ما باید خود را به سرچشمه ی اسلام برسانیم تا زندگی به تمامی شیرین شود . قرآن کریم می فرماید: «الذین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزکوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر» (1). من می خواهم این واجب فراموش شده ی اسلام را به یاد شما و ملت ایران بیاورم: امر به معروف و نهی از منکر . همه ی آحاد مردم باید وظیفه ی امر کردن به کار خوب و نهی کردن از کار بد را برای خود قایل باشند . این، تضمین کننده ی حیات طیبه در نظام اسلامی خواهد بود . عمل کنیم تا آثارش را ببینیم . امر به معروف، یک مرحله ی گفتن و یک مرحله ی عمل دارد . مرحله ی عمل، یعنی اقدام با دست و با زور . این مرحله، امروز به عهده ی حکومت است و باید با اجازه ی حکومت انجام بگیرد ولاغیر . اما گفتن با زبان، بر همه واجب است و همه باید آن را بدون ملاحظه انجام بدهند .
روزی بود که اگر کسی کار خلافی مرتکب می شد و دیگری به او اعتراض می کرد، نظام حاکم آن اعتراض را می کوبید . ما دیده بودیم که اگر گناهی انجام می گرفت، گناهکار تشویق می گردید؛ اما معترض به گناه کوبیده می شد! امروز، به عکس است . امروز، نه این که گناه در جامعه نیست؛ هست . زمان حکومت امیرالمؤمنین ( علیه الصلاةوالسلام) هم در جامعه گناه بود؛ اما مهم این است که نظام و تشکیلات حاکم بر جامعه آن کسانی که اداره و مدیریت کشور را بر عهده دارند میل به طرف صلاح دارند و با گناه و تخلف مخالفند .
گفتن گناه به گناهکار با زبان خوش و با لحن مناسب و در جایی هم با زبان تند در مواردی که مفسده یی به وجود نیاید گناه را در جامعه کم خواهد کرد و به ضعف و انزوا خواهد انداخت . چرا ما از این موضوع غافلیم؟ همه ی آحاد مردم، در محیط کسب و خانه و جمع دوستان و در محیط درس و دانشگاه و کلا در هر جایی که هستند، اگر خلافی را دیدند، به خلافکار بگویند: این، از نظر اسلام خلاف است؛ چرا انجام می دهی؟ گفتن همین یک کلمه مؤثر است . اگر زبانهای گوناگون و نفسهای مختلف گناه را تذکر بدهند، گناهکار به طور غالب از گناه و تخلف دست خواهد کشید؛ چه این تخلف، تخلف شرعی و چه تخلف از قوانین باشد .
در سطح جهانی هم همین طور است . حتی همین شقاوتمندهایی که امروز بر سیاستهای بزرگ جهانی حاکم هستند، اگر ملتها به آنها می گفتند و اعتراض می کردند، قدری از شقاوت خود می کاستند . امروز شما ببینید که سیاستهای قدرتمند عالم چه می کنند؟ ببینید قدرت امپراتوری مجهز به زر و زور امریکا، با ملتها و دولتها و ارزشها و ثروتهای مردم در سراسر دنیا چه می کند؟
البته من معتقدم که این، اوج فساد و نتیجتا آخر آن است . من معتقدم این مقداری که امروز قلدری قدرتمندان و در رأس آنها امریکا در دنیا بیداد می کند، نشاندهنده ی آن است که اینها آخر کارشان است . این، نشاندهنده ی آن است که اینها رو به زوال می روند . در این، هیچ تردیدی ندارم که اینها روزهای اوج قدرت یعنی اواخر قدرت را می گذرانند و بالاخره دنیا و ملتها تحمل نخواهند کرد . رژیم امروزی امریکا، با پشتکار و ابتکار و نشاط مردمی در سالهای قبل به وجود آمد و به قدرت رسید و با حماقت و جلافت و سبکسری امروز سردمدارانش، رو به ضعف می رود و سرش به سنگ خواهد خورد . اگر مردم دنیا و دولتها، در مقابل این سبکسریها و جلافتها و تعدیها می ایستادند و حرف می زدند، جلویشان گرفته می شد .
پی نوشت:
1) حج: 41