برای دهه‌ها، شاهکارهایی از هنرمندانی چون پابلو پیکاسو، وینسنت ون گوگ، اندی وارهول و جکسون پولاک در زیرزمین موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری شده و در هاله‌ای از رمز و راز فرو رفته‌اند. بر اساس برآوردهای سال 2018، ارزش این مجموعه تا 3 میلیارد دلار تخمین زده شده است.
به گزارش فرادید؛ در سال‌های اخیر، موزه هنرهای معاصر تهران برخی از جذاب‌ترین آثار خود را در معرض دید عموم قرار داده است. نمایشگاه «چشم در چشم» که در مهر 1403 در این موزه افتتاح شد، به دلیل استقبال گسترده، دو بار تمدید شد و تا دی 1403 ادامه یافت.
بر دروازه ابدیت اثر ون گوگ
این نمایشگاه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نمایشگاه‌های تاریخ موزه شناخته شد و همچنین رکورد پربازدیدترین نمایشگاه آن را شکست. در این رویداد بیش از 15 اثر که برای نخستین بار رونمایی می‌شدند به نمایش درآمدند؛ از جمله مجسمه‌ای از ژان دوبوفه که برای اولین بار در یک نمایشگاه ایرانی ظاهر شد.
مجموعه آثار موزه، از اکسپرسیونیسم انتزاعی گرفته تا پاپ‌آرت، همچون کپسولی از زمان، آثاری برگزیده از جنبش‌‌های مهم هنری را در خود جای داده است.
اثری از جکسون پولاک
موزه هنرهای معاصر تهران در سال 1977 میلادی ساخته شد و خیلی زود به خانه‌ای برای مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از آثار هنری از جمله آثار پیکاسو، وارهول، سالوادور دالی و تعدادی از پیشروترین‌ترین هنرمندان ایرانی تبدیل شد. این موزه به سرعت خود را به عنوان نمادی از تبادل فرهنگی و آرمان‌های هنری معرفی کرد.
این موزه پس از حدود دو دهه رکود نسبی، در اواخر دهه 1990 مجدداً اهمیت فرهنگی خود را باز یافت و آثار انبارشده در آن به تدریج دوباره به نمایش درآمدند.
اثری از فرانسیس بیکن
مردم جهان ناگهان به یاد آوردند که چه چیزی را از دست داده بودند. علاقه‌مندان به هنر در سراسر دنیا نمی‌توانستند آنچه با چشم‌های خود می‌بینند را باور کنند: برخی از برجسته‌ترین آثار ونگوگ، دالی و حتی مونه؛ همه در تهران.
بعضی از این آثار به نمایشگاه‌های مهمی در اروپا و ایالات متحده قرض داده شدند و موقتاً ارتباط مجموعه با دنیای هنر جهانی برقرار شد. یکی از مورخان هنر مستقر در لندن این مجموعه را «یکی از نادرترین گنجینه‌های هنر مدرن خارج از غرب» می‌داند.
این مجموعه شامل آثار شناخته‌شده هنری چون مجموعه «فیگور دراز کشیده» از هنری مور، مجسمه‌ساز بریتانیایی و «نقاشی دیواری روی زمینه سرخ هندی» از جکسون پولاک است.
همچنین «پرتره نقاش و مدل» از پیکاسو نیز در این مجموعه قرار دارد، که نمونه‌ای برجسته از آثار انتزاعی او پس از دوره کوبیسم است.
«بر دروازه ابدیت» از ونگوگ نیز یکی از آثار کمیاب این مجموعه است که مربوط به اولین دوره چاپ‌سازی او در سال 1882 می‌باشد.
البته موزه هنرهای معاصر در این سال‌ها معمولا با چالش‌هایی مثل کمبود بودجه رو به رو بوده است اما همچنان به عنوان یک نهاد استثنایی در قلب تهران به محافظت از آثار هنری مدرن ادامه می‌دهد.
