیشتری را برای مناطق ساحلی به همراه داشته باشد.
به‌گزارش زومیت به نقل از لایوساینس، پژوهشگران ناسا و اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده (NOAA) با استفاده از داده‌های راداری ماهواره‌ای، تغییرات ارتفاع سطح زمین در امتداد خط ساحلی کالیفرنیا را مورد بررسی قرار دادند. پژوهشگران نتیجه گرفتند که در برخی مناطق، زمین با سرعت چشمگیری در حال نشست است.
کاهش در ارتفاع باعث می‌شود که سطح آب در طول 25 سال آینده، بیش از 45 سانتی‌متر افزایش یابد
در مناطقی مانند سن رافائل و فاستر سیتی در خلیج سان‌فرانسیسکو، سطح زمین هر سال بیش از 10 میلی‌متر پایین می‌رود. این میزان کاهش ارتفاع می‌تواند موجب شود که سطح آب در این مناطق در طول 25 سال آینده، بیش از 45 سانتی‌متر افزایش یابد. این مقدار، بیش از دو برابر برآورد قبلی است که 19 سانتی‌متر را پیش‌بینی کرده بود. هر دوی این مناطق روی زمین‌های مصنوعی ساخته شده‌اند که احتمالاً، یکی از عوامل مؤثر در فرونشست محسوب می‌شود.
در جنوب کالیفرنیا و در نزدیکی لس‌آنجلس، مناطقی مانند نیوپورت بیچ نیز که روی زمین‌های احیاشده ساخته شده‌اند، با روند مشابهی در حال فرونشست هستند. بر اساس پژوهشی که به‌تازگی در نشریه‌ی ساینس ادونسز منتشر شده است، این روند می‌تواند 15 سانتی‌متر دیگر را به افزایش 17 سانتی‌متری سطح دریا که برای سال 2050 پیش‌بینی شده بود، اضافه کند.
مارین گوورچین، دانشمند سنجش از دور در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا و نویسنده‌ی اصلی مطالعه‌ی جدید، می‌گوید: «در بسیاری از نقاط جهان، از جمله زمین‌های احیاشده در سان‌فرانسیسکو، سطح زمین با سرعتی بیشتر از سطح دریا در حال پایین‌روی است.»
پایین‌روی و بالاروی سطح زمین که پژوهشگران از آن با عنوان «حرکت عمودی زمین» یاد می‌کنند، نتیجه‌ی ترکیبی از عوامل طبیعی، مانند حرکت صفحات تکتونیکی و فعالیت‌های انسانی، از جمله استخراج آب‌های زیرزمینی است.
در سطح جهانی، افزایش سطح دریا یکی از پیامدهای آشکار تغییرات اقلیمی است. گرمای حاصل از تغییرات آب‌وهوایی باعث ذوب یخچال‌های طبیعی، صفحات یخی و همچنین، انبساط آب اقیانوس‌ها می‌شود. این فرایند در نهایت موجب پیشروی آب دریا به سمت مناطق ساحلی و افزایش خطر برای شهرها و سکونتگاه‌های ساحلی خواهد شد.
پژوهشگران در مطالعه‌ی جدید، بررسی کردند که حرکت عمودی زمین چگونه بر روند افزایش سطح دریا تأثیر می‌گذارد. برای این منظور، آن‌ها داده‌های راداری ماهواره‌های سنتینل-1 متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) و اطلاعات مربوط به تغییرات سطح زمین از سامانه جهانی ناوبری ماهواره‌ای (GNSS) را تجزیه‌وتحلیل کردند.
بخش‌هایی از دره مرکزی (Central Valley) در کالیفرنیا، سالانه تا 20 سانتی‌متر پایین می‌رود.
بیشترین میزان فرونشست در مناطق مرکزی کالیفرنیا مشاهده شد. در این مناطق، برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی باعث شده است که بخش‌هایی از دره مرکزی، سالانه تا 20 سانتی‌متر فرونشست را تجربه کند.
البته، پدیده فرونشست در همه‌ی مناطق یکسان نیست. برای مثال، سانتا باربارا برخلاف بسیاری از دیگر نقاط در حال بالا آمدن است. از سال 2018، سطح آب‌های زیرزمینی در این منطقه در حال بازیابی بوده است. مسئولان این شهر در سال‌های پربارش، مصرف منابع آب سطحی را در اولویت قرار می‌دهند تا ذخایر آب زیرزمینی به‌آرامی احیا شود.
در برخی بخش‌های لانگ بیچ در نزدیکی لس‌آنجلس نیز روند بالا آمدن زمین مشاهده شده است. علت این پدیده، تزریق مایعات به درون پوسته‌ی زمین در جریان استخراج نفت است.
حرکت عمودی زمین، پدیده‌ای پیچیده و دشوار برای پیش‌بینی است، اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که باید آن را به‌عنوان عاملی تأثیرگذار در برآوردهای آینده درباره‌ی پیشروی آب دریا روی خشکی، در نظر گرفت.
