این دوره از زمان بعثت رسول اللّه(ص) در مکه آغاز می شود و تا زمان رحلت حضرت در مدینه، یعنی به مدت بیست و سه سال ادامه می یابد.
در ابتدای این دوره که طلیعه پیدایش اسلام و ظهور فقه اسلامی بود، و هنوز دامنه آیین جدید وسعت و گسترش نداشت و مسلمانان جمعیت اندکی را تشکیل می دادند، شخص پیامبر بیان مسائل فقه و احکام دین را عهده دار بود و در خلال این مدت «منزل ارقم » در مکه به عنوان نخستین مدرسه فقهی اسلام به شمار می رفت که همه روزه مسلمانها در آن گرد می آمدند، و احکام اسلام را از زبان پیامبر اکرم(ص) می شنیدند.
ولی پس از گسترش قلمرو اسلام و افزایش جمعیت پیروان دین جدید، عده ای بودند که در مناطقی دور از مرکز اسلام می زیستند و به پیامبر دسترسی نداشتند، از این رو پیامبر اکرم(ص) جمعی از اصحاب را به سوی آنان گسیل داشت تا احکام دین را از طریق نقل سنت به ایشان بیاموزند. گروه اعزامی نیز با دستوراتی از پیامبر به منطقه مزبور می شتافت و مسلمانهای آن بخش را به مسائل دینی آگاه می نمود.
