«لا یزهدنک فی المعروف من لا یشکره لک، فقد یشکرک علیه من لا یستمع بشی ء منه، و قد تدرک من شکر الشاکر مما اضاع الکافر، و الله یحب المحسنین » .
(فیض الاسلام، نهج البلاغه، ص 1179) .
«تو را در احسان و نیکی بی رغبت نگرداند کسی که سپاس نیکیت را نگزارد که تو را بر آن نیکی سپاسگزاری می کند (پاداش دهد) کسی (خداوندی) که از آن نیکی بهره ای نبرده . و تو از سپاس سپاسگزار (پاداش خداوند) بیشتر از آنچه کفران کننده، تباه ساخته، می یابی . و خداوند نیکوکاران را دوست می دارد» .
