خاطره ای از حجة الاسلام احمد شیخ بهایی
روزی یک جوان مسلمان چینی که مدرس علوم اسلامی بود گفت: یکی از شاگردانم پرسیده است، چرا می گویند خانه خدا؟ مگر خدا هم خانه دارد؟
در جواب عجله نکردم و عمدا ساعتی را به تفکر گذراندم تا به او تلقین کنم که نباید در جواب دادن عجله کرد و بعد توضیح دادم که خانه در بین انسانها، محلی است که می شود در آنجا صاحبخانه را زیارت کرد و با او تماس گرفت می توان در آنجا مهمان صاحب خانه شد و از توجهات خاص او برخوردار گشت و این کاملا روشن است که دیدن یک شخص در خانه اش با دیدن او در بیرون تفاوت دارد. در مورد خدای متعال اگر چه می شود همه جا با او تماس برقرار کرد اما مکانهایی قرار شده است که به خاطر ویژگیهایی که دارند انسان در آنجا بیشتر به یاد خدا می افتد و راحت تر او را زیارت می کند. به همین جهت عنایتها و رحمتهای خداوند در آنجا بیشتر است، به همین دلیل آنها را «خانه خدا» می نامند.
