برای بانوفاطمه(س)
مهری حسینی
سینه هامان پر زسوز و بی قرار غربت است اشک تنها چاره ساز و یادگار غربت است نیمه شبها در حریم آسمانی پرسکوت می درخشد تربتی که رازدار غربت است غم فضای سینه هامان درد را باور کند سینه هامان تا ابد سنگ مزار غربت است فاطمه(س) با آن همه آه پر از سوز و گداز التیام زخمهای بی شمار غربت است کاش بانو! در جوار غربتت دل خانه داشت با تمام بی کسی دل شرمسار غربت است کونشان تربتت غم در دلم انباشته زخم دل سرباز کرده سوگوار غربت است.
