*********
در سال‌های گذشته، فضای سیاسی ایران شاهد مناظرات و چالش‌های متعددی پیرامون نوع مواجهه با آمریکا بوده است. از همان ابتدای انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران سیاستی مستقل و مقاومتی را در برابر ایالات متحده اتخاذ کرد، در حالی که برخی جریان‌های داخلی، به‌ویژه اصلاح‌طلبان، همواره بر مذاکره، تعامل و کاهش تنش با غرب تأکید داشتند.
روزنامه هم‌میهن درباره دلایل شدنی نبودن مذاکره با آمریکا نوشته است:
نزدیک به شش‌سال از زمانی که دونالد ترامپ خروج آمریکا از برجام را اعلام کرد و فشار حداکثری را متوجه اقتصاد ایران کرد، می‌گذرد. فشارهایی که نرخ تورم را از سال1397 تا امروز شدت بخشیده است و چه در دولت حسن روحانی، چه در دولت ابراهیم رئیسی و چه امروز در دولت مسعود پزشکیان بالای 40درصد تثبیت کرده است. در این سال‌ها، سلطان‌ها و جمشید بسم‌الله‌ها یکی بعد از دیگری دستگیر و برخی از آنها اعدام شدند؛ اما بازار ارز و طلای ایران سامان نگرفت.
هم میهن نوشته است:
این بازارها که درست نشد که نشد، بازار مسکن و سرپناه و حتی مواد غذایی و دارو مدام شوک‌های قیمتی را تجربه کردند. حالا خرید خانه یک آرزوی دست‌نیافتنی و قیمت ارز و طلا هم به افزایش سرسام‌آور و هر روزه کالاهای دیگر دچار شده است. در این شرایط، مخالفان دولت در مجلس که مذاکره برای مسائل خارجی را رد می‌کنند، ریشه مشکلات اقتصادی را در حضور چهره‌ای چون عبدالناصر همتی در وزارت اقتصاد می‌بینند و استیضاح او را در پیش گرفته‌اند.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است:
مگر آقای ترامپ هیچ شرطی نگذاشته بود باز با آقای ترامپ مذاکره نمی‌شد. مگر چهار سال قبل و زمانی که آقای «شینزو آبه» برای وساطت بین ایران و آمریکا به تهران آمد شرطی وجود داشت؟ مذاکره نکردن به یک نوع ویژگی تبدیل شده است بقیه موضوعات فرعی است و برای اینکه مذاکره صورت نگیرد.
روزنامه شرق نیز در یادداشتی تاکید کرده است که بدون مذاکره کشور دچار آشوب خواهد شد، این روزنامه نوشته است:
دولت باید به‌صراحت راه‌حل برون‌رفت از مشکلات یادشده را با مردم در میان بگذارد. با توجه به درهم‌تنیدگی قدرت بین قوای سه‌گانه و دستگاه‌های حاکمیتی، قطعا دولت نمی‌تواند به‌تنهایی نسبت به حل مشکلات اقدام مؤثری انجام دهد. بنابراین اکنون که تصمیم نظام بر عدم مذاکره است، باید روش جایگزین و طرح و روش و برنامه‌ای که می‌تواند ایران را از تنگناهای پیش‌گفته خارج کند، اعلام کنند.
به نظر می‌رسد این روزها نیز دست‌هایی نامرئی در تلاش است با تمسک به احساسات درباره مذاکره، سرویس آمریکایی برای آشوب‌ها را فعال کند؛ در این آشفته بازار دقت و هوشیاری انقلابی و همچنین وجود اشراف و رصد دقیق از سوی نهادهای امنیتی می‌تواند دشمن را ناامید سازد.
کارشناسان سیاسی اعتقاد دارند که آمریکایی‌ها برای فرار از بن‌بست خودساخته به سیاست «آشوب از داخل و تحریم از خارج» روی آورده‌اند. تضعیف موضع ایران در داخل از یک‌سو آمریکا را از فشار رفع تحریم‌ها خارج می‌سازد و از سوی دیگر موجب تشدید فشار و تحریم می‌گردد. به‌عبارت‌دیگر تنها کارت باقی‌مانده برای دشمن در وضعیت فعلی تحریم بیشتر با کمک آشوب‌طلبان است
